Alon: Book 1 – Chapter 13: Love Is A Verb

Written by ereimondb

 

---

Baler, Aurora

Maya-maya ay nagpaalam saglit si Andrea sa kanyang mga kasama dahil pupunta ito sa banyo.

Sinundan naman ng tingin ni Alo ang babae at tila gusto nitong habulin si Andrea para makausap.

Nagpunta naman sa smoking area sina Hector at Manuel, at naiwan na lamang sa bar sina Nikki at Alo.

“Kuya Alo… Lagi na lang about business ang pinaguusapan ninyo. Please iba naman. Sobrang boring kasi eh.”

“Sorry Niks, ganun lang talaga. Kapag ganitong magkakasama kami, yun at iyon lamang ang pinaguusapan.”

Bigla namang hinawakan ni Nikki ang kamay ni Alo na ikinagulat naman ng binata.

Tumingin ito sa kanyang paligid, mabuti na lamang at walang nakakita sa kanila.

“Kuya Alo, namiss na kita…”
“Niks, kailangan mo mag-ingat. Baka may ibang makakita sa akin at mahuli pa tayo ni Ninong Manny.”
“Kasi naman, hindi ko na mapigilan kuya Alo eh..”
“I understand Niks.”
“E pano kasi, hindi mo manlang ako tinext kagabi….”
“I am busy Niks.”
“Please punta ulit ako sa kuwarto mo… Puwede ba kuya?”

Nagmamakaawa naman si Nikki kay Alo habang nakahawak pa rin ito sa mga kamay ng binata.

“Bakit ba ang libog mo Niks?” Diretsong tanong ni Alo.
“I don’t know… This is your fault kuya…”

Halata namang libog na libog si Nikki.

“Kuya.. Please…Please… Please…”

Ininom naman ni Alo ang natitirang alak na nasa kanyang baso.

“Kuya…mag-iingat ako… Basta please, punta ako mamaya…”

Tinignan ni Alo ang magandang dalaga at para namang umiikot ang kanyang paningin dahil sa madaming nainom na alak.

“Ok.” Saad ng binata sabay tayo nito at nagpunta sa banyo.

---

Samantala, hindi pa rin lumalabas ng banyo si Andrea.

Tila naluluha ito habang tinitignan niya ang kanyang sarili sa salamin.

Pinagmamasdan din niya ang kanyang pasa dahil pinagbuhatan nanaman siya ng kanyang asawa.

Gusto na sana niyang tumakbo at tumakas, ngunit hindi niya ito magawa.

Alam niya hahanapin siya ni Manuel at baka mapahamak pa pati si Nikki.

Ang tanging magagawa na lamang niya ay ang punasan ang mga luhang tumutulo sa kanyang mata.

Maya-maya ay biglang lumabas ng cubicle si Angie.

Hindi naman nagpahalata si Andrea na umiiyak siya.

Sinusulyapan ni Angie si Andrea at alam niya kung bakit meron itong pasa sa mukha.

Alam niya ang itsura ng isang babaeng pinagbubuhatan ng kamay ng kanyang asawa.

Agad naman nitong binuksan ang kanyang bag at may kinuhang isang lalagyan.

“Apply this on your face. It will help you cover that.” Saad ni Angie.

Nagulat naman si Andrea at kinuha ang bagay na iniabot sa kanya ng girlfriend ni Hector.

“Salamat.” Mahinang saad ni Andrea.

“Alam mo dapat sa sarili mo, kung kailan ka dapat lumaban. Hindi na uso ang maging martyr.” Muling saad ni Angie

habang naglalagay ng kolorete sa kanyang mukha.

“Stop being a victim. Learn how to fight back.” Dagdag pa nito.

Hindi naman kumikibo si Andrea. Nakatingin lamang ito kay Angie at hindi niya mapigil ang pagtulo ng kanyang luha.
“I’d better go ahead. See you outside.”

Nagsimula nang maglakad papalabas ng restroom si Angie at sinundan naman siya ng tingin ni Andrea.

Itinago sa kanyang bag ang ibinigay ng babae at hinugasan niya ang kanyang kamay.

