Written by ereimondb
March 2010
Novosibirsk, Russia
Hindi makahinga.
Lumalaki ang mga mata ni Ruth habang sinisikap nitong dumilat at huwag mapapikit sa habang nakalublob ang kanyang mukha sa drum na puno ng tubig.
“Uhhmpppp… glok…glok…glokk…”
Nahihirapan na siyang huminga sa ilang minutong pagkakababad, hawak ng isang tao ang kanyang ulo at buhok. Kahit sanay pa siya sa mga ganitong uri ng torture, ay nahihirapan pa rin niyang itawid ang pagpaparusa gamit ang tubig.
Maya-maya ay hinila ng isang lalaki ang kanyang buhok paahon at marahas na hinawakan ang kanyang baba. May isang lalaki namang nasa kanyang likuran, inaalalayan at sinisiguradong nakatali ang kanyang dalawang kamay.
Walang suot na damit si Ruth habang siya ay pinahihirapan ng mga kalalakihang ito.
“Na kogo ti rabotayeshʲ?! Hah!?
(Who do you work for?! Hah!?)”
Paulit-ulit siyang tinatanong ng mga ito at sa tuwing hindi nakakasagot si Agent Orange ay inilulubog siya sa drum.
“Stop…Please…stop… I’m not a spy… I’m not a spy… Please…” Pagmamakaawa ni Ruth sabay harap sa isang lalaki may hawak ng kanyang buhok.
“Nyet angliyskiy! Prosto otvyetʲtye na nash vopros!!
(No English! Just answer our question!!)” Sagot naman nito sa magandang babae.
Dahil hindi masagot ni Agent Orange ang kanilang mga katanungan, ay akmang ilulublob nanaman ang kanyang ulo sa drum.
Nanlisik ang mga mata ni Ruth at malakas nitong inuntog ang kanyang ulo sa mukha ng lalaking may hawak ng kanyang buhok.
Natumba ang lalaki sa sahig at mabilis na dumugo ang ilong nito.
Inikot naman ni Ruth ang kamay ng lalaking nasa kanyang likuran, at binali niya ang kaliwang braso nito.
Kahit naghahabol pa ng hininga si Agent Orange at nakatakbo pa rin ito papalabas ng silid na kanyang kinasadlakan.
Ngunit, hindi pa siya nakakalayo ay may grupo ng lalaki siyang nakasalubong at mabilis na tinutukan siya ng armas.
Napalunok na lamang si Ruth dahil wala siyang kalaban-laban sa mga armas nilang nakatutok sa kanya.
“Na kolyeni! Litzom na zyemlyo!
(On your knees! Face the ground, now!)” Saad ng lalaki kay Agent Orange.
Sumunod naman si Ruth sa kanilang kagustuhan at agad itong dumapa at sumalampak sa sahig. Binitbit siya ng mga ito, hawak ang kanyang mga kamay.
“Please… I’m begging you… Stop this… Let me go… Please…” Mangiyak-ngiyak na saad ni Ruth sa mga dumakip sa kany
Samantala, nakabangon na ang lalaking kanyang sinaktan kani-kanina lang at marahan itong lumapit sa kinaroroonan ni Ruth habang pinupunasan ang dumudugo niyang ilong at nguso.
“soomasshyedshaya sooka! Ya sobirayosʲ oobitʲ tyebya!
(Crazy bitch! I’m going to kill you!)” Saad ng lalaki sabay hampas nito ng baril sa may bandang batok at ulunan ni Agent Orange.
Tuluyan nang nawalan ng malay ang magandang babae at binitbit siya ng mga lalaking ito pabalik sa kanyang silid.
Lumipas ang ilang oras ay bumalik ang ulirat ni Ruth. Pagkamulat niya ng kanyang mata ay tanging kadiliman lamang ang kanyang nakikita. Ito ay dahil sa itim na sakong nakatakip sa kanyang mukha.
Nauulinigan niya ang mga lalaking nag-uusap-usap sa kanyang tabi, at tila aligaga ang mga ito sa pagdating ng kanilang bossing. Lalo namang lumakas ang kabog ng dibdib ni Agent Orange habang tahimik lamang itong nakaupo, pinapakiramdaman ang susunod na gagawin ng mga ito sa kanya.
