When In Cagayan Valley II

Written by Goddess_Ehra

 

---

Continuation:

Tignitignan ko si Manong sa rear mirror nya at panaka naka’y tumitingin rin sya. Maya-maya’y nag-iba ng upo si Manong at tumingin ulit sa rear mirror na parang may gustong ipahiwatig.
Titingin sya sa akin sa rear mirror sabay tingin sa baba. Marami beses nya itong ginawa ng subukan kong tumingin sa titinignan nya. Nakita ko ang nakabukol sa maong pants ni Manong. Ang laki ng pag kakaumbok.

Hindi ako mapakali sa loob ng taxi. Hindi ko maipaliwanag kung bakit parang na eexcite ako na kinakabahan.

Pinakatitigan ko si Manong. Malaking tao, medyo lean ang katawan, hawig ni Rudy Fernandez, nasa early 40’s na siguro sya. Sa isip-isip ko, “Hindi na masama.” Hindi ko namalayan na katingin sa akin si Manong sa kanyang rear mirror habang ako ay tinititigan sya mula mukha hanggang sa kanyang maumbok na harapan.

“Masarap ba ang nakikita mo Miss?” Sabi ni Manong

“Po?” Gulat ko tugon. “May iniisip lang ako Manong! Kayo naman.”

“Ano ba iniisip mo? Baka matulungan kita?”

“Wala naman po.”

“Sabihin mo na… para mapabigyan kita.” Mahina ngunit madiin na sabi ni Manong sa salitang “mapagbigyan”

“Ano Manong?” pina uulit ko ang kanyang sinabi baka namali lang ako ng dinig.

“Kung may problema ka, sabihin mo lang, kwento ka lang. Malay mo mabigyan kita ng payo.”

“Salamat Manong. Wala po ba kayong napapansin? Parang uminit bigla? Hindi po ba kayo naiinitan?”

“Kanina pa nga ako init na init! Parang gusto ko magpalamig saglit. Baka gusto mo? May alam akong lugar na malamig.” Sabay sulyap sa akin ni Manong sa rear mirror nya. Iba na talaga ang mga sulyap sa akin ni Manong.

Sa isip-isip ko, “Pagbigyan ko kaya to. Kaya lang wala ng oras dahil baka mahuli ako sa Last Trip ng Bus papuntang Tuguegarao.

Napangiti ako at hindi na nagsalita.

“Ano?” pukaw ni Manong sa atensyon ko.

“Wag na po Manong, Baka mahuli ako sa last trip ng bus eh. Saka na kayo magpalamig pag naihatid nyo na ako sa terminal ng bus.”

“Hindi iyon. Yung number mo baka pwedeng makuha. Kahit wag ka ng mag tip sakin.”

Oo nga pala. Kanina pa nya hinihingi ang number ko. “Aanhin nyo naman po ba ang contact number ko?”

“Kung magpapa “service” ka, text mo ko para hindi ka na mag aantay.”

Natawa ako bigla sa pagkakasabi nya ng “SERVICE” alam kong double meaning yun ni Manong.

“O, bakit ka natawa?”

“Wala naman po Manong. Mamaya pag nasa terminal na tayo bibigay ko sa inyo.”

Sa isip ko pagkatapos ng bakasyon ko sa Cagayan, tatawagan ko si Manong para sunduin ako sa Bus Terminal ng Manila at aayain ko sya sa lugar na malamig pag nagpakita sya ulit ng motibo sa akin. Hindi na masama ang itsura nya, mukha namang malinis at maayos sya sa katawan.

“O, nandito na tayo Miss.”

“Dito na po ba Manong?” Tanong ko sa kanya kahit na nakita ko na ang Terminal. Ang ganda ng bus na sasakyan ko kulay pink.

“Sandali lang Manong ha! Sulat ko lang contact number ko.” Sabay dukot ng ballpen at maliit na papel sa shoulder bag ko.