---

Paglabas ni Angie ng banyo ay bumungad sa kanya si Alo.

Nagulat ito dahil hindi niya inaasahan doon ang binata.

“Anong sinabi mo?” Tanong ni Alo.
“Relaks… Masyado ka namang praning. Marunong ako tumupad sa kasunduan.”
“Dapat lang. Dahil sukang-suka pa rin ako sa pagmumukha mo.”
“Well, wala naman na tayong magagawa doon Alwyn. But anyway, thank you sa paunang kasunduan natin. I will just let

you know kung ano pa ang hihilingin ko sayo.”

Napakunot-noo naman si Alo habang sinusundan niya si Angie na naglalakad papunta sa smoking area.

Iniisip niya kung ano pa kaya ang hihilingin sa kanya ni Angie.

Wala naman itong magagawa kundi sundin ang gusto ng babae para maitago ang video scandal.

Maya-maya ay biglang bumukas ang pinto.

Napalingon si Alo at nakita niyang lumabas ng banyo si Andrea.

Nagulat naman si Andrea dahil bigla siyang hinatak ni Alo.

Hindi na niyang nagawang tumanggi pa dahil mabilis ang pangyayari.

Hanggang sa umabot sila sa may kitchen ng restaurant.

“Sir Alwyn. How can we help you?” Saad ng souse chef na nabigla dahil biglang pumasok ang dalawa.
“I need a pack of ice and a room.” Utos ni Alo.
“Okay sir, you can use Chef Carlo’s room sa may gilid. Kukuha po ako ng ice cubes.”

Mabilis namang kumilos ang souse chef para paglingkuran ang anak ng kanilang amo.

Takang-taka naman si Andrea sa kung anong binabalak ni Alo.

Pumasok sila sa isang maliit na kuwarto.

“What is this? Bakit mo ako idinala dito?”
“Bakit hinahayaan mo pa rin siyang saktan ka?”
“Anong ginagawa natin dito? Hahanapin na ako ng asawa ko.”
“Sanay ka na ba? Immuned ka na ba sa bawat sapak na inaabot mo sa kanya?
“Leave me alone and let me go!”

Lalabas n asana ng silid si Andrea, ngunit agad siyang pinigil ni Alo.

“Bigyan mo naman ang sarili mo ng konting respeto!” Pasigaw na saad ni Alo sa mukha ni Andrea.

Biglang tumahimik ang paligid at nakatingin lang si Andrea sa binata. Biglang tumulo ang luha niya at agad

tumalikod kay Alo.

Maya-maya ay pumasok na ang taong may dala ng yelo.

Inilabas naman ni Alo ang kanyang panyo at inilagay sa loob nito ang tatlong pirasong yelo.

“Halika dito.” Saad ni Alo.

Hindi naman kumikilos si Andrea. Patuloy pa rin ito sa pag-iyak.

“Halika dito.” Muling tawag ni Alo sa babae.

Hindi pa rin siya pinapansin nito.

Hinawakan ni Alo ang kamay ng dalaga at marahang inilapit niya ito sa kanya.

Napaharap naman si Andrea sa binata.

Inilapat ni Alo ang panyong may yelo sa pasa sa mukha ni Andrea.

Nakatingin si Alo sa mukha ng magandang babae. Awang-awa siya dito.

“Bakit mo ginagawa ito sa akin?” Tanong ni Andrea.
“Dahil mahalaga ka sa akin.” Sagot ng binata.

Umiwas naman ng tingin si Andrea sa kanya.

“Ikaw? Bakit mo ginagawa ito sa sarili mo?”
“Dahil ito ang buhay ko.”
“Kahit ang hayop, kailangan ng taong mag-aalaga. At walang karapatan saktan ng tao. Bakit hinahayaan mong saktan ka

ni ninong Manny?”
“Wala kang alam Alo.”
“Ano bang dahilan? Gusto ko malaman. Gusto kong maintindihan kung bakit niya ginagawa ito. Dahil kahit pagbalik-

baliktarin mo pa ang mundo, hindi ka niya dapat binubugbog. Wala siyang karaptan.”

Hinawi ni Andrea ang panyong may yelo sa kanyang mukha.

