When In Cagayan Valley

Written by Goddess_Ehra

 

---

Naganap ang lahat sa Cagayan Valley, probinsya ng Tatay ko…
Naglalambing kasi ang Lola ko na bisitahin at magbakasyon naman sa kanya dahil matagal na nya akong hindi nakikita… Sa aming magkakapatid ako ang paborito ni Lola..

It was April 11, 2015 ng tanghali ng magpaalam na ako sa aking Tatay na lalakad na para makahabol sa last trip ng bus papuntang Tuguegarao… Dahil maraming akong bitbit na bag at pasalubong para sa iba pang kamag-anak ni Tatay sa probinsya, nag taxi na ako….

Sa taxi pa lang panay na ang sulyap sakin ni Manong sa kanyang rear mirror dahil sa suot kong maikling maong na short at T-shirt na white na hakab sa katawan… (Kung hindi nyo pa ako kilala pakibasa ang Unexpected Visitor dahil nandun na rin ang vital statistics ko)

“Manong, baka po mabunggo tayo, Bata pa po ako para mamaalam.” Biro ko sa Driver.

“Sigurado ka bang hindi ka artista? Sa ganda mong yan marami kang tatalunin!” Sabi ng Driver na panay pa rin ang sulyap sa salamin.

Hindi ko alam kung saan tumitingin si Manong, kung sa mukha ko ba o sa mayaman kong dibdib o sa mga mapuputi kong hita.

“Manong talaga masyado kayong bolero. Wag kayong mag-alala may tip kayo sakin mamaya, basta ligtas tayong makarating ng bus terminal.” Sabay hawak ng cellphone ko para itext ang Nanay ko para ipaalam na nakaalis na ako ng bahay. Itinext ko na rin ang plate number at pangalan ng Driver, just in case..

“Ingat ka ha! Text mo kami o si Tatay mo pag nasa bus ka na! Tawaga ka pag nasa Cagayan ka na para alam namin.” Paalala ng Nanay ko.

“Salamat Nay! Ano gusto mong pasalubong pag-uwi ko dyan?”

“Wala naman. Basta makarating ka ng ligtas at makauwi ka rito ng maayos.”

“Pwede ko bang mahingi number mo, Miss?” Biglang agaw ni Manong Driver ng atensyon ko sa palitan namin ng Nanay ko ng text. “Kahit wag ka ng mag tip, cellphone number mo na lang.” Nakangiti nya akong nilingon.

Aba, may itsura rin naman pala itong si Manong kahit na may katandaan na. Kahawig ni Rudy Fernandez.

“Aanhin nyo naman po ang number ko Manong? Baka magalit asawa nyo sakin nyan.” Biro ko sa kanya dahil ayaw ko talagang ibigay ang number ko.

“Hindi! Wala namang magagalit kasi nasa probinsya naman ang asawa ko.” Habang ang mga mata nya ay nakatutok sa dinadaanan namin. “Para kokontakin kita kung sakaling kailangan mo ulit ng service.” Dagdag pa ni Manong

“Bakit? Saan po ba ang probinsya nyo Manong?” Tanong ko para mawala sa isip nya ang pagkuha sa number ko.

“Sa Bicol.”

“Saan po sa Bicol?”

“Bakit? May kamag-anak ba kayo sa Bicol?”

“Wala po. Pero nagka Boyfriend po akong taga Bicol.”

“Sa may Pampang, Donsol kami. Uragon ini! Hahaha!”

“Ano po ibig sabihin ng Uragon?”

“Uragon hindi mo alam? Hindi ba uragon ang naging Boyfriend mo? Hindi ba tigasin?” Sabay tingin ni Manong sa rear mirror nya at tila ba iba na ang nasa isip. May halong pagnanasa.

“Wala naman po syang nababanggit sakin tungkol dyan. Atsaka ano pong ibig sabihin nyo sa tigasin?”

“Tigasin! Lalaking lalaki, Brusko….. sa kama.”

“Hehe!” Bahaw kong tawa sa hirit ni Manong na kanina ko pa napapansin na hindi mapakali sa kinauupuan. “Manong talaga! Kung ano ano na naiisip nyo. Nagtanghalian na ba kayo?”

“Oo naman. Busog na busog na nga ako kanina pa eh!” Napansin kong nakatingin si Manong sa mga hita ko mula sa rear mirror nya.

“Kayo talaga Manong. Sa daan po kayo tumingin.” Medyo kinakabahan na ako. Buti na lang malapit na kami sa Bus Terminal at hapon pa lang.

Tignitignan ko si Manong sa rear mirror nya at panaka naka’y tumitingin rin sya. Maya-maya’y nag-iba ng upo si Manong at tumingin ulit sa rear mirror na parang may gustong ipahiwatig.
Titingin sya sa akin sa rear mirror sabay tingin sa baba. Marami beses nya itong ginawa ng subukan kong tumingin sa titinignan nya. Nakita ko ang nakabukol sa maong pants ni Manong. Ang laki ng pag kakaumbok.