“Ayun oh! Sinuswerte ka nga naman!” Ngiting tagumpay si Manong sabay abot sa kanya ng papel na may contact number ko.

“Baka sa ibang tao ‘tong number na binigay mo ha?” paniniguro pa ng mokong.

“Hindi po ah! Kahit tawagan nyo yan ngayon. Mag riring ang phone ko.”

Aba at ginawa nga nya. Dinial nya ang number na nakasulat sa papel at wala pang isang minuto na nag ring ang phone ko at pinakita sa kanya.

“Ano nga pala pangalan mo Miss?”

“Ilalagay nyo pa Manong? Baka makita yan ng Misis nyo.”

“Nasa probinsya nga si Misis.”

“Eara po ang pangalan ko, Manong.”

“Ako nga pala si Jojo.”

Nakipagkamay si Manong Jojo sa akin at ramdam ko ang kagaspangan ng kanyang kamay. Ang init! May halong libog ang pakikipag-kamay nya sa akin. Hinila ko ang aking kamay at binuksan ko ang pinto ng taxi. Bago ako lumabas, nahagip ko si Manong Jojo na sinisimsim ang kanyang kamay na ipinanghawak nya sa kamay ko.

“Manong! Pakitulungan naman ako sa mga bitbit ko oh! Kahit hanggang sa gilid lang nung bus. Salamat!”

“Oo nga pala. Nawala sa isip ko. Lambot kasi ng kamay mo at ang bango pa!”

Binuksan ni Manong ang compartment ng taxi. “Wag mo na akong i-Manong, Jojo na lang ang itawag mo sakin.”

“Sige po, Kuya Jojo.” nginitian ko sya.

Kinuha ko ang maliit na bagahe ko na naglalaman ng mga damit at toiletries at si Kuya Jojo naman ang sa mga ibang gamit gaya ng mga pasalubong ko kina Lola at sa iba pang kamag-anak, kasama na ang mga gulay at prutas na pinadala ni Tatay.

Bumalik ako sa compartment ng taxi para tulungan si Kuya Jojo sa pagbubuhat. Yung mga kaya ko lang buhatin. Hindi ko namalayan na nasa likuran ko na si Kuya Jojo at payakap na kinuha sa kamay ko ang kahon na may lamang prutas.

“Ako na dyan!” Sabay kuha ng kahon sa kamay ko.

Naramdaman ko ang umbok ng harap nya sa pwetan ko. Ang tigas! Ang laki! Ang init ng singaw na nanggagaling sa katawan nya. Lalaking lalaki ang kanyang amoy.

Hindi ko alam kung sinadya nya ba talaga o gusto lang nyang wag na akong magbuhat.
Hindi na ako kumilos at hinayaan na sya na lang ang magbuhat ng mga gamit.

Pagkatapos nyang ilagay lahat ng gamit ko sa gilid ng bus ay inabutan ko sya ng P500.00.

“Ano yan?” Gulat nyang sambit.

“Tip mo Kuya. Tanggapin mo na! Baka magtampo ako, hindi na kita kukunin na service ko.”

“Sige na nga.” Sabay abot sa pera. “Sa susunod wag ka ng magbibigay. Iba na lang ibigay mo.”

“Ha? Kuya Jojo talaga! Sige na. Bibili na ako ng tiket. Salamat!”

“Antayin na kita dito. Bantayan ko mga gamit mo!”

Hindi ko na sya kinibo at nagtungo na ako sa booth. Palingon lingon ako sa kinaroroonan ng aking mga gamit. Baka kasi buksan ni Kuya Jojo ang bagahe at kumuha ng panty ko. Nakita ko syang nakatingin lang sa akin. Mula ulo hanggang paa ang pagkakatitig nya, na para bang isinasaulo nya ang aking katawan.

“Kuya, Salamat ha! Kahit hindi mo na trabaho ang magbantay sa gamit ko, ginawa mo pa rin.”

“Wala yun. Para sa magandang dalaga na tulad mo, lahat gagawin ko!”