“Mas matutulungan mo ako Alo kung lalayo ka sa akin. Huwag mo nang dagdagan pa ang problema ko.”
“Naandito ako para sa iyo. Wala nang iba pa akong kayang gawin kundi ang tumingin na lang sa malayo. Pero pag

nakikita kong sinasaktan ka niya, na binabasura ka niya, hindi ako makapag-pigil Andrea.”
“Let me go. That’s the best thing that you can do for me.”

Binuksan ni Andrea ang pintuan at diri-diretso naman itong naglakad papalabas ng kitchen.

Naiwan si Alo sa loob at tila natutulala dahil sa pagmamatigas ni Andrea.

Hindi na niya alam kung ano ang kanyang dapat gawin.

Gusto niyang iligtas ang babaeng mahal niya.

Ngunit pinapalayo pa siya at ayaw magpaligtas ni Andrea.

---

Umakyat ng bigo sa kanyang penthouse si Alo.

Halata namang bumagsak ang kanyang mukha dahil sa tindi ng lungkot.

Ayaw niya ang nangyayaring ito sa kanila ni Andrea.

Dahil nararamdaman niya wala siyang magagawa kundi hayaan na lamang siya.

Maya-maya ay may napansin siyang babae sa harap ng kanyang pintuan.

Si Iris.

Kanina pa siya naghihintay sa labas ng penthouse.

“Kamusta? Ngayon lang kita nakita ah.”
“Iris.”
“Hindi ka na nagtetext sa akin ah… Okay ka lang ba.”
“Okay lang.”

Umupo naman si Alo sa sahig sa tapat ng pintuan ng penthouse.

Sinamahan naman siya ni Iris at umupo ito sa tabi niya.

“May problema ka… ramdam na ramdam ko…”

Hindi naman sumasagot si Alo. Tinitignan na lamang siya ni Iris. Marami siyang mga bagay na gustong sabihin sa

binata pero hindi niya ito masimulan.

Nakayuko na lamang si Alo at hindi kumikibo.

“Hindi ko alam kung ano ang dapat kong gawin sa iyon. Kasi hindi ko naman alam kung ano ako sayo.”
“Iris…”
“Alo, gusto kong mamiss ka, pero sa tuwing iniisip ko na wala lang naman tayo. Parang wala naman akong karapatan na

mamiss ka at magreklamo…kung bakit hindi kita makasama..”
“Iris…not now.”
“Alo, kahit konting oras lang naman hinihingi ko eh…kung puwede.”
“I have no time.”

Nagulat si Iris sa sinabi sa kanya ni Alo.

Tumingin na lamang siya sa binata.

Bigla namang tumayo si Iris at pinagpag ang bandang puwitan ng kanyang pantalon.

“Tama. Wala kang oras. Tama na rin siguro na mawalan na tayo ng oras sa isa’t isa. Hanggang doon nalang siguro tayo

Alo. Hindi na dapat ako umasa sayo.”
“Iris…”

Nagsimula namang naglakad si Iris at hindi lumilingon sa binata. Naiiyak naman ito habang nasa harapan ng elevator.

Alam niyang gusto na siyang pakawalan ni Alo dahil hindi manlang siya hinabol nito.

Nanatiling nakaupo si Alo at nakayuko.

Gulong-gulo ang kanyang isipan.

Malalim na nag-iisip ng paraan.

Iniisip niya kung dapat niya pang sagipin si Andrea o hayaan na lamang niya ang babae.

Hindi na niya alam ang kanyang gagawin, hindi na niya alam kung saan lulugar.

May naisip na siyang plano, ngunit hindi niya alam kung mapapanindigan niya ito.

---

Makalipas ang isang oras, ay may nagdoorbell sa kanyang hotel room.

Agad namang pumunta si Alo sa may pintuan upang ito ay pagbuksan.

Hindi na siya nagulat na nasa harapan niya muli si Nikki.

Naka sando at naka maliit na shorts.

“Kuya Alo, kaunti lang oras natin. Bilisan na natin..”

Agad namang hinatak siya ng binata papasok ng penthouse at hinalikan ito sa labi.

