The Student And The Prof: Chapter 13 – Fred’s Real Identity: Part 2

Written by Garyse

 

Chapter 13

Fred’s Real Identity

Part 2

After ni Tin makatulog sa sofa ay dumiretso na ako sa kama para hintayin si sir habang naghuhugas siya.

Me: antagal mo naman maghugas mahal..

Sir: nilinis ko lang to para sau mahal.

Hindi na pinatagal pa ni sir at tumabi sa akin at kame ay naghalikan. Agad ko naman napansin na naglilikot na naman ung kamay ni sir at agad niya hinawakan suso ko na tayong tayo na ung utong. Hindi naman ako nagpatalo dahil hinawakan ko din ung kanyang titi na ndi pa gaanung tumigas.

Hundi naman nagtagal ay tinanggal na ni sir ung suot ko na damit habang kame ay naghahalikan ni sir. Pagkatapos niya ako mahubaran ay pinahigan na niya ako. Yun naman bibig niya ay nag simula na ring maglakbay patungo sa aking tayung tayung utong. Nang sinubo na niya ung utong ko at hinimas naman ung isa kong suso ay napaungol ako ng sobra.

Me: mahal, ahhh ahhh ang sarap.. sige pa..

Patuloy lang si sir sa kanyang ginagawa. Salitan niya na sinuso at nilalamas ang aking utong at suso ko. Ako naman ay ungol lang ng ungol. Nang magsawa ang kamay ni sir sa kakalamas sa suso ko ay unti unti na bumababa ung kamay ni sir hanggang mahawakan na niya ung puke ko na kanina pa namamasa. Napaungol at napaliyad naman ako ng maramdaman ko ung kamay ni si sir sa puke ko.

Me: shit.. hhhhhmmmmmm hhhhmmmmmm.

Habang hinihimas niya ung puke ko ay unti unti naman na syang nagpwesto sa pagitan ng binti ko. Hindi na sya nagsalita at tuloy tuloy na dinilaan ni sir ung puday ko. Habang dinidilaan ni sir ung hiwa ko ay pinaglalaruan naman niya ung tinggel ko kaya napaliyad ako at napasarap ang aking nararamdaman. Dahil dun ay mas lalo ko sinubsob ung ulo niya sa puke ko.

Me: fuck, maahhhall ang sarap naman niyan.. sige pa.. ahhhhh.. ahhhhh

“Slurp slurp slurp slurp” tunog ng pagkain ni sir sa aking puke.

Nang magsawa si sir sa kakadila sa hiwa ko ay siya naman pagpasok niya ng kanyang isang daliri sa aking puke tpos nilaro naman niya ang tinggel ko gamit ng kanyang dila.

Me: ahhh ahhhh, sige pa mahal.. ahhhh ahhhh

Dahil sa sarap na nararamdaman at galing ni sir sa pagkain niya sa akin ay naramdaman ko na malapit na ako labasan.

Me: mahal, malapit na ako.. ahhhhh shit ka..

Dahil sa narinig ni sir ay mas lalo niya binilisan at ginalingan ung pagfinger sa akin at pagdila sa clit ko.. hanggang sa…..

Me: ahhhh fuck.. eto na aakkooooooio ooooooohhhhhhhhhhhh.

Tuluyan na nga ako nilabasan sa dila ni sir. Hinigop naman ni sir ung katas ko.

Sir: napakasarap tlga ng katas mo mahal ko.

Hinalikan ako ako ni sir , gumanti naman ako sa halik niya di alintana kung malasahan ko sarili kong katas. Habang kami ay naghahalikan ni sir ay naramdaman ko naman na kumikiskis na ung titi ni sir sa bukana ng aking puke.

Nang ipapasok niya ay bigla naman tumunog ung aking phone. Nagulat naman ako dahil may tumatawag pa sa akin ganitong oras pa, kaya naudlot ung tangkang pag pasok ni sir sa aking puday. Kahit na bitin si sir ay tinignan ko muna ung tumawag baka ang mga magulang ko eto pero ndi naman registered kaya pinatay ko nalamang eto. Nang pinatay ko na at bumalik ako kay sir ay tumunog naman ulit eto, kaya minabuti ko nalang na sagutin eto. Akala ko pa nga nung una ay si fred eto.