Maya-maya ay naramdaman niyang may papalapit sa kanyang lalaki, kasabay ng pagtanggal ng anumang bagay na nakatakip sa kanyang maamong mukha. Saglit na napapikit si Ruth dahil sa tindi ng liwanag na tumatama sa kanya at sinisikap nitong dahan-dahang iminumulat ang kanyang mga mata upang makita ang mga lalaking nasa kanyang harapan.
“Who are you?” Tanong ng matabang lalaki sa kanya.
Hindi naman makakibo si Ruth nang siya ay tanungin ng lalaking ito. Ngunit sigurado siyang ito ang boss ng mga lalaking dumakip sa kanya.
“Are you telling us that you are not a spy? Yes?”
“I’m not a spy…” Bulong na sagot ni Agent Orange.
“Then, who do you work for? Why are you here in Russian soil?”
“I need to talk… I need to talk to you…”
Natigilan naman ang lalaki at saglit na nilingon ang kanyang mga kasamahan.
“You don’t know what you are saying… You can’t just go to Russia and have a chitchat…”
“I need to talk to Boris Nikolaevich… I need to talk to you…” Muling saad ni Ruth.
“You know… An asian female like you, coming to us here in Novosibirsk, would only mean two things…” Sagot ni Boris sa kanyang kausap sabay hawak ng matulis na kutsilyong nakalapag sa may lamesa.
Nilapitang niya si Ruth habang pinupunasan ang kutsilyong hawak sa laylayan ng kanyang damit.
“First… is that you are a member of Triad, or a mafia organization here in Russia, which I surely do not recognize your face… Second… is that you are an enemy of Triad, and trying to spy on our activities here in Novosibirsk. Now… I am giving you another chance to tell me who you really are…” Dagdag ni Boris habang inilalapit sa mata ni Ruth ang matalas na kutsilyo.
Kahit nanginginig sa takot si Ruth ay sinikap pa rin nitong patatagin ang sarili upang makausap ng maayos ang lalaki sa kanyang pakay.
“Sookin sin! Mnye nooʐno pogovoritʲ s vami i vashyey ʐyenoy Ysabel v chastnom poryadkye. Ya priyekhal syoda dlya biznyesa.
(You son of a bitch! I need to see you and your wife Ysabel in private. I came here for business.)” Mahinang saad ni Ruth kay Boris.
“Kto ti?
(Who are you?)”
“Ya strana diryektor Programmi…
(I am the Country Director of The Programme)” Seryosong saad ni Ruth.
Mabilis namang inalis ni Boris ang kutsilyo sa bandang mata ni Ruth at iniabot niya ito sa kanyang mga kasamahan.
“You may untie her and give her clean clothes to wear.” Saad ni Boris sabay lakad nito papalayo kay Agent Orange.
“Privyedi yeye ko mnye v ofis.
(Bring her to my office)” Bulong pa ni Boris sa kanyang kasamahan at mabilis na sinulyapan si Ruth habang tinatanggal ng mga ito ang tali sa kanyang kamay at paa.
Pagkasuot ni Ruth ng kanyang mga damit ay inalalayan siya ng mga guwardiya patungo sa opisina ni Boris. Kahit paika-ika pa ito ay pinilit ni Ruth ang kanyang sarili upang mapagtagumapayan ang kanyang misyon.
Pagkabukas ng pintuan ay iniwan na si Agent Orange ng mga guwardiya, at tuluyan na siyang pumasok sa loob ng opisina ng lalaki.
“Take your seat…” Magalang na saad ni Boris.
Ngumiti naman si Ruth at mabilis na umupo sa sofa ng opisina ng lalaki.
“I am very sorry for the misunderstanding… That’s not how we should treat our guests… especially to a very important person like you… I apologize.”
“You don’t need to apologize, Boris. I know it is hard to make appointments with you, so I took the hard route to get your attention. And of course, we all know that you are a secret alliance of the Programme, we cannot risk letting everybody know about our secret dealings…” Mahinahong saad ni Ruth.
