Lihim Ng Pamilya 11

Written by Henraty

 

---

Note: Ang kwentong iyong matutunghayan ay pawang kathang isip lamang at alinsunod sa mapanukso at makulit na imahinasyon nang may akda. Ang mga pangalan nang mga tauhan, lugar at ang bawat eksena o kaganapan, kung may pagkakahalintulad man sa tunay na mga pangyayari ay hindi sinasadya o nagkataon lamang.

Lihim ng Pamilya: Ang Pagtatagpo

Habang nasa kwarto ni Trishi si Laura ay nakita niya ang isang kwintas at isang pares ng damit pangbaby. Nung una ay hinayaan nalang muna niya. Ngunit habang tumatagal na nakikita niya ay nacucurious siya sa bagay na iyun. Parang kahawig ng kwintas at damit ng anak nila na si Jann Khyrstein.

Gusto tanungin ni Laura kung anu ang mga bagay na iyun at kanino ngunit hindi niya alam kung panu sisimulan kausapin si Trisha tungkol dun. Hanggang sa hindi na niya napigilan ang sarili niya at tinanong niya ang bagay na nasa kama niya.

“Trish, sa iyo ba yan nasa kama mo. Parang ngaun ko lang nakita at luma na.” Ang tanong ni Laura sabay turo niya sa kwintas.

“Yan ba, mommy. Huwag po kayo mabibigla sa sasabihin ko. Yan damit pangbaby at yung kwintas po na nakikita niyo ay ang suot suot ko daw nung natagpuan ako ni Papa sa isang basurahan.” Ang paliwanag ni Trisha.

Nagulat naman si Laura sa narinig niya. Hindi siya makapaniwala na itinapon siya sa basurahan at mas nagulat siya dahil ampon lang siya.

“Anak, ampon ka lang ng mga magulang mo?” Ang tanong ni Laura.

“Opo, mommy. Ampon lang ako. Pero kahit papano hindi nila ipinaramdaman na hindi nila ako tunay na anak.” Ang paliwanag niya.

Natuwa naman si Laura na malaman niya iyun.

“Wala ka bang balak hanapin ang mga tunay mong magulang at tanungin sila bakit ka nila tinapon sa basurahan. Sisisihin mo ba sila kung makita mo sila?” Ang tanong ni Laura.

“Sa totoo lang po, nung nalaman ko ang totoo kung pagkatao ay may part sa sarili ko na hanapin sila at may part din na hindi na sila hanapin. Gusto ko din sila sisihin dahil masakit din na malaman na itinapon ako sa basurahan. Hindi ko sila mapapatawad.” Ang sagot ni Trisha na may halong galit.

Nalungkot naman at naramdaman ni Laura na may halong galit sa sagot ni Trisha.

“Alam ko masakit, anak. Kahit ako nasaktan sa narinig ko. Ngunit naiisip mo ba na baka may ibang nangyari bakit ka natagpuan sa basurahan. Halimbawa nakidnap ka at nung nalaman nila na iba ang nakidnap nila at mistaken identity ay itinapon ka nalang nila sa basurahan.” Ang pahayag ni Laura.

Natigilan si Trisha sa sinabi ni Laura. Dito niya naisip na baka totoo ang sinabi niya.

“Mom, sana totoo po yang sinabi ninyo. Na hindi ako sinasadya na matagpuan sa basurahan. Masakit po kasi malaman kung sinadya akong itapon dun.” Ang sabi ni Trisha at naiyak.

Nang mapansin ni Laura na naiiyak si Trisha ay nilapitan niya ito at niyakap.

“Mommy, bakit niyo pala natanong ang bagay na iyan.” Ang tanong ni Trisha ng kumalma na siya.

Bago sumagot si Laura ay umupo muna siya at kinuha ang kwintas.

“Naalala ko lang kasi ang anak namin ni Caleb.” Ang sagot ni Laura.