---

Me: anu ka ba Fred? Anung oras na nagbubulabog ka pa dyan.

Person: boses ng isang babe sorry ms.

Me: sorry po akala ko po ung kakilala ko po to, sorry po. Paghingi ko ng tawad sino po din sila.

Person: This is attorney Sophia Magtanggol. Is this Ms. Princes Kiara Dela Cruz.

Me: yes po. Anu po kailangan nio.

Dahil nga may kinakausap ako ay umalis muna si sir sa kama at nilapitan si Tin na nagising na at nanunood ng pelikula. Lumabas muna ako at lumipat sa kwarto namin ni Tin dahil alam ko na medyo maselan ung sasabhin sa akin ni Ms. Soohia.

Sophia: anu pala gusto mo itawag ko sau?

Me: Ara nalang po, maam.

Sophia: okay Ms. Ara. Siguro na nagtataka ka kung bakit ako napatawag.

Me: yes po maam. anu pala kailangan nio?

sophia: gusto ko sana makausap kita ng masinsinan Ara so pwede ka ba bukas? Don’t worry Ara, wala naman ako masamang intention sa iyo. May sasabihin lang ako.

Me: may pasok pa kasi ako bukas maam. Pwede po ba sa sabado?

Sophia: sige. Okay lang ako by saturday. Pwede dito nalang sa office ko?

Me: okay lang naman po. Pero bakit po gusto niyo ako makausap?

Sophia: well, ung kliyente ko kase matagal ka na niya ipinapahanap sa akin. Kaya ngaun nahanap na kita ay ndi na ako magaaksaya ng oras dahil matagal ka din nila gusto makita

Me: sinu po sila? Wala naman po ako masamang ginawa sa kanila.

Sophia: no no. Ms. Ara, tulad nga ng sinabi ko kanina, wla akong planong masama sa iyo. Ang totoo niyan, ipinapahanap ka nila sa akin dahil may ibbigay sila sau na.

Me: ganun po ba.

Sophia: yung nagpapahanap sau ay si Mrs. Khyrstein De Asis-Bautista. Tatawagan ko siya para ipaalam sa kaniya na nahanap na kita at makita ka din niya sa sabado.

Me: sige po. Itext nio nalang po ung address ng opisina ninyo po Maam para mapuntahan ko sa sabado

Sophia: sige Ms. Ara. Tomorrow itext ko sa iyo.

—

Pagkatapos ng tawag ay pinatay ko na at agad agad naman ako bumangon at nagunta sa kwarto ni sir. Nang nasa pintuan ako ay nakarinig naman ako ng ungol kaya sumilip muna ako at nakita ko sila tin na nagkakantutan ulit. Sinarado at nilock ko nalang ung pinto at bumalik sa kwarto namin tsaka nagbihis.

Habang nakahiga ako ay napaisip ako.

Me: sa isip Sinu si Khyrstein? Bakit niya ako hinahanap?

Habang bag iisip ako ay bigla ulit tumunog ung phone ko. Sa ngaun ay nakatanggap naman ako ng text message galing kay Fred.

Fred: pwede ba tau mag usap bukas? Magpapaliwanag ako sa iyo. Please!!

Pakiusap niya sa akin pero ndi ko na yun pinansin at pinatay ko nalang ung phone ko. Ayaw ko pa siya kausapin dahil ndi pa ako handa sa anu man ang mangyayari sa amin dalawa. Kaya natulog nalang ako.

—

Kinabukasan habang nasa loob kame ng paaralan ay nilapitan nga ulit ako ni Fred kaso pinigilan siya nina Philip. Sinabi ko naman kina Philip na wag na saktan o pigilan si Fred dahil ndi naman niya ako sasaktan. Dahil dito ay kinausap ako nina Tin ng masinsinan.

Mark: alam mo Ara, nakikita ko na seryoso naman si Fred. Bakit ndi mo nalang kausapin?

Harriet: oo nga Fren. Para magka ayos na kau. Sabhin mo na ndi mo talga siya maalala.

Tin: ipaliwanag mo sa kanya ung situation mo.