“Now, you have my attention… But at first, I did not recognize you… You are the daughter of Alaine Bermudez? Yes?”
“Yes. I’m Ruth.”
“Agent Orange… Yes?” Tanong ni Boris sa kanyang kausap.
Tumango naman si Ruth sabay ngiti.
“I have heard so much about you… And it is a pleasure to finally meet you…”
“It is also a pleasure to meet you Boris…”
“Here… Have a drink…” Saad ng lalaki sabay abot ng white wine sa kanyang kaharap.
Kaagad namang inabot ni Ruth ang alak at sabay nila itong ininom. Pagkaubos ng alak ay marahang tumayo si Ruth patungo sa mga lupon ng larawan na nasa may kabinet ng opisina.
Naririto ang mga litrato ng mga masasayang alaala ni Boris at ng kanyang Pinay na asawa, si Ysabel.
“How is she?” Tanong ni Ruth sa lalaki sabay buhat ng isang picture frame ng mag-asawa.
“She is doing great… She has been completely recovering…”
“That’s good news.”
“I hope you don’t mind me asking… But, what do you need from my wife? You know… I just can’t let her talk to you, because it might bring back some bad memories from the past. I want her to move on… from the Programme.” Saad ni Boris.
Ngumiti naman si Ruth sabay baba ng picture frame sa lamesa, naglakad pabalik sa may sofa at marahang umupo.
“I just want to see how she is doing right now… I want to see how effective the system is…”
“System?”
“The Clearance…” Sagot ni Ruth.
Napainom naman sa kanyang baso si Boris at tuluyan nang inubos ang lamang alak nito.
“So you came here for the Clearance? Yes?” Muling tanong ng lalaki.
Tumango naman agad si Ruth.
“Why?”
“Let’s just say… I want to bring back the solidarity of the Programme… I want to bring peace among my people. I have seen enough of the killings and as a new leader, I think I have the power to change things.”
Tila napatawa naman si Boris sa sinabi ni Agent Orange sa kanya.
“Do you really want peace? Because, I think it is not workable for the Programme…”
Napatahimik naman si Ruth sa sinabi sa kanya ni Boris.
“The Clearance was created as a backup plan for us, for the management and for the higher Ops. It is a privilege, and we cannot just give it to the members of the Programme.” Dagdag na paliwanag ni Boris kay Ruth.
“Are you happy with your life right now, Boris?”
“Yes… I am contented with what is going on with my life…”
“Are you happy with what happened to your wife Ysabel?”
“Of course. She is more peaceful and became more loving and caring wife to me…”
“I also want to feel that kind of happiness and contentment… I want to have a peace of mind, and to stop all of the killings. It could also avoid people from the outside in questioning all of the deaths that we bring to our fallen members. The real danger is outside the Programme’s door, and not from the inside. This should stop… now! I also want to protect our name.” Paliwanag ni Ruth kay Boris.
Maya-maya ay tumayo si Boris sa kanyang kinauupuan at inilapag ang baso sa lamesa.
“Follow me… I want you to see my wife…” Nakangiting saad ng lalaki.
Mabilis namang sumunod si Ruth at sa hindi kalayuan ay natanaw na nila si Ysabel.
Ibang-iba na ito sa huling pagkakakita sa kanya ni Ruth.
Dati niya itong kasamahan bilang Programme Agent.
Nagkakilala sila ni Boris sa Russia nang siya ay ipinadala dito ng Programme para sa isang misyon. Hindi nagtagumpay si Ysabel sa kanyang misyon at si Boris ang tanging nagligtas sa kanya mula sa kaguluhan.
Ilang buwan ding nagtago sa kanlungan ni Boris si Ysabel. Dahil sa pag-aakalang tuluyan nang tumiwalag ang babae sa kumpanya, ay sinimulan ng Programme ang paghahanap sa kanyang kinaroroonan.
Dahil sa takot na ipapatay ng Programme si Ysabel ay gumawa ng sistema ang grupo ni Boris upang tuluyang tanggalin ang alaala ni Ysabel at magsimula ng bagong buhay bilang kanyang kabiyak.
