Harapin Ang Liwanag! Chapter VII

Written by anino

 

Chapter VII: Forbidden Ritual!

“HENERAL!” tawag ng isang tauhan nila na nasa tore “BAKIT?” sagot niya “AATAKE NANAMAN ANG MGA ASWANG!” balita nito na nakita nila sa malayo ang maraming nagliliparang manananggal at limang barkong papalapit sa kaharian. “MAGSIHANDA KAYO! TANDAAN NIYO ISA AT KALAHATING ORAS LANG ANG ITATAGAL NATIN DITO SA LABAS!” sabi ni Heneral Guille sa kanila “OPO HENERAL!” sigaw nilang lahat. “Yuri!” tawag niya “opo Heneral?” “pumasok ka sa palasyo at ibalita mo ito sa mahal na Reyna” utos ng Heneral “masusunod Heneral” sagot nito at agad itong tumakbo papasok sa loob ng palasyo. “IHANDA ANG MGA KANYON!” utos ng Heneral na nagsitakbohan ang mga tauhan niya para ihanda ang mga kanyon at mga bala nito.

Sa loob ng palasyo, “mabuti at walang masamang nangyari sa inyo” natutuwang sabi ni Reyna Lucia “magaling na pagdating sa pakikipaglaban si Julian, mahal na Reyna” papuri ni Kap. Mrorietta kay Julian. “Maraming salamat po, Kapitan pero isa palang po ang napatay ko” sabi ni Julian “hindi kailangan kung ilan ang napatay mo Julian, ang importante na protektahan mo si Zoraida” sabi ng Reyna sa kanya na napangiti siya. “Kamahalan!” tawag ni Yuri sa kanya na agad itong lumuhod sa harap ng Reyna “Yuri, ano ang balita sa labas?” tanong ni Kap. Morietta “Mahal na Reyna, Kapitan Morietta paparating na po ang pangalawang hukbong ng mga aswang” balita niya.

“Zoraida, kahit ano ang mangyari huwag na huwag mong bibitawan ang Aklat ng Dilim” utos ng Reyna sa kanya “masusunod po, kamahalan” sagot niya. “Julian, dito ka lang at gawin mo ang inuutos ko sayo” sabi niya kay Julian “masusunod po, mahal na Reyna” sagot niya “Kap. Morietta gusto ko manatili ka dito kasama sila” utos ng Reyna sa kanya “kamahalan, gusto ko pong..” “sundin mo ang inuutos ko sayo, Morietta” sabi ng Reyna sa kanya. Niyuko niya ang ulo niya tanda ng paggalang kay Reyna Lucia “masusunod po, kamahalan”. “Huwag kang mag-alala Morietta, hindi pa ito ang katapusan natin” nakangiting sabi ng Reyna sa kanya sabay talikod nito at lumabas kasunod niya si Yuri.

“Mahal na Reyna!” tawag ni Heneral Guille sa kanya “Heneral, ano na ang balita dito?” tanong ng Reyna sa kanya “nakahanda na po ang mga kanyon natin at ilang sandali nalang at darating na ang pangalawang hukbong ng mga aswang” balita niya. Nakita ng Reyna ang mga tauhan niyang nasawi sa unang pag-atake ng mga aswang “sabihin mo sa mga tauhan natin na ipasok ang mga bangkay at yung mga me sugat din” utos ng Reyna “masusunod kamahaln” sagot ni Heneral Guille. “MAHAL NA REYNA!” sigaw ng tauhan niya na nasa tore na napalingon siya “PARATING NA ANG MGA ASWANG….. KASAMA ANG REYNA NILA!” balita nito na napatingin si Reyna Lucia sa direksyon ng mga aswang.

“HENERAL!” tawag niya kay Hen. Guille na nilingon naman nito ang mga tauhan niya “SCHIMBARE! (CHANGE!)” sigaw niya na nagbago ng anyo ang lahat ng sundalo ng Reyna pati narin siya na lumabas ang mga pangil nila at tumangkad pa sila ng dalawang talampakan. “Mahal na Reyna nakahanda na kami” sabi ni Heneral Guille na nagbago narin ang boses nito “sa zboare si sa atace dusmanii (lumipad kayo at sugpoin ang mga kalaban)” utos ng Reyna sa kanila at lumipad na yung iba habang ang ibang tauhan niya nag-abang sa papalapit na mga aswang na mabilis tumakbo papalapit sa palasyo.

