ANG KARANASAN NI BIN (Pang Anim na kabanata) 3

Written by bullstag

 

Matapos kung maihatid kay Carla ang mga pinamili kung mga kemikal, na gagamitin daw nila sa kanilang experiment sa school. Nilapitan ako ng tatlong lalaki, habang akoy papasakay na sa aking dalang sasakyan. Tinutukan ako ng baril ng dalawa sa kanila, habang ang isa ay pumunta sa likuran ng aking sasakyan. Checking lang daw. Binuksan ng isang lalaki ang likuran ng dina drive- kung Range Rover, sumigaw ito sa dalawang kasama nya nang. “Positive mga pare,” habang bitbit nya ang maliit na supot na papel. Supot na parang sisidlan ng pandesal.

“Putang ina ka!,” “Drug dealer ka palang hayop ka!.” Ang sigaw ng lalaking nang galing sa likuran ng sasakyan, pinu-sasan nila ako. Sumakay kami sa dala kung sasakyan, ang isang lalaki na ang nag drive ng Range Rover. Habang ako ay naka posas lang sa likuran, katabi ng dalawang lalaki. Nag pakilala silang mga pulis daw sila, pero di ko sila nakita sa birtdehan ni Myrafe.

Pag dating namin sa Presinto, deneretso nila ako sa pinaka opisina ng kanilang hepe. Ibabutan ko din doon ang syota ni Myrafe’ng si Jack, naka ngisi itong parang aso sa akin. Kina-usap ako ng hepe, matagal na daw akong naka timbre sa kanila na dealer ng Marijuana. Matapos kung matawagan si tita Amaila, agad itong dumating sa presintong iyon. Kasama nya si Lil Matro, ang kanyang ina-anak at bunsong anak ng gobernador ng aming lalawigan.

Matapos nila maka-usap ang Hepe ng presintong iyon, agad silang pumunta sa aking selda. “Na Frame Up ako tita,” ang sinabi ko sa kanila ni Lil. Parang kakaiba ang mga tingin sa akin ng aking magiging biyanan, parang may pag dududa sya sa aking pagkatao ng mga panahong iyon. Naki-usap ako na wag na munang sabihin kay Clara, ang mga nangyari ng di na ito mag-alala pa sa Maynila. Bago sila umalis ni Lil, nangako naman si tita Amalia na aayusin ang lahat at tutulungan akong makalaya.

Mag gagabi na ng dinalaw ako ni Carla sa kulungan, halos maiyak-iyak ito sa itsura ko. Kako relax lang sya, maayos din kako ang lahat ng iyon. Tinanong nya daw ang mommy nya sa mga nangyari, kung gusto ko daw doon na din sya mag palipas ng gabi. Para bantayan nya ako. Tumanggi ako sa mga alok nya, may pasok sya kako kinabukasan sa school. Naki-usap din ako na wag nang sabihin pa sa ate Clara nya, ang mga nangyari. Dapat daw malaman ito ng ate nya, kako wag na at maaayos din ang lahat. Pag tumawag kako ang ate nya, sabihin nalang na pumunta ako ng Roxas.

Kinabukasan ng umaga, mga alas deyes palang ng umaga ay na-andoon na si Carla. nag Cutting Classes daw sya, di raw sya maka pag concentrate sa klase kaya sya nag paalam nalang. Halos mag hapon sya doon sa kulungan, pinag titinginan na nga kami ng ibang bilanggo doon. Halos mag didilim na ng pina-uwi ko si Carla, halos ayaw pa nga nitong sumunod sa akin ng ito ay pauwiin ko. Pag kaalis nya, kina-usap ako ng Hepe ng Presintong iyon.

“Di pa na i-inquest ang kaso mo bata,” “Pero mukhang makunat ang amo mo.” “Gusto pa ata kaming mawalan ng trabahong,” “Pare-pareho,” ang pag papatuloy ng hepe sa akin. Naki-usap akong tatawagan ko ang among kung si tita Amalia, siguraduhin ko lang daw na maganda ang aking sasabihin. Pinapasok nila ako sa opisina ng hepe, pinatawagan sa akin si tita Amalia sa mansyon. Habang naka bukas ang speaker ng telepono, para marinig nila ang aming usapan. Mga bagay na nagawa kung, malaking pag kakamali ng gabing iyon.