“Hahahaha! Tama na nga po yang bolahan! Pag natapos po ang bakasyon ko sa Cagayan. Tatawagan ko kayo para kayo na ang mag service sa akin.”

“Ayun oh! Sabi mo yan ah!”

“Oo naman Kuya Jo! Nasa akin na naman yung number nyo eh! Pano po text text na lang?”

“Oo, sex sex na lang.” Mahina nyang tugon sa akin.

Napangiti ako habang umiiling. Ang lakas talaga ng tama nya sa akin.

“Sige po! Salamat po ulit!”

Umakyat na ako ng Bus at tinignan ko ang aking seat number. Pinakiusapan ko na rin ang kunduktor ng bus na, napatulala sa akin, ipasok sa compartment ng bus ang mga gamit ko.
Ang sosyal ng bus may CR sa loob. Ang lamig. Buti na lang nagdala ako ng jacket at may dala akong kutkutin at tubig sa loob ng aking shoulder bag.

“Ayun!” Nakita ko na aking uupuan. Buti na lang at babae ang aking makakatabi sa upuan dahil mahaba habang byahe ang aking tatahakin – mga 12 oras akong uupo nito sa bus.

Maya-maya ay nagsalita na ang kunduktor na 5 minuto na lang at aalis na ang bus kaya kung may nakalimutan o may bibilhin ay bumili na.

Sakto sa oras ng umalis ang bus. Dahil hindi gaanong puno ang sinakyan ko, patigil-tigil sila sa daan upang magpasakay ng pasahero na pareho rin ng ruta ang pupuntahan.

Bandang 10pm ay huminto ang bus sa Tarlac. Bumaba ang babaeng katabi ko sa upuan at may nagsi akyatan na pasahero.

Sana babae ulit ang tumabi sa akin pero hindi. Lalaki. Sa dismaya ko ay tumagilid ako at humarap sa bintana habang balot ako ng jacket.

Nagsimula na ulit umandar ang bus at nag salang ng movie sa kanilang TV ang kunduktor. Action. Olympus Has Fallen. Napukaw nito ang atensyon ko at itinigil ang pakikinig sa mp3.

Wala pang 5 minuto ng mapansin ko na nakatitig sa akin ang lalaking katabi ko. Binata, around 18 – 21 ang edad, medyo payat pero gwapo. Tinaasan ko sya ng dalawang kilay ko, tanda na kung may gusto ba syang sabihin. Nginitian lang nya ako na lalong nagpagwapo sa kanya. Ibinalik ko ang aking atensyon sa panunuod at ipinasya kong kainin ang aking baon na junk food. Natapos ang palabas at kailangan kong magbawas ng tubig sa aking katawan at dahil na rin sa sobrang lamig sa loob ng bus.

“Excuse me.” Lumingon si Kuya – ngumiti at sumandal sa upuan para padaanin ako. Saktong pagtapat ko sa kanya ng biglang umuga ang bus dahil sa lubak na nadaanan. Na out of balance ako at hindi na nakakapit sa upuan kaya napa upo ako sa kandungan ni kuya.

“Sorry! Sorry Kuya!”

“Okay lang! Hindi mo naman sadya eh.” at nagmadali akong tumayo para tumungo sa CR ng bus.

Bumalik ako sa upuan ko na parang walang nangyari. Tinignan ko ang aking relo 12:17am na pala.

Nagulat ako ng patayin na ng kunduktor ang TV at ang ilaw sa loob ng bus. Tinignan ko ang aking katabi. Tulog na si Kuya. Kinuha ko ang aking scarf at itinabing sa aking mga hita para hindi ako masyadong lamigin. Tumalikod ako sa aking katabi sa upuan at nakinig ng music sa aking mp3. Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako.

Naalimpungatan na lang ng maramdaman kong may humihimas aking tagiliran – mula bewang hanggang hita.

Itutuloy…

Pasensya na. Tuloy ko na lang pag may time! Thanks! Ciao!