Naging matagumpay naman ito at ngayon ay gardening na lamang ang pinagkakaabalahan ng magandang asawa ni Boris.
Tinanaw na lamang ni Ruth mula sa malayo si Ysabel at minabuting huwag na lamang itong lapitan.
Gusto din niyang protektahan ang seguridad ng kanyang dating kasamahan, upang maipagpatuloy nito ang pagbabagong buhay.
“She really looked so happy…” Saad ni Ruth.
Napangiti naman si Boris dahil sa sinabi ng kanyang kasama.
“You did a great job Boris… You really did a great job.” Dagdag na papuri ni Agent Orange.
“Thank you…” Sagot naman ng lalaki.
“I really need your help… I need to have that system… I am asking for your permission…” Pagmamakaawa ni Ruth.
“I don’t know if that idea is good or stupid… But yes, I am giving you the permission to use that system.”
“Thank you… It means a lot to me, Boris… Thank you…”
“But the system is not here. It is in Kobe, Japan…”
“Japan?”
“Yes… Yuuki Yamamoto has the system. She asked for help to remove the memory of her son about the Triad.”
“Okay… I will catch the first flight going to Japan.”
“Good luck… I know you just mean well for the members of the Programme, but I’m telling you, change is always hard to accept and to implement. Being a Programme Director is not for the faint-hearted.” Saad ni Boris.
Napangiti naman si Ruth at saglit na nilingon ang kanyang kausap.
“Just one last favor…” Saad ni Ruth.
“Sure… What is that about?”
“Please take good care of Ysabel. Keep on protecting her… Keep her safe.” Sagot ni Agent Orange kay Boris.
Tumango na lamang ang lalaki at sinundan ng tingin ang pag-alis ni Ruth sa kanilang lugar.
Alam ng lalaking mahihirapan si Ruth sa kanyang pinapaplano, ngunit may tiwala naman ito sa kakayahang nadidinig niya mula sa mga miyembro ng Programme.
July 2013
Batangas, Philippines
“Ano? Hindi ako papayag!” Sagot ni Carmen sa sinabi sa kanya ni Myk.
Maaga pa lamang ay nagtatalo-talo na ang tatlo dahil sa pabigla-biglang desisyon ni Ruth.
“Alam mo namang hindi solusiyon ang Reversal method ng Clearance hind ba? Delikado iyon, lalo na sa mga plano natin…” Dagdag pa ng babae.
Hindi naman makasagot si Myk dahil maging siya ay hindi sang-ayon sa iminungkahi ni Ruth.
“Yun na lang ang naiisip kong paraan para maibalik agad ang alaala ko… Matutulungan ko pa rin naman kayo…”
“Pero Ruth, hindi natin sigurado kung sakaling bumalik ang alaala mo bilang si Agent Orange. Delikado iyon.”
“Magtiwala lang kayo sa akin. Puwede pa naman natin gawan ng paraan iyon.”
“Hindi… Hindi pa rin ako sang-ayon… Matagal na akong patay sa mga mata ni Agent Orange, at papaano kung bumalik na iyang alaala mo? Eh di papatayin mo ako?!”
“Tama siya Ruth… Hindi basta-basta ang Reversal Method…” Saad ni Myk.
“Pero sana intindihin ninyo… Hirap na hirap na ako sa ganitong kalagayan… Wala akong magawang paraan para protektahan kayo laban sa mga Programme Agents… Wala akong lakas makipaglaban… At higit sa lahat, hindi ko maintindihan ng lubusan ang sarili ko…” Paliwanag ni Ruth sa dalawa.
Para namang natauhan sina Myk at Carmen nang ipinaliwanag ni Ruth ang kanyang sarili sa kanilang dalawa. Hindi nila maiiwasan na hanapin ni Ruth ang katotohanan tungkol sa kanyang pagkatao, lalo na’t kayang-kaya niyang ibalik ang kanyang mga alaala sa pamamagitan ng Reversal Method ng Clearance.
Saglit tumahimik ang buong silid mula sa kanina pang pagtatalo ng tatlo.