Mary Jane: gusto mo tulungan ka namin na kausapin si Fred? Baka kase maapektuhan ung pag aaral mu niyan.

Me: wag na Jane. Sige, kakausapin ko na sya ngaun para matapos na.

Pagkasabi ko yun ay tinawag ni Mark si Fred at kinausap ko siya nung una gusto niya na kame lang dalawa pero sinabi ko sa kanya na kung ayaw niya na may kasama kame habang nag uusap ay mabuti pang umalis nalang sya at wag nang babalaking makipag usap sa akin. Wala naman na sya nagawa pa, kaya pumayag naman na siya.

Dito sya nagpaliwanag sa akin, pinaliwanag niya na ndi niya alam yung nangyari at bakit siya bigla nalang nawala. Dito naman ako napakunot ung nuo ko at mas nagalit pa sa paliwanag ni Fred. Pansin naman ni Tin yun. Pagkatpos niya magpaliwanag ay sinabihan ko sya na wag na muna sya mag focus sa bagay na yan. Pumayag naman ako na maging kaibigan siya ulit pero wag sya muna ipilit yung bagay na yan. Pumayag naman sya at sinabi niya sa akin na maghihintay sya.

Pumayag nalang ako dun. Pagkatpos nun ay umalis na si Fred. Kinausap naman ako ni Tin.

Tin: sis, napansin ko kanina na parang galit ka kinana pagkatpos niya magpaliwanag. Anu ba nangyara?

Dito ko inamin sa kanila, yung totoong dahilan.

Me: sa totoo lang, matgal ko nang naalaala lahat, kilala ko tlga si Fred. Nagkukunwari lang ako na ndi ko siya kilala, at nagkukunwari ako sa inyo na wala tlga ako alam dun.

All: what?

Tin: wala kang amnesia? Kelan pa?

Me: nagkaroon pero pagkatpos ng dalawang buwan matapos ako na makalabas ng ospital ay bumalik lahat ng alaala ko.

Mary Jane: bakit ganyan nalang ung trato mo kay Fred.

Me: nung time kase na bumalik ung alaala ko, pumunta ako ako sa kanila. Nakita ko sya na may kasamang ibang babae at narinig ko din na idineny niya ako at pinagsalitaan pa ng masamang salita, nasaktan ako dun. Maliban pa dun, ni ndi sya pumunta sa amin para bisitahin man lang ako kahit isang beses lang sana. Kinalimutan na lang niya ako, na parang bula

Nalungkot naman sila sa sinabi ko at naintindihan nila kung bakit nagkukunwari ako na may amnesia pa rin. Nangako naman sila na ndi sila magsasabi kay Fred regarding dto. Ramdam din nila na wala na akong katiting na pagmamahal kay Fred.

Tin: basta kung kailangan mo ng tulong andito lang ako, andto lang kame na kaibigan mo sis.

Me: salamat sa inyo.

Naging maayos naman ang sumunod na mga araw namin , ndi na nangungulit si Fred. Ndi naman nangungulit si sir sa akin regarding sa sex namin dahil alam niya na may pinagdadaanan ako.

—

Nang dumating na ang sabado ay pumunta ako sa office ni Ms. Sophia. Pagdating ko ay sinabi muna sa akin ng secretary ni Ms. Sophia na maghintay lang ng ilang saglit dahil may hinihintay lang sila.

Makalipas ng 30 minutes ay may dumating na dalawang tao, isang babae, na nasa 40’s at isang lalake na nasa kaedaran ko lang. Hula ko nun na eto ung sinasabi ni ms. Sophia na nagpapahanap sa akin. Agad naman sila pinapasok ng secretary. Naguguluhan ako nun mas lalo na sa babae, sa isip ko nun na baka si Khyrstein nga eto at dahil na din na parang namumukhaan ko sya. Yung lalake naman ay misteryoso sa akin. Halos malaglag ang panga ko dahil sa kagwapuhan niya. Pansin ko din na mas gwapo pa eto kaysa kay sir Thomas. Nagkatitigan muna kame nung lalake tsaka niya ako nginitian.

Me: ang gwapo naman niya. Mas lalo na pag nakangiti. Sa isip ko sino kaya siya?