“Mahal na Reyna kami na po ang bahala dito, pumasok nalang po kayo sa palasyo” sabi ni Hen. Guille sa kanya “gaya ng sinabi ko kanina ako ang pinuno ng kahariang ito kaya…” putol niya na naging dragon siya “AKO ANG MANGUNGUNA SA LABANG ITO” sabi niya na lumipad na siya para salubongin si Olivia. “Kung ganun ako ang mangunguna dito sa lupa ikaw sa kalawakan” sabi ni Hen. Guille sa kanya na isa-isa naring pumutok ang mga kanyon nila. Narinig nila Julian, Zoraida at Kap. Morietta ang mga putok ng kanyon sa labas ng palasyo “dapat nasa labas ako para tulongan ang mahal na Reyna” sabi ni Kap. Morietta. “Utos ng Reyna ang manatili ka kasama namin Kap. Morietta” sai ni Zoraida sa kanya na kita niyang naiinip ito at gustong lumabas ng palasyo.

“OLIVIA!!!!” sigaw ni Reyna Lucia nung nakita na niya na paparating si Reyna Olivia “LUCIA!!!” sigaw din niya na nagpalit siya ng anyo at naging higanting aswang siya. “SUGOD!!!” sigaw nung isang manananggal sa likod niya at nilagpasan siya ng mga tauhan niya para harapin ang mga bampira, ganun din ang mga tauhan ni Reyna Lucia at iniwan ang dalawang Reyna na maglaban. Bumoga ng apoy si Reyna Lucia na umilag naman si Reyna Olivia at bumoga din ito ng asido sa bibig niya na umilag din naman si Reyna Lucia. Samantala sa ground ng palasyo “ABANTE!” sigaw ni Heneral Guille nung umatake na ang mga aswang at sinalubong nila ito na mabilis napatumba ng Heneral ang limang aswang nung inatake siya nito.

Me mga aswang na nakalusot sa depensa nila na pumasok ito sa loob ng palasyo “HENERAL!” tawag ng isang tauhan niya “HAYAAN NIYO SILA, SI KAP. MORIETTA NA ANG BAHALA SA KANILA!” sagot niya na patuloy lang siya sa pakipaglaban sa mga aswang. “OLIVIA!” tawag ni Reyna Lucia “HINDING-HINDI KITA MAPAPATAWAD SA GINAWA MONG ITO!” dagdag niya “AKIN NA ANG AKLAT NG DILIM, LUCIA!” sagot ni Reyna Olivia na bumulwak ito ng asido na tinamaan sa pakpak si Reyna Lucia “AAHHHHH….” napasigaw siya sa sakit kaya umatras siya palayo sa Reyna ng mga aswang. Binugahan ulit siya ng asido pero hindi siya natamaan dahil naging anino siya at parang balang lumipad pabalik sa palasyo.

Nakita siya ni Heneral Guille nung dumapo na ito sa likod niya at nangingiwi ang mukha sa sakit ng asidong tumama sa likod niya “MAHAL NA REYNA!” gulat na tawag ni Hen. Guille sa kanya na tinulongan siya nitong tumayo. “Mahal na Reyna!” “maayos lang ako Hen. Guillermo” sagot ni Reyna Lucia na napatumba ito nung tumayo ito buti nalang nasalo siya ni Hen. Guille “ipapasok na kita sa loob ng palasyo” sabi ni Hen. Guille. “Hindi! Lalaban pa ako.. aagghhh..” “mahal na Reyna kaya kami nandito para magsilbi sa inyo” sabi ni Hen. Guille sa kanya na kita niyang nakatingin sa kanya ang mga tauhan niya na nakapalibot sa kanila. “Mahal na Reyna kami na po ang bahala dito” sabi ng isang tauhan niya na ngumiti siya “kayo ang masusunod” sagot niya at binuhat siya ni Hen. Guille papasok sa palasyo.

“Mahal na Reyna!” sigaw ng tatlo nung pumasok si Hen. Guille sa silid ng truno bitbit si Reyna Lucia “maayos lang ako” sabi ng Reyna sa kanila na pinaupo siya ni Hen. Guille sa truno niya “bumalik kana sa labas Guillermo at tulongan mo ang mga sundalo natin” utos ng Reyna sa kanya. “Masusunod kamahalan, Kap. Morietta manatili ka dito para protektahan ang mahal na Reyna” utos niya kay Kap. Morietta “itataya ko ang buhay ko para sa kanya, Heneral” sagot niya at lumabas na si Hen. Guille. “Gagamutin ko na po kayo, kamahalan” sabi ni Zoraida sa kanya habang binigay niya ang Aklat ng DIlim kay Julian.