Napayuko naman si Ruth at pinipigilan niyang mapaluha. Ayaw na niyang magpakita pa ng kahinaan dahil hindi ito makakatulong para isalba ang mga tao sa Resistance.
Lumapit naman si Myk sa kanyang kasintahan at niyakap niya ito. Gustuhin man niyang mas mapaliwanagan pa ang magandang babae, ngunit nauunawaan nito ang masidhing nararamdaman para sa kanyang sarili.
“I’m sorry Ruth… Pero sana intindihin mo rin na natatakot kaming bumalik ka sa dating ikaw. Kaya naman, gagawin namin ang lahat para maibalik ang husay mo sa pakikipaglaban, huwag lang ang alaala mo bilang si Agent Orange…” Saad ni Carmen sabay lapit sa magandang babae.
Tila nauunawaan naman ni Ruth ang kanilang sinasabi sa kanya. Alam niya ang panganib na maaaring ibigay nito sa Resistance kapag bumalik ang masama niyang pagkatao.
Tumango na lamang siya bilang pagsang-ayon sa sinabi sa kanya ni Carmen.
“Sorry din… Gusto ko lang talaga makatulong…” Mahinang saad ni Ruth.
Hinawakan ni Carmen ang dalawang kamay ng kasintahan ni Myk at tumingin ito sa mga mata nito.
“Huwag ka mag-aalala, hinding-hindi kami mapapagod sa pagtuturo sa iyo ng lahat ng nalalaman namin tungkol sa pakikipaglaban sa Programme.” Sinserong saad ni Carmen.
“Noong nalaman ko na may ibang paraan para mabilis na bumalik ang husay ko sa pakikipaglaban, hindi ko iniisip ang kung anumang masamang mangyayari sa Resistance. Ang tanging nasa puso at isipan ko ay ang makatulong sa inyong lahat. At matigil na ang mga sakitan at patayan sa magkabilang kampo…” Sagot naman ni Ruth.
“Nauunawan ka namin Ruth… Pero naandito kami para tulungan ka… Protektahan ka na rin laban sa mga kalaban…” Saad ni Myk.
“Alam ko… Huwag din kayong mag-alala… Dahil tutulong ako… Makakatulong din ako sa inyo balang araw…” Makahulugang saad ng magandang babae.
Ngumiti naman ng matamis si Carmen dahil sa pagkakaintindihan nila tungkol sa Reversal Method ng Clearance.
“Okay sige… Mag-ensayo na tayo para mapabilis ang paggaling mo… Alam kong kayang-kaya mo ang mga susunod na exercises… Hehehe…” Saad ni Carmen.
Kaagad namang sumunod si Ruth patungo sa isang silid upang makapag-ensayo.
Napapansin ng lahat kung gaano pa rin kahusay si Agent Orange sa pakikipaglaban kahit nabura ang lahat ng kanyang alaala. Natutuwa sila sa mga pagbabagong nagaganap sa dati nilang kinatatakutang Programme Agent.
Nakakasunod naman si Ruth sa lahat ng itinuturo sa kaniya. Isa na dito ang paggamit ng baril at balisong. Halos wala itong kapaguran upang matutunan ng mabilis ang mga pamamaraan kung paano labanan ang kumpanyang dating pinagsisilbihan at pinoprotektahan.
Magdidilim na nang matapos ang training ni Ruth. Kitang-kita sa kanyang mukha ang sobrang pagod, kung kaya’t inalalayan na siya ni Myk patungo sa kanilang silid.
“Are you okay?” Tanong ni binata.
“Oo naman… Ayo slang ako. Kaya ko pa…” Sagot ni Ruth.
Hinawi ni Myk ang buhok na nakaharang sa maamong mukha ni Agent Orange. Muli nitong nasilayan ang kagandahan ng dalaga.
“I’m so proud of you…” Seryosong saad ni Myk.
“Talaga lang ha… hehehe…”
“Natutuwa lang ako dahil gusto mo talaga kaming tulungan. At nagsusumikap ka para sa mga miyembro ng Resistance.”
