Laman Ng Aking Laman-Book 2

Author: starst1949

Ang Nakaraan…….

Matagal ng nakaalis ang magina ay naiisip ko pa rin ang sinabi ni bunso.
Mukhang pinaglalaruan ako ng dalawa kong anak. Last week lang kasi ay ganun din ang sinabe ni Kariza sa Skype. Mas prangka nga lang habang pinapakita sa akin si Joseph.

“Tay, look, kamukhang-kamukha mo si Joseph. At ang laki rin kaya ng titi nito, katulad ng kapatid niyang si James. Ha ha ha ha “ .

Na sa isipan ko ang malaking posibilidad. Nagsex kami ni Marites tatlong araw bago siya ikinasal. Kami naman ni kariza ay nagkantutan pagkatapos ng kasal na yun.!

Sa loob kaya ako nagpalabas nun.

Pag nagkataon pala, magkakapatid sina Kariza, Marites, James at Joseph!!

Ate at nanay ni James si Marites. Ganun din si Joseph kay Kariza.

Ako..ano ?!     TATAY. LOLO .

Tang na, Ginulo ng kalibugan ko ang aking pamilya.

Bahala na. Ang importante, kahit ano ang mangyari.

Lahat sila….

LAMAN NG AKING LAMAN !!!!

——————————————

Laman Ng Aking Laman – Book 2

Chapter 1

Dalawang buwan lamang  makaraan ang huling pagbisita sa akin ni Marites,   ng makatanggap ako ng tawag mula sa aking hipag. Si  Azon, ang bunsong kapatid ng namayapa  kong asawang si Salve.

Luluwas daw siya at ang kanyang anak na si  Roan  sa makalawa para bisitahin ako.  May  mahalagang bagay daw siyang ipapakiusap at gusto niyang personal  itong  sabihin  sa akin.

Agad akong pumayag.  Never  naman akong tumanggi basta sa pamilya ng aking asawa.

Isang araw bago ang  kanilang pagdating, naihanda  ko na ang lahat. Inayos ko na ang dating kwarto nina Kariza at Marites.  Duon ko na sila patutulugin. Malayo ang biyahe at alam kong wala silang ibang kamaganak dito sa Metro Manila. Maliban sa pamilya ng isa  nilang pinsan buo, pero   matagal  itong umalis ng bansa.

Tubong Tarlac ang pamilya  nina Salve. Tatlo lamang silang magkakapatid.  Si  Milagros  52, ang panganay, ay  matagal ng naninirahan sa Japan kasama ang asawa nitong Hapon. .   Maayos at maginhawa  ang buhay niya duon. Wala nga lamang silang anak.

Sumunod ay si Salve, ang mahal kong asawa   na sana ay 50 anyos na ngayon  kung hindi nasawi sa isang malagim na aksidente sa Dubai.

Sa edad na 48. Si  Azon, lamang yata ang hindi masyadong umangat ang kabuhayan..Siya lamang sa kanilang tatlo ang hindi nakatapos sa pagaaral.  Maaga itong nabuntis kaya pinakasal agad ng kanilang ama.

Teenager pa lang sina Milagros at Salve ng mamatay sa kanser  ang kanilang ina.  Bata  pa nuon si Azon.

Spoiled  si Azon,  bunso kasi kaya paborito ito ng  kanilang mg magulang, lalo na ng ina nuong ito nabubuhay pa.

Okay na naman sana sila, kasi  may  trabaho naman   si Lito, ang asawa ni Azon. Masipag ito at matalino din naman. Mahina nga lamang  ang katawan kaya  nagkaroon ng malubhang karamdaman na siya nitong ikinamatay sa  edad  na  45.

Halos sukob sa isang taon ang pagkamatay ni Lito  at ng aking balaeng lalaki. Nauna lamang si balae ng mga ilang buwan.

Bale ba, mahigit isang taon lamang ang nakakaraan nuon ng mamatay naman ang aking si Salve. Lintek na pamilya ng aking asawa, nauubos na yata.

Mga anim na taon na rin siguro  nuong huli kong makita si  Azon. Lamay nuon sa burol ng kanyang asawa. ….ang aking bilas na si Lito.  Wala na ang aking mahal na si Salve,  kaya sina Kariza at Marites na lang ang aking kasama.

Tang na,  si Azon  ang pinakamaganda sa makakapatid.    Sa  mukha at lalo na sa pangangatawan. May itsura si Milagros at ang aking si Salve, at talagang mga seksi din naman.  Pero iba ang sex appeal ni  Azon.  Ang lakas!!  Hayup  talaga!!..  nakakamanyak  ang alindog.

Maswerte ako at maganda ang lahi ng aking si Salve. Kita ninyo  naman ang aking mga anak na si Kariza at Marites. At ang mga guwapo kong  mga apo,  este  mga anak pala,  este  apo…….ahhhh ewan!! .   He he he.