Makalipas ng ilang minuto ay pinapasok na ako sa loob. Ipinakilala sa akin ni Ms. Sophia si Ms. Khyrstein De Asis-Bautista na siyang naghahanap sa akin at si Prince Ezekiel De Asis-Bautista, ang kanyang anak na lalake.

Pagkatpos na magpakilala kame sa isa’t isa ay sinabi na agad ni Ms. Khyrstein bakit niya ako ipinapahanap. Sinabi niya na gusto niya humingi sa akin ng dispensa dahil sa nangyari sa akin. Sa kanya ko nalaman na dahil sa kanila bakit ako naaksidente. Kung ndi lang daw tumakbo nalang ung isa niyang anak at tinignan ung daan ay ndi ako maaksidente. Sinabi ko naman na ndi na nila kailangan humingi ng tawad dahil sinagot naman nila lahat ng gastusin ko sa ospital.

Khyrstein: salamat sa pag unawa mo, pero responsibilidad namin un. Muntik ka nang mamatay dahil sa kapabayaan namin. Tsaka may gusto ako sanang ioffer sau.

Ipinakita niya sa akin ang isang scholarship grant, ndi lang eto basta basta dahil eto ay scholarship mula sa magandang paaralan sa america.

Khyrstein: nung sinabi sa akin ni ms. Sophia na nahanap ka niya ay pinatingin ko sa kanya kung saan ka nakatira at nag aaral.

Sophia: tiningnan ko na din agad ung mga grado mo sa kasalukuyang school mo at sobrang impress ako sau dahil ang tataas ng mga grado mo. Ung performance mo din daw sa school ay napakaganda kaya sinabi ko na mas maigi siguro kung isang scholarship grant ang ibigay nila sau.

Khyrstein: well, nung una ndi dapat isang scholarship ang ibgay namin pero nung nalaman ko ung mga grado mo at talino mo, gusto kitang tulungan sa iyong pag aaral at pagkatpos ng iyong pag aaral ay ipapasok ka namin sa companya namin.

Me: maraming salamat po dahil gusto nio ako tulungan, pero baka ndi ko po kakayanin kung sa america pa ako mag aaral po.

Khyrstein: sagot namin ang lahat, including ung allowance mo monthly. Pwede ka rin umuwe dto sa pinas kung may break ka sa iskol, iha.

Me: ganun po ba. Pero pwede ko po bang pag isipan muna eto at sabhin sa parents ko po?

Khyrstein: oo naman iha. Eto ibgy ko din sau tong mga documents na to para makita din ng mga magulang mo.

Ibinigay nga ni ms. Khyrstein ung mga documento at ibinagay niya din ung kanyang contact number at kinuha din niya ung contact number ko, na palihim naman na isinave ni Ezekiel ung number ko sa phone niya. Anu kaya balak sa akin

—

Pagkatapos ng usapan namin ay umuwe na ako sa Dorm. Nadatnan ko naman si sir na nagluluto na ng ulam namin. Humalik muna ako sa kanya sa pisngi niya.

Sir: okay ka lang?

Pansin ko na may pagbabago dto si sir. Dahil siguro sa nalaman niya na baka bumalik ako kay Fred at mawala ako sa kanya.

Me: oo naman mahal ko. Wla naman ibang nangyari, kinausap lang ako..

Tin: dumating ka na pala sis. Kanina pa nagaalala sau si mahal. Ayaw mo din kase magpasama. Anu pala sinabi sau.

Sinabi ko naman sa kanila ung sinabi sa akin regarding sa aksidente at sa scholarship grant.

Sir: buti naman at inako nila un.

Tin: oo nga, mahirap sa inyo yan kung ndi nila inako. Tsaka regarding sa scholarship, ikaw lang makakapagdesisyon yan sis.

Sir: mas mabuti kung kausapin mo mga magulang mo, Ara bago ka magdesisyon, malayo ang amerika.

Me: oo, planu ko sana umuwe muna next month para makausap sila ng masinsinan. Mahal natatakot ka ba na mawala ako sau pagpunta ko ng amerika?