Nakita ng Reyna ang mukha ni Julian na nag-aalala ito sa kondisyon niya “Julian” tawag niya “kamahalan?” “huwag kang mag-alala, wala ito” nakangiting sabi ng Reyna sa kanya. “Julian, imortal ang mahal na Reyna kaya hindi ka dapat mag-alala sa kanya” paalala ni Kap. Morietta sa kanya. “Hindi naman po ako nag-aalala” sagot ni Julian na napatingin silang tatlo sa kanya “alam ko pong makapangyarihan ang Reyna, nalulungkot lang ako dahil hindi kita natulongan at ngayon nasugatan ka pa” sabi ni Julian na napangiti si Reyna Lucia at pinalapit siya nito “Julian” sabi ng Reyna nung nasa harapan na siya nito at niyakap siya ng Reyna “hindi ka na dapat malungkot dahil maayos lang talaga ako” sabi ni Reyna Lucia sa kanya.

“Ikaw talaga Julian” sabi ni Kap. Morietta na bigla nalang nilang narinig ang malakas na ingay sa labas ng palasyo “ano yun?!” gulat ng tanong ni Zoraida. Biglang pumasok ang isang tauhan ni Reyna Lucia at kita nilang me sugat ito sa balikat “mahal na Reyna, mahal na Reyna” nagmamadaling sabi nito at lumuhod ito sa harapan niya. “Ano ang nangyari?” tanong ng Reyna “mahal na Reyna.. me masamang balita po ako….” sabi niya “ano yun, Humberto?” tanong ni Kap. Morietta “hindi lang aswang ang kalaban natin… me mga mortal silang kaalyado” balita ni Humberto na nagulat silang apat nung marinig ito. “Mahal na Reyna” sabi ni Kap. Morietta na nakita niyang nag-isip si Reyna Lucia “masama ito, kamahalan” sabi ni Zoraida “ang batas ng Konseho…” dagdag ni Zoraida na tinaas ni Reyna Lucia ang kamay niya kaya natahimik ito.

Tumingin si Reyna Lucia sa kanilang lahat at tinuon ang pansin niya kay Julian “ilang oras nalang ba bago sumikat ang araw?” tanong ng Reyna “isang oras nalang po, kamahalan” sagot ni Humberto. “Ipaabot mo ang utos na ito kay Hen. Guille, Humberto” sabi ni Reyna Lucia na pilit niyang tumayo na tinukod pa niya ang dalawang kamay niya sa truno niya para makatayo. “Ito na ang huling utos ko…” sabi ni Reyna Lucia na nagulat silang lahat sa sinabi niya “mahal na Reyna?” sabi ni Julian “sabihin mo kay Heneral Guillermo na iutos sa mga tauhan…. ang tumakas at lumayo sa palasyo” utos niya na nagulat silang lahat sa sinabi niya. “Kamahalan…” sabi ni Kap. Morietta.

“Ako ang Reyna ng kahariang ito, kaya ako ang masusunod” sabi ni Reyna Lucia na dahan-dahan itong bumaba sa hagdanan na kinatatayuan ng truno niya para tumungo sa pintuan na pinigilan siya ni Kap. Morietta. “Kamahalan, patawad pero hindi ko kayo kayang iwan dito!” sabi ni Kap. Morietta “Humberto, lumabas kana at ibigay ang huling utos ko kay Heneral Guillermo” utos ng Reyna na nagulohan si Humberto kung susundin ba niya o hindi. “HUMBERTO!” sigaw ng Reyna “ah..o.. opo.. masusunod po kamahalan” sabi ni Humberto at nagmamadali itong lumabas ng silid para puntahan si Hen. Guillermo. “Kamahalan, huwag niyo pong iutos sa amin yan, hindi ka namin iiwan dito” sabi ni Kap. Morietta sa kanya “mananatili ako sa tabi mo, kamahalan!” sabi ni Julian na napangiti ito sa sinabi nila.

“HENERAL! HENERAL!” sumisigaw palabas ng palasyo si Humberto para ibigay ang huling utos ng Reyna sa kanya “PUNYETA!” sigaw ng Heneral nung marinig ang utos ng Reyna “yun ang huling utos ng Reyna na tumakas na daw tayo sa palasyo” sabi ni Humberto. “HINDI!” sigawan ng mga tauhan nila habang nakikipaglaban ito sa mga aswang “GUSTO NIYO BANG TUMAKAS AT IWAN ANG MAHAL NA REYNA?!” sigaw ni Heneral Guille “HINDI!” sagot nilang lahat na natulak nila paatras ang mga aswang. “HUWAG NIYO SILANG HAYAANG MAKAPASOK SA PALASYO!” utos ni Heneral Guille sa kanila ng biglang me umihip na malakas na hangin at nagsigawan ang mga tauhan ni Hen. Guille nung binugahan sila ng asido ni Reyna Olvia na nakalutang lang sa ibabaw nila.