Tinanong ko si tita Amalia ng gabing iyon, kung ano ang plano nila ni Lil. “Masyado ng marumi ang kapulisan sa bayang ito Robin,” “Nasa likod natin ang pamilya Matro.”
“Sa ngayon dyan ka muna sa kulungan,” maayos din ang lahat ng ito iho.” “Kilangan mag bayad ang tunay na may gawa nito sayo,” “At managot.” Ang mga katagang narinig ng lahat ng naandoon, sa opisinang iyon ng Hepe.

Ipinasok uli nila ako sa aking selda, matapos ang aming pag-uusap ni tita Amalia. Mga tatlong oras pa ang nag daan, inilabas uli ako ng dalawang pulis. Ang Syota ni Myrafe’ng si Jack at ang makisig na pulis na sinapok ko, Noong gabing mag birthday si Myrafe. Pinasakay nila ako sa isang Owner Type Jeep na walang Plate number, “Halos nahuhulaan ko na ang gagawin sa akin ng dalawang kupal na ito.” Ang naibulong ko sa aking sarili, bahang sakay kami ng sasakyang Jeep na iyon.

“Mag dasal kana gwapo,” “Dahil makunat ang amo mo.” Ang wika ni Jack sa akin. “Bilang na ang oras mo boy!.” Ang sabi naman ng makisig na pulis na sinapok ko. Pag dating namin sa tabing dagat, naiwan ang syota ni Myrafe sa sasakyan, habang ang makisig na pulis ay pinalakad ako at naka-sunod ito sa akin. Madilim ng gabing iyon, lahat na ng posibleng mangyari ay pumasok na sa isip ko. Doon ko na-alala ang poong may kapal ng mga oras na iyon, parang ang bilis ng aking pag radasal sa kanya. Matagal na din pala akong di nakaka-pag simba, nang mga panahong iyon. Itinanim ko sa aking isip, kahit anong mangyari di ako matatay ng gabing iyon. Kailangan pa ako ng aking pamilya, at magiging pamilya. Lalo na ni Clara, may mga plano pa kaming dalawa.

Mga sengkwenta metro ang layo namin sa kanilang sasakyang dala, madilim ang paligig dahil wala ring buwan ng gabing iyon. Pinaluhod ako ng makisig na pulis, ibinato sa akin ang susi ng posas sa aking mga kamay. Tanggalin ko daw ang posas na iyon, kahit naman daw papaano ay malaya akong mamamatay. Doon ako nag karoon ng malaking tyansa, na mailigtas ang aking buhay.

Nang matanggal ko na ang posas sa aking mga kamay, mabilis akong dumaklot ng buhangin at kasing bilis ng kidlat ko itong ihinagis sa kanyang mga mata. Kasabay ng pag patid ko sa kanyang mga paa. Sinunggaban ko sya ng ubod ng bilis, at inagaw ang kanyang baril sa kanyang mga kamay. Ipinutok ko ng dalawang beses sa kanyang ulo, ang naagaw kung Kalibre trentay otso’ng baril. Nangisay na parang manok ang makisig na pulis, inikutan ko sa gawing likuran ang syota na Myrafe. Ito ay naninigarilyo pa ng mga sandaling iyon, Halos mga kulang nalang kalahating dipa. Di nya namalayan ang pag lapit ko, mula sa kanyang likuran. Pinutukan ko sya ng dalawang sunod sa ulo, nag kikisay ito na parang kinakatay na manok, nang ito ay bumagsak sa buhanginan.

Nag-aapoy sa galit ang aking dibdib ng mga sandaling iyon, pulis na pinangarap kong maging. Pulis din ang sisira sa mga pangarap na iyon, ang sisira sa mga plano ko sa buhay. Naalala ko tuloy ang narinig ko sa ama ng aking kababatang si Mario, di na baling mabuhay na nag tatago. Kesa naman ikaw ang ibaon sa hukay at pag lamayan. Wala akong naisip ng mga oras na iyon kundi makita ko, ang aking ama at ina at mga kapatid. Sadyang totoo ang kasabihang, sa oras ng kagipitan magulang pa din ang iyong aasahan at hahanapin.

Dinala ko ang sasakyan ng mga napatay kung pulis, tumuloy ako sa aming bahay sa Roxas. Ipina-alam ko sa kanila ang mga nang-yari sa akin mula sa umpisa, mga ilang araw lang ang nakakalipas. Ipinaliwanag ko sa aking ama ang buong pangyayari, pinatawag nila si Mario na aking kababata at ang Kapitang ama nito. Doon ko napag tanto na wala ding kakayanan ang aking ama, sa pag bibigay ng mga payo. Parang mas kabado pa sya kesa sa akin, di nya din daw alam ang gagawin kung ano ba ang dapat. Ang sabi ko sa kanya, kailangan kung makalayo sa aming lalawigan. Mga pulis kako ang napatay ko, tiyak na mahihirapan akong lumabas ng palawan.