Nang marinig ni Trisha iyun ay nagulat siya dahil may anak pala sila ni Caleb ngunit hindi naman niya nakikita. Umupo siya para pakinggan ang kwento ni Laura.

“Alam mo ba bago kame bumalik ni Caleb sa bahay ni Seniora Pacifica nun ay may anak na kame ni Caleb. Hindi lang namin sinabi sa kanila iyun. Ngunit isang araw bigla nalang may pumasok sa inuupahan namin apartment at biglang kinidnap ang anak namin. Ilang taon din kame naghanap sa kanya. Natigil lang ang paghahanap namin sa anak namin nung may nangyaring masama sa amin ni Caleb sa loob ng bahay ni Seniora Pacifica. Kung hindi siya nawala sa amin ni Caleb nun ay hindi kame babalik sa bahay. Natanong ko to dahil may suot din siyang kwintas nun.” Ang kwento ni Laura.

Hindi naman muna napansin ni Laura ang kwintas na hawak niya dahil nakafocus siya kay Trisha.

“Sorry, mommy. Hindi ko alam na nagkaanak pala kayo ni daddy Caleb. Hindi kasi sinabi ni Alec na may anak pala kayo.”

“Okay lang, anak. Hindi namin sinabi sa kanila na may anak kame ni Caleb. Kaya walang nakakaalam sa kanila tungkol dun.” Ang paliwanag ni Laura.

Pagkatapos nun ay ibaba na sana ni Laura ang kwintas ng mapansin niya ang itsura ng kwintas ni Trisha at laking gulat niya sa nakita. Kaparehas kase ng kwintas ng anak niya.

Hugis puso na may initials na JK sa magkabilang bahagi ng pendant na hugis puso. Ang chain naman ay may nakalagay din na JK.

Nagsimula naman umiyak si Laura na siyang kinagulat ni Trisha. Napansin niya din na nanginginig na ang kamay ni Laura.

“Mommy, what’s wrong?” Ang tanong ni Trisha at tinangka niya ito pakalmahin.

“Trisha, is this really yours?” Ang tanong naman ni Laura.

“Yes, mommy. Sabi sa akin ng mama ko. Kung gusto niyo tawagan natin sila para tanungin tungkol diyan.” Ang sagot naman ni Trisha. Medyo naguguluhan naman si Trisha ngunit sinagot naman niya ng maayos si Laura.

Ilang minuto naman pinagmasdan maigi ni Laura ang kwintas niya. Sa oras na ito naisip din ni Trisha na si Laura at si Caleb ang magulang niya.

Ngunit gusto niya muna makasigurado.

Ilang sandali pa ay napansin ni Laura na pwede mabuksan ang hugis puso na pendant. Agad naman binuksan ni Laura iyun at dito niya napagtanto na eto nga ang kwintas ng nawawala niyang anak.

Napansin naman ni Trisha iyun at nagulat din siya. Hindi niya inakala na pwede palang buksan ang pendant.

Nang tignan niya mabuti ay nagulat siya sa nakita niya. Nakita niya kase na andun sina Laura at Caleb. Kahit alam niya na nasa 20’s palang sila nun ay namumukhaan niya sila. Nakita din niya na may buhay silang baby nun at laking gulat niya ng makita na siya ung baby na buhat buhay nila.

Hindi siya makapagsalita sa nakita niya at tinignan niya si Laura.

Nagkatitigan naman sila at nakita ni Trisha ang luhaang mata ni Laura.

“Anak ko, huhuhu. Anak.” Ang sabi ni Laura at hinawakan ang pisngi niya at niyakap niya agad si Trisha.

Hindi naman makagalaw si Trisha. Hindi niya inaakala na si Laura at si Caleb ang hinanap niya, ang kanyang tunay na magulang.

Sa una gusto sana magalit si Trisha at tanggalin ang pagkakayakap ni Laura sa kanya dahil sa natagpuan siya sa basurahan ngunit ng maalala niya ang kwento ni Laura na kinidnap siya ay huminahon siya.