“ASWANG!!” sigaw ni Hen. Guille na nagkaroon siya ng pakpak at lumipad siya para harapin ang Reyna ng mga aswang habang pinapana ng mga tauhan niya ito. Lumabas sa palad ni Hen. Guille ang espada niya na binugahan siya ng asido ni Reyna Olivia buti nalang nakailag siya at napunta sa mga aswang ang asido niya. “PAPATAYIN KITA!” sigaw ni Hen. Guille na nag-abot silang dalawa sa ere at nag-away sila “KALAHATING ORAS NALANG!” sigaw ni Yuri sa kanila para ipaalala ang natitirang oras nila sa labas ng palasyo. Nasawi ang kalahating sundalo ni Reyna Lucia at nasugatan din si Hen. Guille sa pakikipaglaban niya kay Reyna Olivia na nahulog siya sa lupa nung tinamaan siya ng suntok nito. “HENERAL!” tawag ni Boris sa kanya na tinulongan siyang tumayo ng mga tauhan niya.

Nakita nila sa silangan na dahan-dahan naring umaakyat ang araw at nakikita na nila ang limang barkong nakaparada malapit lang sa dalampasigan ng kaharian ni Reyna Lucia “Yuri, ibigay mo na ang utos sa mga tauhan natin na pumasok sa palasyo” utos ng Heneral sa kanya “masusunod po, Heneral” sagot niya. Tinaas ni Yuri ang watawat para ipaalam sa lahat na pumasok sa loob ng palasyo at tinulongan nila si Heneral Guille papasok sa palasyo habang nasa likod naman nila ang mga natitirang tauhan nila na nakikipaglaban pa ito bago sila nakapasok lahat. Nahirapan pa silang isara ang pinto dahil sa daming aswang na gustong pumasok sa loob ng palasyo na kahit pinagtataga na nila ito hindi parin ito tumigil kaya naging higanting bampira si Hen. Guille kaya nila nasara ang pinto nung tinulongan niya itong itulak pasara.

Lingid sa kaalaman nila isa lang pala itong taktika ng mga aswang dahil bago nila nasara ang pinto nakapasok na pala sa loob ang Reyna nila “bantayan niyo ng mabuti ang mga bintana at huwag niyong hayaang mabuksan ng mga aswang ang pintuan” utos ni Heneral Guille sa kanila. Samantala sa loob ng silid ng truno ni Reyna Lucia tinulongan siya nina Julian at Kap. Morietta na maupo muli sa truno niya at ginamot na siya ulit ni Zoraida. “Magpahinga nalang po kayo kama…..” napatigil nalang si Kap. Morietta at nagulat silang tatlo nung makita nilang me lumabas na espada sa tyan ni Kap. Morietta at umangat ito pataas. “MORIETTA!” sigaw ni Reyna Lucia nung makita nila si Reyna Olivia na sinaksak si Kap. Morietta at binato niya ito sa pader “HAHAHAHA… ” tumawa si Reyna Olviia.

Dahil sa pangyayari hindi nakagalaw si Reyna Lucia kaya nakakuha ng pagkakataon ang Reyna ng mga aswang na atakihin siya “AKIN KA NGAYON, LUCIA!” sigaw ni Reyna Olivia na sasaksakin na sana niya si Reyna Lucia ng biglang tumayo sa harapan niya si Julian at siya ang nasasak nito. “AAGGHHH…..” napasigaw si Julian nung lumusot sa likuran niya ang espada ni Reyna Olivia “pakialamerong mortal!” sabi ni Reyna Olivia “JULIAAAANNNNNN!” sigaw ni Reyna Lucia nung makita niya ang ginawa ni Reyna Olivia. Lumingon sa kanya si Julian at nginitian siya nito “ma… mahal na Reyna.. kina…kinagagalak ko pong… itaya ang…bu…hay.. ko…” sabi nito bago siya tinaas ni Reyna Olivia at gaya ni Kap. Morietta binato siya nito sa pader at tumalbok pa si Julian nung bumagsak ito sa sahig.

“OLIIIVVVIIIAAAAAAA!!!” sigaw ni Reyna Lucia na naging halimaw ito na nababalutan ng itim na aura at bumuga siya ng apoy na mabilis nakailag si Reyna Olvia pero sa bilis ng galaw ni Reyna Lucia hindi niya nailagan ang espada nito. Napasigaw sa sakit nung naputol ni Reyna Lucia ang kanang kamay ni Reyna Olivia “GRAAAAAAAAHHHHHH….” sigaw ni Reyna Lucia na parang nabaliw na ito nung inatake niya si Reyna Olivia na ngayon ay dumedepensa na sa mga atake ni Reyna Lucia sa kanya. Tumakbo si Zoraida palapit kay Julian at tiningnan niya ang kondisyon ng binata “Julian.. magpakatatag ka Julian” sabi ni Zoraida na kita niyang tumayo na si Kap. Morietta habang hawak nito ang sugat niya sa tyan.