Dumating sila Mario sa bahay, kasama ang kanyang ama. Nang maipaliwag ko sa kanila ang mga nangyari, ang Kapitan ang nag pibigay ng suhistyon na dapat akong umalis ng mga oras ding iyon sa lalawigan ng Palawan. Matapos ibigay ng aking ama ang isang litrato, nang kanyang kapatid na nag layas ng sila ay mga binata pa. Ito raw ay nasa San Jose Occidental Mindoro ng mga panahong iyon. Matapos naming tanggalin ni Mario ang mga natitira pang gasolina, sa sasakyan ng mga pulis kung napatay. Itinulak namin ito sa isang malalim na bangin.

Sinakyan namin ang Single na motorsiklo ni Mario, papuntang Taytay Palawan. Dalawang bayan pa ang layo mula sa bayan ng Roxas papuntang norte. Isasakay nya ako sa mga kakilala nyang may bangkang pangingisda, sa bayan ng Tatay.

Sinapit namin ang bayang iyon, halos mag bubukang liwayway na nang mga oras na iyon. Suwerte namang inabutan namin ang isang may kalakihang bangkang di layag, ito ay paalis na rin pa papuntang Simirara Island. Halos kilala si Mario ng mga taga doon, dahil na rin siguro sya ay isang membro ng Hukbong Bayan. Ipinaki-usap nya ako sa Kapitan, nang nasabing malaking Bangkang dilayag na iyon. Na kung maari ay isakay ako papunta sa kanilang pupuntahan. Matapos namin mag paalaman ni Mario sa isat-isa, sinabihan nya akong maayos din ang lahat. Wag daw akong pahuhuli, puwede daw akong umanib sa Hukbong bayan sa Mindoro kung gusto ko.

Mga ilang sandali lang ang aking hinintay, halos kina-inipan ko ang pag tanggal ng tali ng bangkang dilayag na iyon. Para ito ay umalis, at mag layag na. Sa mga oras na iyon, ang pakiramdam ko ay mas safe ako kung akoy nasa dagat. Halos mga ilang araw akong di makatulog, di ko lubos maisip kung bat nangyari ito sa akin. Pero may mga bagay din akong natuklasan ko sa aking sarili, buhat ng mangyari ang pagkakapatay ko sa sa dalawang tiwalaing pulis na iyon. Di ako masyadong kabado, parang relax pa din akong tingnan. Habang tinititigan ko ang aking sarili, sa isang maliit na salamin sa loob ng palikuran ng bangkang di layag na iyon. Umimpis ang aking mga mukha, habang pulang pula na parang nag babaga ang aking mga mata. Dahil na rin siguro sa di ako dalawin ng antok, at naka-katulog.

Nakilala ko si Melvin, isang trepolante ng bangkang de-layag na iyon. Naging magka-palagayang loob kami sa isat-isa, pero di ko ikinuwento sa kanya ang mga nangyari sa buhay ko. Ang pamilya nya ay taga Simirara Island daw ayon sa kanya, may mga kapatid daw syang nag tatrabaho sa Coal Mining sa Simirara Island. Papunta ako kako ng San Jose Occidental Mindoro, para pasyalan ko kako ang kapatid ng tatay ko.

Halos kulang-kulang kami isang buwan sa laot, habang nangingisda ang bangka. Lumabas ang mag-bubukid kung katawan, dahil na rin sa hirap ng trabahong mangisda. Nang sapitin namin ang Simirara Island. Iniwan ako ni Melvin sa kanyang pamilya na na-andoon, ibinilin nya akon sa kanyang kapatid na si Bogart. Kung pwede akong isama sa trabaho nya, kahit pa extra-extra lang. Para maka-ipon ng pamasahe papuntang Mindoro, Nag kataon namang Shut-Down daw ang mining ng ilang Buwan, nang mga pag kakataong iyon. Mabilis na lumipas ang mga araw, habang ako’y nasa maliit na islang iyon.