“Hihihi… Bakit hindi ba bagay kay Agent Orange maging mabait?”
“Hehehe… Hindi naman sa ganoon… Pero talagang masaya lang ako dahil sa mga nakikita ko sa iyo… Sana tuloy-tuloy na ito… Sana magtuloy-tuloy na tayo…”
Ngumiti naman si Ruth sa kanyang kasintahan at marahang hinalikan niya sa pisngi ang lalaki.
Maya-maya ay nahalata ni Myk ang pananakit ng likod ng babae.
“At dahil sa naging masipag ka at very good ka sa training mo kanina… Mamasahehin kita… Hehehe…” Saad ng binata sa kanyang kaharap na dalaga.
Napatawa naman si Ruth at hinubad ang kanyang suot na damit. Gusto sana nitong itira ang kanyang bra, ngunit kaagad namang tinanggal ni Myk ito at lumantad sa kanyang harapan ang tayung-tayo na suso ni Agent Orange.
“I think… I have a better plan…” Saad ni Ruth.
Hinawakan ng magandang babae ang kamay ni Myk patungo sa banyo. Agad na idinampian nito ang init ng tubig na nakalagay at nakahanda sa bathtub.
Tinanggal ni Ruth ang natitira niyang kasuotan at lumusong na ito sa tubig.
Napangisi naman si Myk at agad ding hinubad ang kanyang kasuotan.
Nang nakapatong na ito sa bathtub, ay marahan niyang hinalikan sa labi ang kanyang kasintahan. Muling naghinang ang kanilang mga labi.
“Mahal na mahal kita…”
“Mahal na mahal din kita…”
Maya-maya ay pumuwesto na si Myk sa bandang likuran ni Ruth at hinayaan nitong patungan siya ng hubad at malambot na katawan ng babae.
Habang nakatalikod si Ruth sa kanya ay hindi naman mapigilan ng binata na ipatong ang kanyang kaliwang kamay sa malusog na suso ng dalaga. Marahan niya itong nilamas habang ang hintuturo nito ay kinakanti naman ang utong ng babae.
Napapakagat-labi si Ruth dahil sa kiliting nararamdaman, hindi lamang sa paghimas ng kanyang bundok, kundi pati ang matigas na bagay na sumusundot sa kanyang likuran habang sila ay nakahiga’t magkapatong sa bathtub.
“Masaya ako dahil kasama kitang lalaban…” Bulong ni Myk sa kanyang kasintahan.
“Kaya natin ito… Kaya nating pabagsakin ang Programme…” Sagot naman ni Agent Orange.
Hinalikan ng binata ang batok ng magandang babae, patungo sa ibaba ng tenga nito. Kinagat-kagat pa ni Myk ang mahaba’t payat na leeg ni Ruth.
Napapaungol naman ang dalaga sa ginagawa sa kanya ng kanyang kasintahan.
Hanggang sa hindi na rin nakatiis si Ruth at inabot nito mula sa kanyang likuran ang matigas nang burat ni Myk. Itinaas-baba ng babae ang kanyang maliit na kamay at halos hindi niya ito maisarado sa pagkakabalot sa uten ng binata.
“Aaaaaaaaaaaaaaaaaaahhh… shit… sarap Ruth… Sige pa…” Ungol ni Myk.
Wala namang balak itigil ni Ruth ang kanyang ginagawa at gusto pa nitong lalong palibugin ang kanyang nobyo.
Maya-maya ay umiba ng puwesto ang dalaga at humarap na ito sa kanyang kaniig. Tinapunan niya ng matamis na ngiti si Myk at kaakit-akit na tingin.
Akmang hahalikan na sana niya ang lalaki nang bigla itong natigilan.
Takang-taka naman si Myk dahil bigla itong tumayo at umalis sa bathtub at binuksan ang kabinet ng banyo.
“Sobrang tagal ko nang request sa iyo ito eh… Kaso parang wala kang time na gawin… So ako na lang gagawa para sa iyo… Hihihi…” Saad ng magandang babae.
Mabilis namang bumalik si Ruth sa bathtub at marahang umupo ito sa tabi ng lalaki.