Umatras palayo si Reyna Olivia para makailag sa apoy na binuga ni Reyna Lucia sa kanya ng biglang me sumigaw sa likod niya “Fulger negru (Black Lightning)” tinamaan siya nito sa likod. “Morietta!” tawag ni Reyna Lucia sa kanya na naging itim na dragon siya at binugohan niya ng maraming apoy si Reyna Olivia na bigla nalang me lumabas na mga aswang sa kapa niya at sila ang tumanggap sa apoy ni Reyna Lucia. Me aswang din na lumabas sa likuran ni Reyna Olivia at inatake nito si Kap. Morietta pero napatay agad ito ni Kap. Morieta at nakorner nila si Reyna Olivia.

“Papatayin kita Olivia sa ginawa mo sa mga tauhan ko” galit na sabi ni Reyna Lucia na naglakad silang dalawa ni Kap. Morietta palapit sa kanya na ngayon ay pilit pinapatigil ang maraming dugong lumabas sa sugat niya. “Hindi pa ito ang katapusan, Lucia” sigaw niya “hindi, ito na ang katapusan mo” sagot ni Reyna Lucia sa kanya na napangiti lang ang Reyna ng mga aswang “hindi ako nag-iisa, Lucia” sabi niya nung naramdaman nilang yumanig ang buong palasyo at narinig nila ang putok ng maraming kanyon sa labas ng palasyo. “Salamat, Heneral Rosales!” sabi ni Reyna Olivia na tumalon ito papunta sa bintana at tumakas ito “hahabulin ko siya” sabi ni Kap. Morietta “HUWAG!” sigaw ni Reyna Lucia sa kanya at tinuro ang bintana na nakikita na nilang paakyat na ang araw sa labas.

“Mahal na Reyna” tawag ni Zoraida sa kanya na agad silang tumakbo para tingnan ang kondisyon ni Julian “hindi po maganda” balita ni Zoraida sa kanya “kamahalan” sabi ni Heneral Guille nung pumasok ito sa silid ng truno niya. “JULIAN!” sigaw nito nung makita si Julian na nakahiga sa sahig na agad itong tumakbo palapit sa kanila kasunod nito ang natitirang tauhan nila at pati sila nagulat nung makita si Julian. “Maayos lang ako” sabi ni Kap. Morietta sa tauhan niya nung lumapit sa kanya ito “Julian..” naluluhang sabi ng Reyna nung hiniga nila ito malapit sa truno niya “pa…patawad… ma..” pinigilan siya ng Reyna “huwag kana magsalita.. alam ko, Julian..” sabi ng Reyna sa kanya.

“Ano ho ba ang nangyari?” tanong ni Hen. Guille kay Zoraida “aatakihin na sana ni Olivia si Reyna Lucia ng biglang humarang si Julian at siya ang nasasak nito” kwento ng matanda na sinuntok ng Heneral ang sahig sa galit. Patuloy parin ang pagtama ng mga bala ng kanyon na nanggagaling sa armada ni Heneral Rosales “Heneral, pabalik na po ang Reyna ng mga aswang” balita ng tauhan niya na kita niyang dumapo ito sa barko niya. “Kumusta na, Reyna Olivia?” tanong ng Heneral sa kanya “bigo ako sa plano ko” galit niyang sabi na agad siyang pumasok sa kabina nung lumabas na ang araw “bueno, ako na ang bahala dito” sabi ng Heneral na tiningnan lang siya ng Reyna bago ito pumasok sa loob kasama ang tauhan niya. “HUWAG NIYONG TIGILAN!” sigaw ni Heneral Rosales sa mga tauhan niya.

“Kamahalan, tila katapusan na natin ito” sabi ni Hen. Guille sa kanya na nakatuon ang atensyon nito kay Julian “ma..hal na Reyna.. tu.. makas na po…kayo..” sabi ni Julian sa kanya na nagpahid ang Reyna ng luha at tinakpan ang bibig ni Julian. “Huwag kang magsalita ng ganyan, Julian” naluluhang sabi ni Reyna Lucia “kamahalan, ano po ang gagawin natin?” tanong ni Heneral Guille sa kanya na ngayon ay nakaupo na sa gilid ng truno si Kap. Morietta habang ginagamot siya. “Tumakas na kayo, gamitin niyo ang portal sa kwarto ko” utos ng Reyna sa kanila “pero kamahalan, hindi ka namin kayang iwan dito” sabi ni Boris sa kanya.

“Dapat kasama ka namin, kamahalan” sabi ni Hen. Guille sa kanya “hindi, ako ang pinuno ng kaharian kaya ako ang dapat humarap hanggang sa huli” sabi ni Reyna Lucia “HINDI!” sigaw ng mga tauhan niya na nagkakaisa silang manatili sa palasyo. Nakita ng Reyna ang dedikasyon ng mga tauhan niya sa kanya kaya napangiti siya at nagpasalamat sa kanilang lahat, tumingin siya kay Julian na ngayon ay dahan-dahan naring nawawalan ng malay dahil sa sugat na tinamo niya sa Reyna ng mga aswang. “Me… paraan..para mabuhay ka, Julian” sabi ni Reyna Lucia sa kanya “mahal na Reyna.. huwag mong sabihin..” sabi ni Zoraida na nagulat ito sa narinig niya.