Sumama muna ako kina Bogart sa kanilang pangingisda, para na din tulong sa pag tira ko sa kanila. Nag bukas uli ang Coal Mining, Dahil kailangan daw ang mga tao sa unang linggo. Makalipas ang isang linggong pag tatrabaho, sa parang impiyernong minahang iyon. Naalis ako sa trabaho, dahil nga extra lang naman ako. Ibingay sa akin ni kapatas Linda, ang nubenta pesos kung suweldo para sa isang linggo kung pag tatrabaho. Si kapatas Linda ang kumukuha ng mga extra’ng tao , para mag trabaho sa minahang iyon.

Isang araw na isinama ako ni Bogart sa loob ng minahan, para mag abang ng trabaho. Nakita ko ang telepono sa loob ng opisinang naandoon, na-alala ko si Clara. Gusto ko syang maka-usap at kumustahin, mis na mis ko na talaga ang aking mahal ng mga pahong iyon. Di ko alam kung ano nang nangyari sa kanya, nang maki-usap ako sa isang lalaki na naandoon. Pasensya na daw, pang business call lang ang teleponong iyon. Hanggang lumipas ang pag pili ng tao, di ako naisama sa mga mag tatrabaho ng araw na iyon. Sadyang kahit saang lupalop ng mund, di maii-aalis ang palakasan at pulitika. Sabagay dapat lang nilang unahin, ang mga datihan ng extra sa lugar na iyon.

Lumabas ako ng minahan at nag lakad na papa-uwi, habang si Bogart ay naiwan na sa loob para mag trabaho. Habang akoy nag lalakad, na-daanan ako ni Kapatas Linda. Si Kapatas linda ay medyo may katabaang babae, parang madumi sya sa katawan. Di kaakit-akit kahit kanino man. Ika nga kahit mag hubad sya sa harapan mo, di mo sya papatusin.

“Lika ka na!,” “Sabay kana sa akin papunta ako ng Baryo.” Ang yaya nya sa akin, habang nakasakay sya sa isang may kalumaan nang motorsiklo. Tinanong nya ako kung kanino ako nakatira at kung taga saan ako, kako taga Palawan ako. Pupunta ako kako ng San Jose Occidental mindoro, Nag iipon lang ako kako ng pamasahe.

Nag tuloy kami ni Kapatas Linda sa isang maliit na Lagoon, pero ito ay tubig alat pa din. Sinabihan nya ako na malaki laki din ang magiging pamasahe ko, bago makarating ng mindoro. Puwede daw akong pumunta ng Aklan, o kung gusto ko daw sa Boracay ako mag tuloy. May mga lancha daw na galing doon, papuntang Aklan. Saka daw ako sumakay ng mga bangkang bibiyahe mismo, nang San Jose Occidental Mindoro.

Nang sabihin ko sa kanya na wala pa akong perang pamasahe, tumawa pa ito ng malakas. Lumangoy nalang daw ako sa dagat, para pa tuloy akong na-insulto. Habang lumulusong sya sa maliit na Lagoon’g iyon, para maligo. Nag hubad sya ng kanyang pantalong suot, habang itinira nya ang kanyang cycling short na suot at panloob. Nag hubad din sya ng t-shirt, tanging bra at cycling short lang ang suot nya ng mga sandaling iyon.

“Lika maligo ka,” “Nang mawala ang pagiging amoy araw mo”. Ang yaya nya sa akin, kako sige lang sa bahay nalang ako maliligo. Hinila nya ang isang kamay ko, para sabayan sya sa paliligo. Para akong batang hinila nya sa tubig, di na ako naka tanggi pa sa kanya ng mga sandaling iyon. Dahil wala naman tao sa lugar na iyon, kundi kaming dalawa lang talaga. Nag lalangoy ako at lumapit sa kanya. Nag kuwento sya na, lasinggero ang kanyang asawa, ayaw nitong mag trabaho. Nam-bubugbog pa daw ito pag nalalasing, para tuloy akong na-awa sa aking kausap.

“Tutulungan kita para maka punta ka ng Hanggang Boracay lang,” “Doon kana humanap ng ibang pera na pamasahe mo.” “Basta pag bibigyan mo ako sa gusto ko,” “May itsura ka palang talaga ah.” Habang tinatanggal nyang isa-isa ang aking damit na suot sa aking katawan, parang wala akong ganang maki pag Sex ng mga oras na iyon. Isa pa hindi ako bayaran, nakikiraan lang ako sa lugar na iyon.

