KAMUNDUHAN 3

Written by Mundoko

 

3

Kinagabihan, tahimik na naghahapunan ang apat nina Mang Danding, Aling Tessie at ang dalawang binatang sina Arnold at Gary. At habang kumakain nga ang mga ito, napansin ni Aling Tessie na tila matamlay ang pamangkin nitong si Gary. Kaya hindi nito naiwasang tanungin ang binata.

Aling Tessie: Gary, masama ba pakiramdam mo? (at konting lingon lang ang ginawa ni Gary sa t’yahin sunod ang pag-iling nito)

At sa mga sumunod na pangyayari, sa pagtatanong naman ni Arnold sa pinsan niyang iyon dito na sasabog ang kinikimkim niyang galit ni Gary dito.

Arnold: insan, baka naman may problema ka? sabihin mo lang baka may maitulong ako sa’yo? (pagkalipas ng tanong na iyon ay tiningnan ng masama ni Gary ang pinsan na ipinagtaka naman ni Arnold)

Gary: problema? gusto mong malaman kung anong problema? (may katigasan na nitong pananalita hanggang sa hindi na nga nito mapigilang maibulalas sa pinsan ang sama ng loob nito dito) ang problema ikaw…! (sigaw na nito)

Natigilan naman ang tatlo higit si Arnold na agad namang kinabahan at kinutuban. Ngunit pinilit nitong magpakahinahon at sinagot nito si Gary.

Arnold: ako? bakit anong ginawa ko sa’yo? (saad nito ngunit nanginginig na ito sa takot)

Batid ni Arnold na higit na malakas sa kaniya ang pinsan sa kadahilanang batak na batak ang katawan nito sa mga gawain sa kabukiran at mahusay din ito sa sapakan. At sa tagpong iyon ay dito na ibinulalas ni Gary ang natunghayan niya sa ilog, ang pagtatalik ng pinsan at nang nobya nitong si Chona.

Gary: ngayon mo sabihin sa akin na wala kang ginawa laban sa akin ngayon mo sabihin sa akin!!! (nakatayo na ito habang sinisigawan ang pinsan niyang hindi makakilos mula sa pagkakaupo)

Mang Danding: Arnold, totoo ba mga sinasabi ng pinsan mo? totoo ba…? (ang galit na din nitong pagtatanong sa anak hanggang sa dito na umamin si Arnold)

Arnold: nay tay, mahal ko ho si Chona at ganon din ho siya sa akin! (sunod ay nilingon niya si Gary) insan, patawarin mo ko pero totoo ang sinasabi ko mahal namin ang isa’t-isa, hindi lang masabi sa’yo ni Chona dahil natatakot siya! patawarin mo ko insan! (halatang nangangatal ang tinig nito sa pagpapaliwanag)

Lumayo naman si Gary ng may pagkadismaya sa mga nadinig nito buhat kay Arnold at tumayo ito sa pinto paharap sa labas. At sa pagharap nitong muli kay Arnold ay muli niya itong sinigawan.

Gary: pero hindi mo pa rin siya dapat ginalaw! ginagago niyo ako…!!! (at dinuro pa nito ang pinsan niyang iyon)

Aling Tessie: puwede bang huminahon muna kayong dalawa, hindi tayo magkakaintindihan kung magsisigawan kayo? (ang pagpigil naman nito sa anak at pamangkin)

Gary: pasens’ya na ho t’yang…(aniya nito sa matanda at mabilis itong lumabas ng bahay)

Dismayado ang mag-asawang Danding at Tessie dahil sa pangyayaring iyon at nananatili pa rin sa kaniyang pagkakaupo si Arnold ng nakatungo. Tuloy, nawalan na ng gana ang ama ng binata na ipagpatuloy pa ang pagkain nito.

Aling Tessie: pinsan mo niloko mo? ano ka ba naman Arnold? (usal nito sa anak na hindi makatingin sa ina)

Arnold: patawad nay…(ang tangi na lamang nitong tugon sa ina)

At pagkaraan ng naganap ng gabing iyon kinabukasan, maagang gumising si Gary upang dalhin sa bayan ang lahat niyang inuling upang maibenta. Iwas naman si Arnold dito sa takot na baka bigwasan siya nitong bigla. At ang nangyari nga, tulad ng nakasanayan ni Gary, pagkaraan niya ngang maibenta ang ilang sako ng uling na iyon ay dumidiretso ito sa palengke upang mamili ng kanilang pangangailangan. Magtatanghali na ng magpas’ya na ang binata na umuwi. At habang naglalakad nga ito patungo sa sasakayan ng tricycle isang tinig naman ang sa kaniya’y umagaw pansin.

Aling Roselyn: Gary…Gary…(tawag nito sa binata habang nakasakay ito ng tricycle, agad namang nilingon ng binata ang ginang)

Gary: Aling Roselyn kayo ho pala…(saad naman nito)

Aling Roselyn: punta ka sa bahay mamaya at may ibig akong sabihin sa’yo! hihintayin kita…sige na, mauna na ako sa’yo! (sunod niyon ay ang siyang pag-alis nito at hindi na hinintay pa ang sagot ng binata)

Nagtataka naman si Gary sa sinabing iyon ni Aling Roselyn na siyang ina ng kaniyang nobyang si Chona. Iniisip nito kung ano ang sasabihin sa kaniya ng ginang? Alam na kaya nito ang nangyari sa pagitan ng anak at nang pinsan niya? Ilan lang itong sa tanong na namumuo sa kaniyang isipan, hanggang sa magtuloy na nga itong papauwi sa kanilang tahanan.

Lumipas ang maghapong iyon ay kamuntikan pang makalimutan ni Gary na magtutungo nga pala ito sa tahanan ng nobya alinsunod sa bilin ni Aling Roselyn. Ngunit bigla itong nag-alangan ng maisip na nando’n ang dalaga at ayaw niya itong makita. Subalit ibig din naman niyang malaman kung ano ang sasabihin ng ginang na tila napakahalaga.

Gary: bahala na…(namutawi sa kaniyang isipan sunod ang paalam nito sa mag-asawa ngunit hindi nito sinabi kung saan siya magpupunta)

Hanggang sa nakarating na nga ang binata sa bahay na iyon ni Aling Roselyn.

itutuloy –