Tumingin siya kay Julian bago siya tumayo at hinarap ang natitirang tauhan niya “salamat sa pagmamahal niyo sa akin..” panimula niya “pero.. kung ayaw niyo akong layoan at tumakas para sa kaligtasana niyo..” patuloy niya “HINDI KA NAMIN IIWAN, MAHAL NA REYNA SASAMA KAMI SAYO KAHIT SAAN KA MAGPUNTA!” sigaw nilang lahat. “Kung ganun… ” pagputol ni Reyna Lucia na tumingin siya kay Julian na nakahiga sa hita ni Hen. Guille “kung papayag kayo… magsasama tayong matutulog sa loob ng liwanag.. sa puso ni Julian..” sabi niya sa mga tauhan niya na nagkatinginan silang lahat. “Sa paraang ito.. ito lang ang naiisip kong paraan para mabuhay siya..” dagdag ng Reyna “kung ikaliligtas po ni Julian, susunod po kami sa inyo!” sabi ng isang tauhan niya at sumunod din ang iba na napaluha si Reyna Lucia sa mga sagot nila.

“A…ako.. din po… mahal na Reyna” sabi ni Kap. Morietta na tinulongan siyang tumayo sa gumamot sa kanya “ako din po” sagot din ng manggagamot “ako din, mahal na Reyna” sabi ni Hen. Guille. “Nangako ako kay Hen. Enzo at hindi ko yun bibigoin” dagdag niya “nakahanda po kaming ibigay ang buhay namin para kay Julian” sagot ni Boris “opo, kamahalan” sabi ni Yuri. “NAKAHANDA KAMING LAHAT” sigaw ng isang daang sundalong natitira ni Reyna Lucia. “Kung ganun… gagamitin natin ang katawan ni Julian bilang gabay natin…” sabi ni Reyna Lucia na lumingon ito kay Zoraida. “Alam ko ang binabalak mo, Lucia” sabi niya “nangako ka sa kanya.. ” dagdag ng matanda “patawarin sana ako ni Enzo” sagot ni Reyna Lucia sa kanya na kinuha nito ang libro at hiniga ni Hen. Guille si Julian sa sahig.

Pumila ng tigsasampu ang mga tauhan ni Reyna Lucia sa harapan niya habang nasa harapan naman sina Hen. Guille at Kap. Morietta “salamat… sa inyong lahat” sabi ni Reyna Lucia na hawak na niya ang Aklat ng Dilim. “Ingenucheaza in fata regina (Kneel before the queen)” utos ni Heneral Guille sa lahat kaya niluhod nila ang kanang tuhod nila sa sahig at tinaas nila ang kanang kamay sa ere “Deschideti-va mana la regina (ibuka ang mga palad niyo para sa mahal na Reyna)” utos niya kaya binuka nila ang palad nila. “Zoraida” tawag ni Reyna Lucia “opo, kamahalan?” tanong niya “pagkatapos ng ritwal, gamitin mo ang portal sa kwarto ko at dalhin mo si Julian sa tribu ng mga taong puno” utos niya “bakit dun mahal na Reyna?” tanong niya.

“Malapit si Julian sa mga taong puno lalong-lalo na kay Haring Narra” sabi ni Reyna Lucia sa kanya “…huhu…ma.. masusunod.. kamahalan…” naluluhang sagot ni Zoraida sa kanya “huwag kang malungkot kaibigan, balang araw… magkikita ulit tayo” sabi ni Reyna Lucia sa kanya na lumayo paatras si Zoraida. Binitawan ni Reyna Lucia ang Aklat ng Dilim na bigla nalang itong lumutang sa harapan niya “Carte de intuneric auzi dorinta mea (Aklat ng Dilim dinggin ang hinihiling ko)” panimula ng Reyna na bigla itong bumukas at pumunta sa pahina na hinihiling niya. “Accepta sufletele noastre pentru a fi fuzionati cu acest om (tanggapin ang mga kaluluwa namin para pumasok sa katawan ng taong ito)” bigkas ng Reyna.