Naisip niya na maaaring totoo ang sinasabi ni Laura. Kung si Laura at si Caleb ang totoo niyang magulang ay iyun lang ang maaaring mangyari. Hindi niya maaaring isipin na itinapon siya sa basurahan dahil sa wala silang kakayahan na buhayin siya. Dahil matagal ng kilala ni Trisha ang dalawa ay hindi niya maaaring isipin na hindi siya mahal. Minahal siya ng dalawa kahit na hindi pa nila alam na anak nila siya. Tinulungan pa nga siya at iniligtas siya kahit hindi pa niya alam na anak siya nila.

Ilang sandali ay nagsimula na din tumulo ang luha niya.

“Anak, hindi ko inaakala na matagal na pala kita kasama. Kaya pala nung una palang kita makita ay napakagaan na ng loob ko sa iyo at pagprotekta ko sa iyo. At kaya pala iba ang kutob ko nun nakita ko ang balat mo sa likod.” Ang pahayag ni Laura.

“Patawarin mo kami ng daddy mo anak. Hindi namin sinasadya na matapon ka sa basurahan. Huhuhu. Patawarin mo kame at sumuko kame ng daddy mo sa paghahanap sa iyo. At sana maniwala na hindi ka namin kinalimutan ng daddy mo.” Ang dagdag niya at patuloy na umiyak.

Dito na din tuluyan tumulo ang luha ni Trisha. Naramdaman ni Trisha kung gaano siya kamahal ni Laura.

“Mommy?… ” Ang sabi niya ngunit hindi niya naituloy ang sasabihin niya ng mapansin niya na gustong lumuhod si Laura.

Pinigilan naman niya si Laura na lumuhod.

“Anak, kasalanan namin ng daddy mo ito. Hindi ka namin naprotektahan. Kung hindi sa kapabayaan namin nun hindi mo dadanasin ang nangyari sa iyo ngaun.” Ang pahayag ni Laura.

Halata ni Trisha ang lungkot at pagsisisi sa boses ni Laura.

“Tatanggapin namin ng daddy mo kung galit ka sa amin. Hindi ka namin sisisihin. Patawarin mo kame.” Ang dagdag pa niya.

“Mommy, please. Umupo ka. Hindi mo na kailangan lumhod.” Ang sabi naman ni Trisha at pilit hinihila paupo si Laura.

Tsaka lang naalala ni Trisha ang sinabi niya kanina.

“Mommy, I’m sorry. Hindi ko alam na kayo ang totoo kung magulang. Hindi ko naman alam na nakidnap ako. Hindi ako galit sa inyo.” Ang pahayag naman ni Trisha.

Yan ang totoo niyang nararamdaman ngaun. Naunawaan niya ang magulang niya.

“Please, mommy. Umupo ka sa tabi ko.” Ang pakiusap ni Trisha.

Dito lang umupo si Laura sa tabi ng anak.

Hinawakan naman ni Laura ang pisngi ni Trisha at pinagmasdan ng mabuti ang mukha niya. Dito niya napagtanto na may hawig nga silang dalawa. Nakita din niya na parehas ang hugis ng mata nila ni Caleb.

“Anak ko.” Ang saad ni Laura at niyakap niya muli si Trisha.

Niyakap naman pabalik ni Trisha ang ina niya ng mahigpit.

Ramdam nila sa isa’t isa ang sobrang pangungulila sa isa’t isa.

“Hindi ako makapaniwala na nakita na din kita anak ko.”

“Mommy ako din. Hindi ako makapaniwala na ikaw ang mommy ko. Kaya pala kakaiba din ang naramdaman ko sa inyo nun ni daddy mommy. Mas lalo na sa inyo, napagaan ng pakiramdam ko at kilala ko na kayu nun. Yun pla kayo ang mommy ko.”

Sobrang natuwa si Laura ng marinig niya yun sa anak niya na matagal ng nawala sa kanila.

