Fly

 

Author: babydragon_foster

 

I’ve never been that happy til I met that guy.. That one guy who made me feel like I deserve to be loved again.. Pero sadyang mapaglaro ang tadhana. Pagtatagpuin kayo pero hindi naman kayo ang nakatakda.

Year 2017, when I was so vulnerable and felt like I am such a mess, God gave me this boy who helped me get over and made my world go round again. We started as friends, and of course just like other friendships, ours went into difficulties as well. Nagaaway, nagtatampuhan. But at the end of the day, we always chose to fix things. Pero hindi talaga maiiwasang merong mahulog.. Na isa .. And i fell inlove with that guy. I loved him everyday. His eyes, lips, how he laugh, how he speaks.. His sense of humour that I really adore. Mga simpleng salita na buong katawan ko kinikilig. The way he cares for me.. Nakakalungkot lang kasi hindi nya ako mahal….noon…

As time flies by, madaming memories na nabuo. Madaming matatamis na sandali na pinagsaluhan. Halos hindi nga kame nagaaway eh. Magkatampuhan man, which is normal, pero never namin natiis ang isa’t isa. He actually doesn’t want a commitment. Kasi alam nya masasaktan lang ako. Hindi nya maibibigay yung mga bagay na kailangan ko. At higit sa lahat, hindi nya kayang ibigay yung puso nya sa akin. Coz it’s already taken. I know, and I feel that he loved me indeed. Hindi lang siguro sa paraan na gusto ko. Bilang babae, may mga bagay ako na hinahanap. Pero hindi ko hinihingi. Alam ko kasi na ang mga bagay na para sayo, kahit hindi mo hingin, ibibigay. Naging masaya ako sa kung anong meron kame. Pinagkasya ko yung sarili ko sa mga bagay at panahon na alam kong sapat lang sa kakayanan nya. Drive thru, 2-3 oras na magkasama, nakahiga sa sasakyan kasi baka may makakita. Stolen moments.. But I did loved him with those precious moments of ours.

Til I commit mistake. Mistakes, actually. Mistakes that I didn’t mean to..

Gusto ko pa sana lumaban… Hanggang puso ko na lang ang sumuko. Gusto ko pa sana sya mahalin at alagaan ng mas matagal pa. Gusto ko pa sana maging sandalan nya tuwing may problema sya. Nagbabago na ako eh. Kaso ang hirap hirap siguro talagang magmahal kapag wala ka ng tiwala sa tao. Tipong pag nakikita mo sya, yung mga kasalanan na lang nya ang nakikita mo. Kaso para akong ninakawan ng pagkakataon. Sa tuwing may pagtatalo, palaging bumabalik yung panahon kung kailan ko sya nasaktan. Pumasok
ako sa sitwasyon nato, ibig sabihin handa ako. Handa ang puso ko. Pero nasasaktan na ako. Sa bawat salita nya halos dumurog sa pagkatao ko. He haven’t seen my efforts.. Efforts that I am very much willing to change and to make things right. Wala sa vocabulary ko ang sumuko. Never. I am a fighter. Napagod lang ako. Gusto ko lang sana magpahinga. Ilang araw na hindi ako nagparamdam. Hindi ako nakipagusap. Nagisip. Nagdasal. And I asked God the signs. Signs that maybe will save me, or save us.. Pero mukang tadhana na ang nagsasabi na tama na. Na enough is enough..

Read more: Ang Aking Mga Kaibigan (part1)

And now, I will let myself fly… But I won’t let go… My heart is still open for us .. Either for closure, or to start over..

I thought my tears was already gone. Pero bakit nasasaktan pa din ako.. Just let me love you til I can. Kahit nakukulitan ka na. Titigil naman ako kapag hindi ko na kaya. I promise…

To you… To my batman.. To my bes of all time.. Beb ko.. Papa ko.. Honey…..
ILOVEYOU… And I always do….

I may not be perfect, and hurt you at some time, but my love for you is real… And your name will remain in my heart…

Thankyou for your existence…

Til we meet again…

Luv,
Beb