Nagtago sa likod ng truno si Zoraida at humagulgol ito ng iyak, biglang lumiwanag ang Aklat ng Dilim at suminag ito sa buong paligid na makikita ang liwanag nito sa labas ng palasyo. “HENERAL!” sigaw ng tauhan ni Hen. Rosales na tinuro nito ang palasyo. “Ano kaya ang nangyayari sa loob?” tanong niya “ANG AKLAT NG DILIM, GINAMIT NILA ANG AKLAT NG DILIM!” sigaw ni Reyna Olivia na nakatayo lang ito sa pintoan ng kabina niya. “Akala ko ba Aklat ng Dilim, bakit maliwanag?” takang tanong ng Heneral “mahal na Reyna.. ang ritwal..” sabi ng isang tauhan niya “walang hiya ka Lucia…. PASABUGIN NIYO ANG PALASYO.. HUWAG NIYONG TIGILAN!” utos ng Reyna kay Heneral Rosales na tiningnan lang siya nito.

“Hindi mo naiintindihan.. ang ritwal na ginagawa nila ngayon ay ang ritwal ng pagkabuhay!” paliwanag ni Reyna Olivia kay Heneral Rosales “hmm… naiintidihan ko.. KAPITAN ITULOY ANG PAGPAULAN NG BALA SA KANILA” utos ng Heneral sa kanya “OPO, HENERAL!” sagot ng Kapitan niya. Naging maliwanag ang buong paligid ng silid at dahan-dahan ng umangat si Julian sa ere “banggitin ang pangalan niya… para maibigay niyo ang kaluluwa niyo sa kanya…” sabi ni Reyna Lucia sa kanila. “Julian… Julian… Julian… Julian…… ” sunod-sunod ang pagbigkas nila sa pangalan ni Julian na lumabas ang kaluluwa nila sa palad nila at lumutang ito papunta kay Julian na yumuko pa sila bago pumasok sa loob. Napanganga si Julian sa tuwing pumapasok ang kaluluwa sa loob niya “Julian.. Julian… Julian…”

Tuloy lang sila hanggang sa silang tatlo nalang ni Kap. Morietta, Hen. Guille at Reyna Lucia ang natira “Julian…” bigkas ni Kap. Morietta na lumabas ang kaluluwa niya at lumipad ito patungo kay Julian “kamahalan” sabi niya bago siya pumasok sa katawan ni Julian. “Maging matatag ka… Julian” sabi ni Heneral Guille na ganun din ang nangyari at pumasok siya sa loob ni Julian “patawarin mo ako.. alam kong hindi ito ang tamang paraan.. pero ito lang ang naisip ko para mailigtas kita…. alam kong kamumuhian mo ako.. pero… ayaw kong.. makita kitang mawala sa mundong ito.. ” naluluhang sabi ni Reyna Lucia na lumabas na sa likod ng truno si Zoraida.

“Zoraida, sundin mo ang inuutos ko sayo.. ” “opo kamahalan” sabi ni Zoraida “buburahin ko ang tatlong araw na nagdaan sa alaala niya, ayaw kong malaman niya ang nangyari sa pagpupulong at ang nangyari ngayon dito sa palasyo” sabi ni Reyna Lucia. “huhu… Lucia… huhu..” naiyak lang si Zoraida “paalam, matalik kong kaibigan… hanggang sa muli…” sabi ni Reyna Lucia sa kanya na lumuhod si Zoraida tanda ng paggalang at respeto niya kay Reyna Lucia. “Sufletul finale convergenta (final soul convergence)” bigkas ni Reyna Lucia “paalam… mahal kong.. Julian..” huling sinabi niya bago lumabas ang kaluluwa niya sa katawan niya at tumingin muna siya kay Julian at hinalikan niya ito sa labi bago siya pumasok sa dibdib ni Julian na napabuka ang mata ni Julian at biglang lumiwanag ang katawan niya.

Nung mawala na ang liwanag dahan-dahan ng bumaba ang katawan ni Julian sa sahig na agad itong nilapitan ni Zoraida at kita niyang nawala na ang lahat ng sugat ni Julian sa katawan. “Julian…” sabi ni Zoraida na naririnig niya ang ingay ng mga tao sa labas ng palasyo. Binuhat niya agad si Julian, pati narin ang Aklat ng Dilim na napahinto siya nung makita niya ang Reyna na nakaupo sa truno niya habang nakatingin sa mga tauhan niyang nakaluhod sa harapan niya. “Mahal na Reyna…” sabi ni Zoraida na nakita niyang pumasok sa loob ng palasyo ang sinag ng araw at kita niyang masusunog ang mga ito dahil bigla umusok ang mga katawan nila kaya nagmamadaling tumakbo paakyat sa taas si Zoraida patungo sa silid ng Reyna.