“Sigurado ako na matutuwa lalo ang daddy mo kung malaman niya na ikaw ang nawawala namin anak.”

Nang marinig ni Trisha iyun ay medyo nalungkot siya. Naalala niya kase na may relation sila dati. Naalala niya na nagsex silang dalawa. Kung tutuusin ay isang incest ang nangyari sa kanilang dalawa.

Napansin naman ni Laura na nalungkot si Trisha.

“Anak, anung problema ba?” Ang tanong ni Laura.

“Mom, galit ka ba sa amin ni dad?” Ang tanong ni Trisha na nagpalito kay Laura.

“Anak, bakit mo naman nasabi iyan?” Ang tanong ni Laura.

“Mom, you know. I and dad had sex few months ago na. May relation din kame ni dad mula pa nung nagkakilala kame. Kung magagalit kayo mommy, tatanggapin ko ang parusa niyo sa akin.” Ang pahayag ni Trisha at napayuko siya.

Matagal nang sinabi ni Trisha at Caleb ang tungkol sa kanilang dalawa at tanggap naman ni Laura iyun.

Natahimik naman si Laura sa narinig niya at tinignan ng mabuti ang anak. Matagal na sila nag usap tungkol dun pero hindi pa pala nawawala sa isip ni Trisha iyun.

“Anak, pinagsisihan niyo naman na ang nangyari?” Ang tanong ni Laura.

“Oo mommy. Pinagsisihan ko na ang nangyari sa amin ni daddy nun. At pangako ko sa iyo, isang beses lang kame nagsex ni dad.” Ang paliwanag ni Trisha.

“Kung ganun pinapatawad ko na kayo. Kaya huwag ka na malungkot diyan anak.” Ang sabi ni Laura sabay ngiti at kurot sa pisngi ng anak niya.

“Halika muna sa kusina. Ipagluluto kita ng makakain mo. Hayaan mo muna iyan.” Ang saad ni Laura at hinila si Trisha.

Wala naman nagawa si Trisha nung hinila siya ng mommy niya.

Nang nasa kusina silang dalawa ay naisipan ni Trisha na tawagan ang mama at papa niya na nasa America na ngaun.

Agad naman kumunekta ang tawag niya sa kanila. Napansin naman ni Trisha na maganda ang kalagayan ng dalawa sa America.

Sinabi din nila na nakapaghanap ng trabaho ang papa niya sa america para kahit papanu ay hindi sila masyadong umasa kina Caleb. Sinabi din nila na tinulungan sila ng ina ni Caleb sa paghahanap ng trabaho.

Pagkatapos nung ay nagtanong ni Trisha tungkol sa kwintas.

“Ma, sa akin ba talaga ung kwintas, yung sinabi at binigay niyo sa akin nung nagpunta kame diyan para ipagpaalam na ikakasal na ako?” Ang tanong ni Trisha.

“Oo, anak sa iyo tlaga iyun. May litrato ka pa nga nun, teka send ko sa iyo. Yan ang suot suot mo nun nakita ka namin ng papa mo.” Ang sagot ng mama niya.

Ilang sandali naman ay nakareceived siya ng litrato at nakumpira nga niya na siya iyun at suot suot niya ang kwintas.

Sinabi naman ni Trisha iyun kay Laura.

“Ma, natagpuan ko na sila. Natagpuan ko na ang totoo kong magulang.” Ang pag amin ni Trisha sa mama niya at umiyak.

“Talaga anak. Natagpuan mo na sila. Sana anak, huwag kang magalit sa kanila. Baka may rason bakit nangyari sa iyu iyun.” Ang pahayag naman ng mama niya.

“Ma, matagal nila ako hinanap. Nakidnap daw ako ng hindi kilalang tao.” Ang paliwanag ni Trisha.

“Huh? Nakidnap ka, anak?” Narinig ng papa niya iyun kaya siya ang sumagot.

“Opo, pa. Yan ang sabi ni mommy sa akin.” Ang sagot ni Trisha.