Pinuno niya ng shaving cream ang mukha ni Myk, bago niya ipinadaan ang matalas na razor shave sa mukha ng binata.
Napapangiti naman ang lalaki sa ginagawa sa kanya ni Ruth. Natutuwa siya dahil ngayon pa lang sa kanya ginawa ang ganitong bagay. Ang mga pagbabagong nagaganap kay Ruth ang isa sa mga dahilan kung bakit ayaw na niya itong bumalik sa dating pagkatao ng kanyang kasintahan.
Dahil kung sakali, kahit kailan ay hinding-hindi ito gagawin sa kanya ni Agent Orange.
“Bakit ba ayaw mong may balbas at bigote ako? Hehehe…” Tanong sa kanya ni Myk.
“Kasi… Pakiramdam ko, mas pogi ka kapag walang buhok sa mukha… Mas malinis, mas mukhang mabango at mas guwapo… Hihihi…” Nakangiting saad ni Ruth.
“Ayaw mo bang may pangkiliti ako sa iyo? Hehehe…”
“Hmmm… Gusto… Pero puwede naman siguro ibang parte na lang katawan mo ang pangkiliti sa akin… Hihihi…”
“Hahaha… Okay… Sige, panalo ka na…”
“Wala ka na rin namang magagawa eh… Dahil inaahitan na kita ngayon…”
Masayang nagkukulitan ang dalawa habang hinahayaan lang ni Myk ang kanyang girlfriend na tanggalin ang malalagong balbas at bigote nito.
Nang matapos ay nilagyan pa ni Ruth ng after shave cream ang mukha ng kanyang boyfriend.
Mabilis namang sinunggaban ni Myk ang labi ng magandang babae at muli silang naghalikan.
Nakahawak sa kanyang pisngi si Ruth habang magkahinang ang kanilang mga labi.
Dahil sa sobrang kalibugan ng lalaki ay inalalayan niya si Ruth papatayo sa banyo.
Umupo si Myk sa inidoro at pinaupo papaharap sa kanya ang magandang babae.
Pinatigas ng binata ang kanyang burat habang unti-unting nilalamon ng puke ni Agent Orange ito. Napapapikit pa ang babae habang humahagod papasok sa kanyang lagusan ang malaking kargada ng kanyang kasintahan.
Nang tuluyang naisagad at marahang nagtaas-baba si Ruth sa matigas na burat ni Myk.
Hindi naman tinigilan ng binata ang malambot at makipot na bibig ng kanyang girlfriend, habang ang dalawang kamay nito ay patuloy din sa paglamas at paglapirot sa suso’t utong ng babae.
Nagkakantutan silang parang wala nang bukas.
Hayok na hayok ang dalawa sa tawag ng laman.
“fall…aaaahhhh…. Sarap mo babes… sarap…” Saad ni Myk.
Ganadong-ganado ang dalawa habang inaangkin nila ang sandali, at walang iniisip na anumang bagay.
May mga pagkakataong tumitigil sa pagtaas-baba ang katawan ni Ruth at si Myk naman ang tumitira’t umuulos ng malakas sa naglalawang puke ng babae.
Makailang beses nang nilabasan ang dalaga dahil sa sarap nang kanilang ginagawa. At maging si Myk naman ay nakapagpasabog na ng kanyang mainit na katas sa kaloob-looban ng kanyang kasintahan.
Sandali silang tumigil habang magkayakap. Kahit pagod na pagod ang kanilang mga katawan sa kakaensayo, ay nagawa pa nilang makarami sa kanilang pagtatalik.
Iba’t ibang posisyon ang kanilang ginawa sa magdamag at bigay na bigay ang dalawa sa pakikipagtalik.
Nang matapos ay ibinagsak nila ang kanilang mga katawan sa kama, hanggang sa tuluyan na silang nakatulog.
Magkayakap silang natulog, damang-dama ang bawat pagtibok ng kanilang puso, at dinig na dinig ang kanilang paghinga.
May mga oras na nagigising si Ruth sa kalagitnaan ng gabi, at dahil sa sobrang ginaw ay kinuha nito ang polo na isinuot kanina ni Myk.