Sir: natatakot syempre, pero kung yun pagpunta mo ng amerika magiging dahilan ng pagasenso mo at makamit mo ung mga pangarap mo ay ndi kita pipigilan. Ayoko maging hadlang sa mga pangarap mo, alam ko marami kang pangarap para sa sarili mo at magulang mo.

Me: salamat mahal at iniisip mo pa rin ung kapakanan ko.

Sir: wag ka na magdrama dyan.. eto na pagkain baka nagugutom na kau.

Tin: wow, sarap naman nito. Nga pala sis, kung pupunta ka na ng amerika, solong solo ko na si sir.

Me: grabe ka naman sis, baka nga marinig ko na mabuntis ka ni sir.

Tin: ayus lang naman aa akin.

Sir: kaya wag mo iisipin na malulungkot ako ng sobra dahil andyan pa naman si Tin.

Dito ko nga ramdam na nagbago si sir. Siguro nga pakakawalan nalang ako ni sir alang alang sa mga pangarap ko.

—

Samantala, sa bahay nila Fred ay ndi naman eto mapakali. Lagi niya iniisip at nagtatanong sa magulang niya kung anu ang maganda niyang gawin.

Fred: anu pa bang kailangan ko gawin ma? Sinabi ko na lahat kay Ara.

Mama ni Fred: mabuti oa maghintay ka na muna, iho. Magdasal ka na bumalik na ung alaala ni Ara.

Papa ni Fred: ayaw mo ba na magkaibigan kau ulit. Wala naman masama kung magsimula kau ulit kau.

Fred: wala naman problema pa, pero…..

Papa ni Fred: kung mas lalo mo lang kukulitin si Ara, mas lalo yun lalayo sa iyo.

Natigilan naman siya sa sinabi ng papa niya, umupo nalang sya sa kanilang sofa.

Dito nagsisisi siya sa ginawa kung pinuntahan nalang sana niya ako kahit ndi ko pa siya maalala ay baka magkaibigan or kame na ngaun at ndi ako mapupunta kay sir Thomas.

Bumalik na siya sa kanyang kwarto at sinubukan itext sina, Harriet, Mary Jane at Mark. Wala naman nakuhang sagot si Fred sa kanila, dahil pareparehas lang ang kanyang nakuhang sagot.

Sinabi naman nila na sinubukang magtext si Fred sa kanila at nagtatanong tungkol sa akin kung may sinasabi ako sa kanila tungkol sa kanya.

Nakikiusap pa nga siya sa kanila na sabihin eto dahil parang mababaliw na daw eto sa kakaisip kaya nagalit sila sa kanya.

—

Makalipas ng isang buwan na may mangyari naman kina Harriet at Mark ay napagdesisyunan ni Harriet na magpatingin sa Doctor. Sinamahan naman namin siya at laking gulat kame sa resulta ng examination. Hindi na muna namin pinasama si Mark.

Doctor: kelan ka huling dinatnan ms. Harriet?

Harriet: ndi pa nga po ako dinadatnan doc. Dapat nga last week pa dapat ako dinatnan.

Dito na nga sinabi ng doctor na buntis nga si Harriet, hindi naman makapagsalita si Harriet kaya si Jane nalang ang kumausap sa doctor para sa examination ni Harriet.

Pagkatpos ng examination ay dumeretso na kame sa bahay nina Harriet. Wala ung mga magulang niya dahil may pinuntahan saglit.

Mary Jane: Fren, okay ka lang ba?

Harriet: panu to? Anu gagawin ko? Magagalit sa akin sina mama at papa? Natatakot ako?

Tin: pwede ba natin sabhin kay Mark to? May karapatan naman sya malaman dahil siya ung ama ng dinadala mo.

Harriet: bka kung anu sabhin nila papa at mama, baka sabihin nila na bakla ang magiging apo nila. Ipalaglag ko nlang kaya to.

Me: wag mo naman isipin na ipalaglag mo yang baby mo. Seryoso naman si Mark na papanagutan niya yan bata. Kahit naman ndi kayo ikasal ay papanagutan pa rin niya.

Harriet: natatakot ako.

Me: gusto mo ba, tulungan ka namin magsabi kay mark at sa parents mo?