“Hindi kaya yun lalaking iyun ang salarin.” Ang bulong niya ngunit narinig iyun ni Laura at ni Trisha.

“Anu pong ibig niyo sabihin, manong? Kilala niyo ang nagtapon sa kanya sa basurahan?” Ang tanong ni Laura.

“Oo nga pa? Anu ibig niyo sabihin diyan?” Ang tanong din ni Trisha.

“Ah Eh.” Hindi makasagot ang papa ni Trisha.

“Manong please, gusto ko malaman kung sino ang kumidnap sa anak ko nun.” Ang pakiusap ni Laura.

“Ma’am, hindi ko po sila kilala eh. Pero bago ko nakita si Trisha sa basurahan ay may nakita akong isang van na tumigil at may lalaking lumabas na dala dalang isang bag at itinapon. Hindi ko siya kilala pero namumukhaan ko siya. Kung may marunong magsketch po sana maaari kong idikta ang itsura.” Ang paliwanag niya.

“Okay manong, magpapadala ako. Hintayin mo lang.” Ang sabi naman ni Laura.

Pagkatapos nun ay may tinawagan si Laura. Ilang sandali pa kinausap ni Trisha ang mga umampon sa kanya bago siya namaalam sa kanila.

Pagkatapos nun ay tinanong ni Trisha kung sino ang kausap ng mommy niya.

“It’s your grandmother, anak. Ang tunay na mommy ng daddy mo. Darating siya sa susunod na buwan, anak. Kaya ihanda mo sarili mo. Susupresahin natin silang dalawa.” Ang pahayag ni Laura.

“Ganun ba mommy. Gusto ko na sila makita.” Ang saad ni Trisha.

Hinawakan naman ni Laura ang pisngi ng anak.

“Matutuwa din sila pag nalaman nila na nakita na din kita.” Ang sabi ni Laura.

Gusto naman sana sabihin ni Trisha kay Caleb ang tungkol sa kanyang pagkatao ngunit dahil sinabi ni Laura na susupresahin siya ay hindi na niya muna sasabihin.

Habang sila’y kumakain ay nakita ni Laura na sobrang tuwa ni Trisha.

—

Kinagabihan, habang nasa balkonahe si Trisha at tumitingin sa mga bituin sa kalangitan ay hindi niya inaasahan na makatanggap siya ng isang tawag mula sa kay Alec sa kanyang messenger. Gusto man sana ni Trisha na huwag sagutin ang tawag baka matrace sila ngunit naalala niya ang gamit niyang phone ay may malakas na firewall.

Naisip niya din na magpaliwanag sa kung anu talaga ang nangyayari.

Bago pa man siya makapagsalita ay nakarinig na siya ng mga masasakit na salita galing kay Alec.

“Putang ina mo, hayop ka. Manloloko ka. Matapos ko gawin lahat ng gusto mo ganito pala ang gagawin mo s akin. Minahal kita ng todo ngunit punaglalaruan mo pala ako. Inakit mo pa pala si tito Caleb para lang makuha ang gusto mo. Manloloko ka, malandi ka din pala.” Ang pahayag ni Alec.

Nasaktan naman si Trisha sa sinabi ni Alec sa kanya. Kaya hindi muna siya nakapagsalita.

“Ano? Tama ako diba. Ang landi mo din pala at wala kang pinipili sa kalandian mo. Baka hindi lang si tito Caleb ang inakit mo para lang makuha ang gusto mo. Kung hindi lang sinabi sa akin ni tito Bert ang tungkol sa inyo tuluyan mo na kameng lahat naloko. Kaya pala si tito Caleb ang pinili mo dahil may anak na pala kayo. Kaya pala nawala ka ng ilang araw nun dahil gusto mo itago na may nangyayari na sa inyo ni tito Caleb ng hindi namin alam. Napakahayop mo.” Ang dagdag pa ni Alec.