Sandali nitong pinanood ang pagtulog ng kanyang kasintahan. Marahan niyang hinihimas ang bandang noo nito, at maka-ilang ulit na pinaghahalikan ang ngayo’y makinis nang mukha ng binata. Naiiyak pa si Ruth dahil sa sobrang ligayang nadarama nito habang kapiling ang lalaking totoong nagmamahal sa kanya.
Yumakap ulit siya sa kanyang nobyo at sinubukang bawiin ang kanyang pagkakahimbing sa pagtulog. Umaasa siya na sa kanyang paggising ay mabago na ang kapalaran nilang lahat at bumuti na ang sitwasiyon ng hidwaan sa pagitan ng Programme at Resistance.
Halos magaala-otso y media na ng umaga nagising si Myk.
Papungas-pungas pa siya habang kinakapa ang kanyang katabing matulog sa kama.
Nang wala na itong makapa, ay tuluyan na niyang iminulat ang kanyang mga mata at marahang umupo saglit sa kanyang higaan.
Muli niyang sinariwa ang kanilang ginawa ni Ruth kagabi, at napapangiti ito habang inaalala kung gaano kasarap ang kanilang ginawang pag-niniig ng kanyang kasintahan.
Hindi niya akalain na magiging masaya ulit siya at makakasama ang babaeng kanyang pinakamamahal.
At kahit sa gitna ng kanilang pakikipaglaban, ay nagagawa pa rin nilang makahanap ng pagkakataong magkasarilinan ng kanyang girlfriend.
Maya-maya ay pinilit na niya ang kanyang sarili na tumayo at kaagad tinungo ang banyo. Habang umiihi, ay bumabalik sa kanyang katinuan ang mga posisyong kanilang ginawa habang nagkakantutan dito. Napapailing na lang siya at hindi namamalayang kusang tumitigas ang kanyang burat dahil sa tumatamang kalibugan sa kanya.
Pagkaflush ng inidoro ay mabilis nitong isinuot ang brief at pantalong nakakalat sa sahig.
Lumakad din ito ng kaunti patungo sa lamesa at kinuha ang basong naglalaman ng tubig.
May mga ingay na siyang nadidinig sa labas at napaisip siyang baka nag-eensayo na ang kanyang kasintahan. Kaagad nito tinungo ang bintana at sinilip kung naroroon na nga si Ruth.
Ngunit tanging mga lumang miyembro ang nagsasanay kasama si Carmen at ng iba pang dating mga Programme Agents.
Dahil sa hindi nito nasilayan ang kanyang kasintahan, kung kaya’t minabuti niyang magbihis kaagad upang puntahan ang kinaroroonan ni Ruth.
Pagbukas niya ng kabinet ay agad nitong napansin ang isang liham na nakasukbit sa isang maruming polo shirt na ginamit niya kahapon.
Kinuha niya ito’t binasa.
Nanginig ang buong kalamnan ng binata at saglit na umikot ang kanyang paningin.
Hindi nito alam kung ano ang kanyang gagawin.
Gusto niyang sumigaw at magalit.
Gusto sana niyang umiyak at maghimutok.
Gusto sana niyang tumakbo papalabas ng kanyang silid.
Ngunit tila nakapako ang kanyang mga paa mula sa kinatatayuan nito.
Ang liham na ito ay mula kay Ruth.
Mula kay Agent Orange.
Myk,
Patawad…
Pero kailangan kong gawin ito at harapin ng mag-isa.
Ginagawa ko ito para sa iyo at para sa inyong lahat.
Ako ang kailangan nila… at hindi na kailangang magbuwis pa ng napakaraming buhay…
Huwag mo sanang kalimutan na mahal na mahal kita…
Paalam at hanggang sa muli nating pagkikita…
Ruth.
- Agent Orange: Chapter 20: Coup D’etat - May 3, 2024
- Alon: Book 2 – Chapter 7: Achilles’ Heel - May 3, 2024
- Alon: Book 2 – Chapter 6: Démasquer - April 27, 2024