Harriet: kay Mark muna natin sabihin. Ako na bahala magsabi sa magulang ko

Habang naguusap pa rin kame ay pinapunta na namin si Mark sa bahay nila Harriet. Habang naghihintay sa kanya ay sinabi ko naman sa kanila regarding sa scholarship grant sa amerika.

Mary Jane: baka naman makalimutan mo kame pag punta mo ng amerika?

Me: hindi naman, basta may communication tau ndi naman tau magkakalimutan. Baka kau dyan.

Harriet: hindi ah. Hindi kita makakalimutan fren. Ang swerte mo naman sa amerika pa. sosyal naman ung nagbigay sa iyo niyan. Tatanggapin mo ba?

Me: kung ako ang tatanungin, tatanggapin ko. sagot naman daw nila lahat pati allowance ko monthly at ung tirahan ko dun. Pero kailangan ko to ipaalam sa magulang ko.

Tin: uuwe daw si sis next week na sa kanila para ipaalam sa magulang niya. Sana sis, kung nasa amerika ka na, wag ka makalimut dyan huh! Ndi kita papansinin niyan.

Me: anu ba kau.. porket meron na un ganyan na kau. Ndi ko nalang kaya tanggapin.

Nang marinig nila yun ay agad naman nila ako pinigilan at tanggapin ung grant na un. Makalipas ng ilang minuto ay nakarating naman si Mark sa bahay nina Harriet.

Mark: anu na? Anu balita?

Harriet: Mark, buntis nga ako. Nagbunga ung ginawa natin nung nakaraang buwan.

Sa sinabi ni Harriet ay napansin namin na sumaya at nalungkkt namn si Mark.

Mark: sorry, dahil sa ginawa ko nasira ko buhay mo. Papanagutan ko ung responsibilidad Ko bilang ama ng baby mo.

Harriet: seryoso ka ba? Hindi mo kilala si papa at mama.

Mark: alam ko, magagalit sila sa akin, kukutyain. Tatanggapin ko yun.

Harriet: salamat pero nagaalala ako sau? Baka anu gawin nila sau. Baka anung isipin nila na nagpabubtis ako sa………

Hindi na natuloy ni Harriet ung sasabihin niya ng biglang marinig namin na magsalita ung mama ni Harriet.

Mama ni Harriet: What? Harriet? Buntis ka?

Nagulat kame at natakot din dahil nakita namin na galit siya. Sakto naman na dumating ang papa niya?

Papa ni Harriet: Hon, kararating lang natin galit ka dyan. Nakakahiya sa mga kaibigan ng anak mo.

Mama ni Harriet: panu ako ndi magagalit, pagbukas ko ng pintuan, madinig mo nagpabuntis ako… Harriet? Ipaliwanag mo sa akin yan.

Natigilan naman ang papa ni Harriet at tinignan sya, nanghihingi din ng kasagutan. Hindi naman makapagsalita si Harriet, halata na natatakot si Harriet. Kaya hinawakan ni Mark ung kamay ni Harriet, para sabihin na huminahon at ndi siya nag iisa. Napnsin naman ng mama niya na andun kame kaya pinapunta muna kame sa kwarto ni Harriet para dun mag hintay. Hindi naman umalis sa kinauupuan si Mark.

Papa ni Harriet: sa kilos mo iho, mukhang ikaw ang nakabuntis sa anak namin. Tama ba ako?

Magsasalita na sana si Mark ng pigilan siya ni Harriet.

Harriet: Mark, wag na ako na. ** Halata pa rin ung takot sa boses niya**

Mark: sigurado ka ba?

Nag nod nalang si Harriet.

Harriet: dahil nga nadinig nila ung usapan at wala na siyang choice kundi aminin oo ma, pa. Buntis nga ako, at si Mark ang ama ng dinadala ko.

Akma sana sasampalin si Harriet ng papa niya pero inawat siya ni Mark at prinotektahan si Harriet.

Mark: sir, wag nio po saktan si Harriet. Ako po lahat ang may kasalanan, ako nalang ang saktan nio.

Harriet: mark? Anu ginagawa mo?

Mark: Sir, maam. Sorry po sa nagawa ko. Ndi ko po sinasadya na mabuntis ko si Harriet. Papanagutan ko po siya.