Naiyak si Trisha sa mga sinasabi ni Alec. Ngunit dahil sa sinabi niya ay mas tinibayan ni Trisha ang loob niya at lumaban.

“Kung yan ang tingin mo sa akin. Wala ako magagawa pa. Kahit naman magpaliwanag ako sa iyo ngaun, wala din ako mapapala. Mukhang nabulag ka sa kanila.” Ang pahayag ni Trisha.

“Hindi ako bulag. Kahit anung sasabihin mo hindi ako maniniwala sa paliwanag mo. Gagawin ko ang lahat mahanap ko lang kayung dalawa.” Ang pahayag ni Alec.

Ramdam ni Trisha ang galit ni Alec mula sa tono ng boses nito.

“Bulag ka nga, Alec. Kung gusto mo ako kausapin, magpapakita ako sa iyo. Pero dapat matauhan ka muna tungkol sa pamilya mo. Hindi mo pa alam ang tunay na ugali ng pamilya mo. Isa pa, hindi ako sasama kay tito Caleb ng walang dahilan. Matagal na taung magkasama Alec, alam mo ang pagkatao ko. Naniniwala ka lang sa paninira ng iba sa iyo.” Ang pahayag ni Trisha.

“Mahal kita,Alec. Ngunit hindi ko hahayaan na mapahamak ako dahil sa pagmamahal ko sa iyo. Hindi mo alam kung anu ang masamang plinaplano sa akin ng papa at tito mo. Kung gusto mo alamin, bakit hindi mo tanungin ang mga rapist mong kapamilya.

Natigilan naman si Alec sa sinabi ni Trisha. Medyo nagalit naman si Alec ng marinig niya iyun.

“Anung pinagsasabi mo diyan. Huwag mo siraan ang pamilya ko. Hindi sila sinungaling at hindi sila rapist. Hindi sila katulad mo sinungaling ka at manloloko.” Ang sabi ni Alec.

“Kung ayaw mo maniwala. Bahala ka,Alec. Magpagamit ka lang sa hayop mong pamilya. Kung hindi ako itinakas nila tito Caleb at tita Laura ay malamang pinagsasamantalahan na nila ako ngaun ng wala kang kaalam alam at malamang nag agree ka din dahil alam ko na sunod sunuran ka sa kanila.” Ang pahayag ni Trisha.

Magsasalita na sana si Alec nang magsalita ulit si Trisha.

“Walang mapapala ang pag uusap natin ngaun kung ganyan kakitid ang pag iisip mo. Pero dahil nag aalala ako sa iyo kuya, paaalalahan kita. Mag ingat ka sa kanila, mas lalo na kay Uncle Gabriel. Pag nalaman niya ang pagkatao mo, hindi mo alam ang gagawin niya sa iyo. Ay oo nga pala Alec, hindi na kita mahal ngaun hindi dahil sa panloloko ko sa iyo, kundi sa tunay nating pagkatao.” Ang pahayag ni Trisha sabay patay ng tawag niya.

Pagkatapos nun ay blinock na niya si Alec.

Nung tumakas sila sa bahay ni Seniora Pacifica ay may nararamdaman pa si Trisha kay Alec ngunit ng malaman niya na daddy niya si Caleb ay sinabi niya na kalimutan ang nararamdaman niya sa kapatid.

Samantala natigilan naman si Alec sa nadinig niya.

“Anu ibig sabihin ni Trisha sa huling sinabi niya. May alam ba siya sa pagkatao ko ” ang nasa isip niya ngaun.

Dahil sa nadinig niya ay hindi siya mapakali. Susubukan na sana niya tawagan ulit si Trisha ngunit napansin niya na nakablock na din siya ulit. Nagsisi naman siya dahil hindi niya nasabi ang isa pa sa gusto niya sabihin.

Ng marinig din ni Alec ang mga sinabi niya tungkol sa pagtakas niya ay naisip niya na baka nagsasabi siya ng totoo. Matagal na sila ni Trisha at kahit kailan hindi siya nagsabi ng hindi totoo sa kanya.