“Ang libog mo talaga. Kakantutin kita humanda ka.” Libog na libog na saad ni Alo.
“Sige kuya Alo… Please… Please… fall me…”

Hinubad ni Alo ang kanyang suot na damit at sinimulang talupan ang dalaga.

Tinanggal nito ng dahan-dahan ang bra ni Nikki saka sinunggaban ang kanyang malambot na suso.

Binuhat ni Alo si Nikki papunta sa kanyang kuwarto at ibinagsak sa kama.

Naglakbay ang kanyang mga labi sa leeg ni Nikki.

Sarap na sarap naman si Alo sa malambot at makinis na kutis ng dalaga.

Lalong tumaas ang libog nito.

Pinaglaruan ang magkabilang utong nito at napapahawak na sa ulo ng binata si Nikki.

“Sige pa kuya…ang saraaaaap..”

Napapatingin si Alo sa mga mata ng dalaga. Halatang sarap na sarap na rin ito.

Hinubad na nito ang pink na panty ng dalaga.

Hinawakan ang hiwa nito saka sinalat-salat.

Ipinasok na niya ang kanyang panggitnang daliri at kinakantot ang makipot na butas ng dalaga.

Naramdaman niya ang malapot na katas ng dalaga.

Basang-basa na ito at handang handa na.

Ikiniskis ni Alo ang ulo ng kanyang titi sa bukana ni Nikki.

Napapakapit naman sa bandang hita ni Alo ang dalaga.

Pinaghiwalay ni Alo ang legs ng babae at siniguradong naka sentro ito sa kanya.

Dahan-dahang ipinasok ang ulo nito sa kanyang puke.

“aaaaaaaahhh puta sikip mo Niks…sarap! Akin lang itong puke mo ha.”
“Oo, kuya Alo… Sayo lang yan…sayo lang…aaaaaaaaaaahhh pasok mo na please.. kantutin mo na ako..”

Isinagad na ni Alo ang kanyang kahabaan.

At nagsimula na itong maglabas-masok sa puke ng dalaga.

Mabibilis na ulos ang kanyang pinapakawalan.

Malalakas na kadyot ang kanyang binibitawan.

Ramdam na ramdam niya ang bawat katas na lumalabas sa puke ni Nikki na lalong nagbibigay sa kanya ng matinding

libog.

Madulas ang pakiramdam.

Sarap na sarap siya sa bawat pagpapabaon.

Hanggang sa nararamdaman na ni Alo ang matinding kiliti.

Lalo niya itong binilisan at ibinigay ang napakalakas na pagkantot.

Sabay hugot sa kanyang titi at jinakol ito.

Pinasabog ang kanyang katas sa bandang tiyan ni Nikki.

Damang dama ng babae ang mainit at napakaraming tamod ng binata.

Pagod na pagod namang bumagsak sa tabi ni Nikki si Alo.

Hingal na hingal ito sa sobrang libog at sarap na naramdaman kanina.

Yumakap sa kanya si Nikki.

Niyakap din siya ni Alo.

Hinalikan niya ito sa labi.

Mainit na naghinang ang kanilang mga labi.

Maya-maya ay humiwalay na ang labi ng binata sa labi ng dalaga.

Nakatingin ito sa kisame habang hinahabol ang kanyang hininga.

“Nikki…”
“Ano yun kuya Alo?”
“Gusto mo ba ako lagi makasama?”
“Oo naman kuya..”
“Gusto mo ba ako lagi kayakap?”
“Yes.. lagi..”

Lumingon si Alo kay Nikki. Hinawakan niya ito sa may bandang labi.

“Gusto na din kita Nikki.. Napamahal na din ako sayo… Can I be your boyfriend?”

Nanlaki naman ang mga mata ni Nikki sa pagkagulat at sa sobrang tuwa.

“Really?!! Totoo Ba ito?”
“Ayaw mo ba?”
“Gusto ko kuya Alo… Gustong-gusto ko…”
“Okay… Ikaw na ang girlfriend ko from now on…. And stop calling me kuya.” Saad ni Alo sabay hinalikan niya ang babae sa kanyang labi.