Papa ni Harriet: sigurado ka ba sa sinasabi mo, iho? Baka naman, salita mo lang yan at iiwan din sa huli ang anak ko.

Mark: seryoso po ako. Ndi ko po siya iiwan.

Mama ni Harriet: mahal mo ba anak ko? Di ba magkaibigan lang kau? Tpos ikaw? Iba tingin nito

Harriet: ma!!

Mark: opo, bakla po ako. Pero kahit bakla ako, pinalaki ako ng mga magulang ko na pahalagaan ko lahat ng mga taong nagmamahal sa akin. At kung may nagawa man ako, kaulangan ko itong panagutan.

Natuwa naman ang mga magulang sa narinig sa kanya, dahil din sa sinabi niya ay nakita nila na mabait ang batang to.

Mark: alam ko po, nag aaral palang kame. Baka iniisip ninyo na anu po ang ipapakain ko kay harriet at sa apo nio. Pero magsusumikap ako para sa kanila.

Mama ni Harriet: natutuwa naman kame sa sinabi mo na paapnagutan mo anak ko, pero mahal mo ba sya? O papanagutan mo lang siya dahil sa bata na dala niya.

Ndi makapagsalita dito si Mark. Habang nag iisip si mark ay nag salita naman si Harriet.

Harriet: ma, pa, sorry. Hindi ko naman ginusto to. Ipalaglag….

Hindi naman na siya ulit nkapagsalita dahil sinampal siya ng mama niya.

Mama ni Harriet: Don’t ever ever do that! Walang kasalanan ang bata sa ginawa mo, kaya wag mo siya idamay. Kasalanan yan.

Harriet: pero ma..

Papa ni Harriet: pag pinalaglag mo apo namin, mas lalo ako magagalit sa’yo.

Harriet: sorry ma, pa.

Napayuko nalang si Harriet sa sinabi ng magulang niya. Kaya binalinan ulit ng magulang ni Harriet si Mark.

Papa ni Harriet: anu? Iho? Mahal mo ba si Harriet? O dahil sa bata lang?

Mark: sir, naniniwala po ako na matutunan ko siya mahalin. Ayoko din po mahirapan si Harriet dahil nag iisa siya magpalaki sa anak namin.

Mama ni Harriet: papanagutan mo talaga ung dinadala ng anak ko? Kung ganun, gusto ko makausap yung magulang mo iho.

Mark: cge po maam. Tatawagin ko sila agad agad po.

Papa ni Harriet: aasahan namin na makausap namin ang magulang mo at hinding hindi mo sasaktan etong nag iisa naming anak.

Mark: maliwanag po.

Habang sila ay nag uusap sa sala ay naisipan namin na kunin ung pinamili ng magulang ni Harriet at kame na rin ang nag luto. Habang kame ay nagluluto ay napansin namin na natapos na ata sila magusap usap, nag presenta naman ako na magdala ng tubig sa kanila. Natuwa naman ang magulang ni Harriet dahil may mga kaibigan si Harriet na mababait at masisipag.

Kahit na nagalit ang mga magulang ni Harriet kay Mark at kahit ganun si Mark ay pinakisamahan nila eto ng maganda. Pansin kasi nila na ginagawa nito ung mga bagay na ndi kayang panagutan ng ibang mga lalake dyan. Naniniwala naman sila na ndi niya iiwan si Harriet. Kahit na dismayado sila kay Harriet, naging masaya naman sila dahil nakahanap siya ng lalake na ipagtatanggol siya at ndi iiwan at sa nakita nilang dedikation ni mark na protektahan at itake ung responsibilidad neto. Nagdadasal nalang sila na hindi iwan ni Mark si Harriet.

Pagkatpos ng usapan nila at natapos na din ung niluluto namin ay kumaen na kame. Habang kumakaen kame ay naiisip ko na napakaswerte naman nitong si Harriet dahil ndi sya basta basta iniwan ni Mark, samantala si Fred na inaasahan ko nun ay iniwan ako at pinagsalitaan pa ako ng masama.

Itutuloy

Hi guys, sorry ngaun lang ako nakapag update. Medyo busy lang sa work kaya natagalan.

Plan ko sana tapusin to hanggang chapter 15 lang pero baka umabot to hanggang chapter 20.