Kaya naisip niya na alamin kung totoo man o hindi ang mga sinasabi ni Trisha at ng pamilya niya. Tatawag na sana si Alec sa mama niya para itanong iyun ngunit biglang tumawag sa kanya si Sandra.

Nang ibaba naman ni Trisha ang phone niya ay siya naman dating ng mommy Laura niya.

“Anak, may problema ba?” Ang tanong niya ng makitang malungkot ang anak.

“Wala mommy. Nakausap ko lang si kuya Alec.” Ang sagot ni Trisha.

“So alam mo na, na anak ni Caleb si Alec.” Ang saad ni Laura.

“Oo mommy, sinabi na ni daddy sa akin yan. Galit ka ba kay daddy? Mommy?” Ang sabi ni Trisha.

“Hindi anak. Hindi naman niya ginusto ang nangyari sa kanila ni Gloria nun. Ginamit lang siya ni Gloria nun.” Ang saad ni Laura.

Niyakap naman ni Trisha ang ina niya.

“Ang ganda ng lugar na to mommy. Sana hindi tayu makita dito. Napakatahimik sa lugar na ito. Paano nahanap ni daddy ito?” Ang pahayag ni Trisha.

“Oo nga, anak. Isa sa dahilan bakit namin binili ang islang ito. Dito kame nagpatayo ng bahay dahil dito kitang kita ang kagandahan ng islang ito. Bukas anak, mamasyal tau, ipapasyal kita sa palibot ng isla.” Ang saad ni Laura.

“Nahanap namin ng daddy mo ito habang namamangka kame nun. Bago kame bumalik nun kina Seniora Pacifica at pagkatapos namin mamalagi sa America.” Ang sagot ni Laura sa tanong ng anak.

“Mommy, ligtas ba sa gubat. Baka may mga ahas sa kagubatan.” Ang sabi ni Trisha at nakita ni Laura ang takot niya.

“Walang mga ahas sa islang ito, iha. Ang makikita mo lang dito ay mga ibon. Matagal na namin inexplore ni Caleb eto mula nung nabili namin.” Ang paliwanag naman ni Laura.

Nawala naman ang takot ni Trisha at pumayag na siya.

“Anak, gusto mo ba ibalik natin ang totoo mong pangalan o gusto mo na Trisha nalang ang ipangalan namin sa iyo.” Ang tanong ni Laura.

“Hindi ko po alam mommy. Nasanay na kasi ako sa pangalan ko na Trisha, mommy.” Ang sagot ni Trisha.

“Mommy, anu po ba totoo kung pangalan?” Ang tanong naman ni Trisha.

“Jann Khyrstein ang totoo mong pangalan, anak. Kung ayaw mo palitan okay lang din naman sa akin, anak.” Ang sagot ni Laura.

Nang marinig ni Trisha iyun ay may naisip siya bigla.

“Mom, bakit hindi natin idagdag ang Jann sa pangalan ko. Gawin natin Jann Trisha. Okay naman sa akin.” Ang saaf ni Trisha.

“Maari anak. Sige pero mahihirapan tau gawin niyan. Ang alam ko mapalitan natin pangalan at apelyido mo kailangan natin ng patunay. Kailangan natin magpadna test.” Ang pahayag ni Laura.

“Mom, okay lang sa akin magpadna test. Mas mabuti na iyun para may patunay din tau kay daddy at lola.” Ang saad naman ni Trisha.

“Okay, anak. Tatawag ako bukas sa doctor na kakilala natin.” Ang sabi ni Laura.

“Mommy, hindi kaya tayu ipagkakanulo ng doctor na iyun.” Ang tanong at pag aalala ni Trisha.

“Anak, don’t worry. Isa siya sa mga tao ng daddy mo at nagtatrabaho siya sa companya natin bilang private doctor natin. Don’t worry, hindi tau matitrace nina Seniora Pacifica.” Ang pahayag ni Laura ng makita ang pag aalala ng anak niya.