“Deschideti portile pentru regatul de padure (open gate to the kingdom of the forest)” bigkas ni Zoraida na agad itong bumukas at nakita niya sa lagusan nito ang kaharian ng mga taong puno. Saktong sumara ang portal nung me pumasok sa loob ng kwarto ng Reyna “Kapitan, walang tao!” sigaw nung sundalo “sa susunod na silid” utos nito kaya lumabas sila at pumunta sa susunod na silid habang yung iba naman ay nakakalat sa buong palasyo. “Heneral” tawag ng isang tauhan niya nung nasa loob na siya ng palasyo “me isang silid po na hindi namin mabuksan” balita nito “kumuha kayo ng dinamita” utos niya na nagmamadaling lumabas ang tauhan niya. “Baka nandito siguro ang kayamanan nila” sabi ng Heneral na napangiti ang mga tauhan niya.

“Nandito na po Heneral” sabi ng tauhan niya “sindihan na yan at pasabugin ang pintong ito” utos niya na lumayo sila at naghintay sila ng ilang segundo at pumutok na yung dinamita at nawasak ang pintuan. “Mayaman na tayo!” sabi ng Heneral sa kanila na nagmamadali silang pumasok sa loob at napahinto silang lahat sa nakita nila “HENERAL!” sigaw ng tuahan niya na pati ito nagulat sa nakita niya “hindi tama ito” sabi ng Heneral sa kanila. “Ano po ang gagawin natin, Heneral?” tanong ng Tenyente niya “isara ang pinto, walang sino man ang papasok sa silid na ito” utos ng Heneral sa kanila “HENERAL NAHANAP NA PO NAMIN ANG KAYAMANAN!” sigaw ng isang tauhan niya. “Tenyente, lagyan ng pinto ang silid na ito at ikandado niyo” utos ng Heneral sa kanya “po?” “tanda ng respeto natin sa kanila” sabi ng Heneral “masusunod po” sagot ng Tenyente niya at inutosan ang mga tao nitong maglagay ng pinto kapalit sa pintong nawasak kanina.

Balik sa kasalukoyan: “Walang ibang naisip na paraan ang mahal na Reyna para iligtas ang buhay mo, Julian” sabi ni Zoraida sa kanya na natahimik lang si Julian sa natuklasan niya “ginawa ako…. ginawa niya akong… huhu…” naiiyak na sabi ni Julian. “Ginawa lang ni Lucia yun dahil ayaw ka niyang mamatay” paliwanag ng matanda sa kanya “naiintindihan ko po manang, pero hindi na nila dapat ginawa yun” sabi ni Julian na sinampal siya ng matanda. “Hindi mo ba naiintindihan yun?! Pagmamahal niya sayo yun..” naluluhang sabi ng matanda at naalala ni Julian ang sinabi ni Reyna Lucia sa kanya noon “hinarap niya ang liwanag para sa akin” sabi ni Julian “oo…. ganun ka niya kamahal” sabi ni Zoraida sa kanya. “Manang.. ano po ang nangyari sa kanila?” tanong ni Julian.

“Sumama ka sa akin” yaya ng matanda na sumunod si Julian sa kanya papunta sa truno ng Reyna na bigla itong bumukas at pumasok silang dalawa sa loob. “Julian…” sabi ni Zoraida na dahan-dahang naglakad palapit sa truno ng Reyna si Julian at napaluhod siya nung nakita niya si Reyna Lucia na nakaupo parin sa truno niya at nakangiti itong nakatingin sa mga tauhan niya. “Yan ang sinapit nila nung tinamaan sila ng sinag ng araw” sabi ni Zoraida sa kanya “akala ko ho ba.. nagiging abo ang bampira manang?” tanong ni Julian “hindi sa sitwasyon nila Julian” sabi ni Zoraida. Nilapitan ni Julian ang Reyna at lumuhod siya sa harapan at niyakap niya ang estatuwa ng Reyna at humagulgol siya ng iyak. “Patawarin niyo ako mahal na Reyna.. kung ngayon lang ako nakabalik sa palasyo” sabi ni Julian.

Tumingin si Zoraida sa paligid na nakikita niya ang lahat ng sundalo ng Reyna pati narin ang dalawa sa harapan niya na naging bato silang lahat “ito ang resulta ng ritwal, Julian” paliwanag ng matanda “imbes na maging abo silang lahat nagiging bato sila” patuloy niya na lumuhod din siya sa harap ng Reyna tanda ng pagrespeto niya. Hinarap ni Julian si Hen. Guille at lumuhod siya sa harapan nito “patawad, Heneral!” sabi ni Julian pati narin kay Kap. Morietta. “Julian..” tawag ng matanda sa kanya “bakit, manang?” tanong niya na pansin niyang napatuon ang tingin ng matanda sa pintuan kaya tumayo siya at tumingin dun. “Sino ka?” tanong niya sa taong nakatayo sa labas ng silid at me hawak itong espada “Moartea (kamatayan)” sabi nung nakaitim na tao na dahan-dahan naring papalapit sa kanila.

Itutuloy…….