Dahil matagal na din akong ni naka-karaos, agad na umigkas ang nag huhumindig kung burat. Nang umpisahan nyang dedehin, ang mga mumunting utong ko sa aking mga dede. Habang ang isang kamay nya ay suma-salsal sa mataba kung pag-aari. “Grabe ka ang laki ng burat mo,” habang bumaba ang kanyang bibig sa aking ka-angkinan.

Sinuso nya ang aking burat na parang uhaw na uhaw sa laman, bumigay na din ang aking natatagong kalibugan. Napahawak ako sa kanyang ulo, habang nakapikit lang ang aking mga mata.Magaling ding sumuso si kapatas Linda, parang maabot ko agad ag sukdulan ng mga sandaling iyon.

Ini-angat ko sya at tinanggal ko ang kanyang suot na bra, halin-hinan kung sunuso ang lugaygay nyang mga dede. Unti-unting tumayo ang mga malalaking nyang mga utong, sinungkal-sungkal ng ko ng aking dila ang mga ito. Ini-angat nya ang aking ulo at kinuyumos nya ako ng halik sa aking mga labi, dinaig ng libog na aking nararamdam ang masangsang na hininga ni kapatas Linda. Halos masuka ako sa kanyang pag halik sa aking bibig, pero sa kabila nito parang ibang libog ang dulot nito sa akin ng mga pag-kakataong iyon.

Binulungan nya ako na kainin ko ang kanyang puke, nang hubarin ko ang cycling short nyang suot. Umalingasaw ang kakaibang amoy, mula sa puke nya. Pilit nyang itinutulak ang aking ulo sa kanyang ka-angkinan, Pina-upo ko sya sa tubig. Nang mailubog na nya ang kanyang balakang, sa tubig dagat sa lagoon’g iyon. Pinasayaran ko ng aking matulis na dila, ang mumunting kuntil sa ibabaw ng puke nya. Halos ipag ngud-nguran nya ang aking mukha, sa kanyang kaangkinan. Hinawi ng aking dila, ang makapal na bulbol na nakapaligid sa kanyang puke. Habang nilalamas ko ng aking dalawang mga kamay, ang kanyang mga suso.

Patagilid kung kinantot si kapatas Linda, halos mapa igik sya ng tuluyan kung sakyurin ang kanyang malaki at madulas na puke. Habang nakayakap ako sa kanya, panay ang himas ko sa mga lawlaw nyang mga suso.

“putang ina ka!,” “Ang sarap mong mag trabaho.” “Lalabasan ako sayo,” “AHHHH….AHHHH.”..”Ge bilisan mo pa,” “Wag kang titigil.” “Ayan na ako,” “OHHHHH….Sige pa.” Ang mahinang mga bulong nya sa akin, habang pinakawalan ko na din ang naipon kung libog ng mga sandaling iyon.

“AHHH…AHHH….OHHHH. Sunod sunod ko syang kinanyod ng malalakas, habang pina-kakawalan ang mapakarami kung tamod na naipon ng ilang buwan. Halos lumabas pa ang iba sa kanyang puke ng hugutin ko ang aking matigas pang burat, pabagsak kung inilapat ang aking likuran, sa mababaw na tubig ng lagoon’g iyon.

Matapos nya akong abutan ng Singkwenta pesos, na kabayaran sa pag kantot ko sa kanya. Tila diring-diri ako sa aking sarili, parang ang baba na ng tingin ko sa aking pag katao. Pero may kaibahan ba ito sa ginawang pag tulong sa akin, nang kapatid ng aking ina. Nang umpisa nya akong matikman, halos wala kaming pinalampas na araw. Mga ilang daang beses ko kayang kinantot ang tiyahin ko, bago pa man ako maka-tapos ng koleyo. Mga isiping dala-dala ko habang naka-angkas ako sa motor ni kapatas Linda. Nang maidaan nya ako sa bahay na tinutuluyan ko, agad na ring umalis ito na parang walang nangyari. Sa isip-isip ko, gawain na nya siguro yon talaga. Ang umupa ng lalaki para kantutin sya.

Lumipas ang mga araw, nadag-dagan pa ang aking ipon para sa pamasahe. Nag paalam na din ako sa mga magulang ni Melvin at ni Bogart. Nag punta ako ng Boracay, para doon sumakay ng lanchang papuntang Aklan. Bago tumuloy ng, San jose Occidental Mindoro.

Itutuloy….Salamat po sa inyong pag subaybay….God bless you all.