Ilang minuto pa na nagusap sa balkonahe ang mag ina bago sila pumasok at natulog. Bago natulog si Laura ay tumawag muna siya sa doctor nila companya para pumunta kinabukasan mismo sa bahay nila. Sinabi na niya ang kailangan niya at inutusan na huwag sabihin kay Caleb.

—

Samantala, nang malaman ni Sandra na naghiwalay na sina Trisha at Alec ay nabuhayan siya ng loob. Eto na ang pagkakataon niya para makuha ang loob ni Alec.

Kaya halos araw araw niya minamanmanan si Alec. Napansin niya na halos lagi si Alec sa Moonlight Bar sa gabi ng biyernes.

Kaya isang gabi ng biyernes ay nagpunta siya sa Moonlight Bar at naghintay.

Hindi nga siya nagkamali dahil ilang saglit lang ay nakita niya si Alec na pumasok at umupo ulit sa dating pwesto niya.

Dahil sa nangyari sa kanila ni Trisha ay napansin ni Sandra na sobrang lamig ang pakikitungo niya sa iba. Mas lalo na sa mga babaeng lumalapit sa sa kanya. Nakita pa niya na ipinakaladkad niya palabas ang isang babaeng nagtangkang lumapit at akitin siya.

Dahil sa nasaksihan niya ay natakot siya.

Dito din niya napagtanto na sobrang nasaktan si Alec at naging masama na ang tingin niya sa mga kababaihan. Dahil dun ay mas lalong sumama ang tingin niya kay Trisha.

Ngunit dahil sa pagmamahal niya kay Alec ay nagpasya siyang lumapit sa kanya.

Ang una niyang plano ay akitin si Alec katulad ng ibang babae. Ngunit dahil sa nasaksihan niya ay nagpasya siyang ibahin ang plano niyang paglapit sa kanya.

“Hi, Alec. Why are you here? Alam ba ni ni Trisha na andito ka?” Ang tanong ni Sandra.

Nagkunwari siya na hindi niya alam ang nangyari sa kanila ni Trisha. Agad naman tumingin sa kanya si Alec.

“Who are you?” Ang tanong ni Alec.

Medyo nahihilo na din si Alec sa oras na iyon kaya medyo hindi niya nakilala agad si Sandra. Sinamantala naman ni Sandra iyun.

“Im Sandra. Matagal na kitang pinagmamasdan Alec.” Ang pagpapakilala ni Sandra sa sarili.

Nang marinig niya ang pangalan niya ay nakilala na niya iyun. Siya ang kaklase ni Trisha nun na may gusto din sa kanya at tinuturing niyang kaaway.

Nang maisip ni Alec yun ay naisip niyang gamitin si Sandra para sa paghihiganti niya kay Trisha.

“What do you want? You want me, right?” Ang diretsong tanong ni Alec.

“Yes, you know it already. I will help you forgot Trisha.” Ang sagot ni Sandra.

“That’s not what I want. I want you to help me got revenge on Trisha.” Ang saad ni Alec.

“Okay, i will help you then to get revenge on Trisha.” Ang pahayag ni Sandra.

Wala naman pakialam si Sandra sa gusto ni Alec. Ang mahalaga ngaun sa kanya ay mapasakanya si Alec at ngaun ang kanyang pagkakataon.

Pagkatapos nun ay tumayo si Alec at agad hinila si Sandra. Dahil nga sa medyo nahihilo na siya ay kamuntikan na sila natumba. Buti nalang at naalalayan siya mabuti ni Sandra.

“Alec, san mo gusto pumunta?” Ang tanong ni Sandra.

“Sa Hotel.” Ang sagot niya.

Hindi na nagtanong si Sandra dahil alam na niya kung anu ang gustong gawin ni Alec. Dinala nalang niya si Alec sa hotel malapit sa bar.

Itutuloy…