Once a year lamang halos kung kami ay magkitakita ng pamilya ni Salve . At yun ay nuong nabubuhay pa ang aking asawa.

Ito ay tuwing umuuwi si Salve para sa kanyang isang buwang bakasyon kada taon. Pumupunta kami ng Tarlac kasama ang aming mga anak.

Palaging may mga magaganda at mamahaling   pasalubong si Salve para sa kanyang ama at kapatid , pati na rin sa pamangking si Roan.

Napapansin ko na parang hindi tumatanda si Azon kahit pa dalaga na ang anak na si Roan.

Ah! Si Roan. Napakagandang babae maging nuong bata pa. At ngayon na dalaga na. Naku po, grabe din.   Masakit mang aminin, daig ang mga anak ko sa ganda at kaseksihan.

Kung naging anak ko lamang  si Roan, matagal ko na sigurong nakantot  yan.  Mukhang malibog din eh. At type ko  ha! …balbon. siguradong madamo din ang bukid niya.  He he he.

Hindi ko malilimutan ang unang gabi ng burol  ni bilas.

Napakaganda pa rin ni Azon kahit puyat at malungkot ang mukha. Nakaitim itong bestida na hakab sa korte ng kanyang magandang katawan, ang matambok na puwet  at malusog na dibdib.

Agad siyang yumakap sa akin ng makita niya ako. Mahigpit.    Ang bango ng aking hipag.!  Mas mahigpit ang aking yakap. Punong-puno ng simpatya at siyempre , .malisya.!  Lalo na ng lumapat ang kanyang dibdib sa aking dibdib.

Tang na!  may patay ang okasyon,  pero ang titi ko…. Buhay na Buhay! Nakakahiya. Nakadiin pa naman yun sa kanyang puson.  Hindi ko alam  kung naramdaman niya yon.

Lalong nagwala si manoy ko  ng si Roan naman ang yumakap sa akin. Kamukha talaga siya ni Azon. Mas bata at mas seksing bersyon nga lamang.

Iba ang amoy ng bata. Ang hipo ng balat.  Ang bango. Ang kinis.

Nakakahiya mang aminin , may pagkamanyak  ang yakap ko. Halos nasa gilid na ng suso ni Roan ang aking mga kamay.

Pagkatapos ng yakapan, at beso-beso sa mga ibang kamaganak (Hindi makakarating si Milagros dahil nasa ospital ang asawa nitong si  Sato. Kaya nagpadala na lamang siya ng pera ),,,,,,,ay  humilera na kaming tatlo sa harap ng kabaong ni Lito. Nagkrus sina  Kariza at Marites., Pumikit at taimtim na nagdasal.

Nanatili  muna akong nakatitig sa bangkay ni Lito bago ako  tumungo , pero hindi para  ipagdasal ang kanyang kaluluwa.

“Sayang Lito ang seseksi ng iniwan mo.  Natira mo rin kaya ang anak mong si Roan?  Saka, patawarin mo na rin ako sa matagal ko ng lihim na  pagnanasa sa asawa at anak mo.”

Ang monologue   ng marumi kong kaisipan.

Pagkatapos,  ay agad   kong hinila palayo ang aking mga anak. Baka pandilatan pa ako ni bilas sa  sobrang  kamanyakan ko. He he he

Pero ang hindi ko malilimutan ng gabing yon ay  ang isang pangyayaring talagang nagpanginig sa aking kalamnan.

NABOSOHAN KO SI HIPAG.!

Napasukan ko siya sa CR sa aktong may hawak na tissue at akmang  pupunasan  ang basa niyang puke.  Nakalilis ang  laylayan ng bestida  niya hanggang sa puson habang nakatayong pabukaka sa tabi ng inidoro .

“”May tao!”

Yun ang narinig kong salita. Pero huli na. Naitulak ko na ang pinto.

Kanina pa ako nagpipigil ng ihi, kayat nagmamadali akong pumasok sa CR. Bahagya naman kasing bukas ang pinto nito at maliwanag sa loob.

Huli na ng marinig ko ang boses ni Azon.

Nuon pa man, mula yata sa pagkabata  ay ugali na ni Azon ang hindi magsara–lalo pa ang maglock– ng pinto kapag nasa loob ng banyo. Sila  lang naman daw ng kanyang mga magulang ang nasa bahay, at ng lumaon, sila na lamang ni Roan at ng ama.

“AAAAYY Kuya, sabi ng may tao eh”   Para siyang estatwa , hindi agad nakakilos sa pagkabigla. Mabuti na lamang at hindi siya napasigaw. Hung hindi nakakahiya sa mga tao.

“Oooooppss, sorry, sorry hindi ko…..akala ko walang tao..” Hindi ko alam kung ano  ang aking sasabihin .

Hiyang-hiya ako. Pero libog na libog din. Nanatili akong nakatingin sa pagitan ng kanyang  maputing mga hita  kahit pa wala halos akong makitang biyak sa kapal ng balahibong tumatabing dun.

Saka lamang tinakpan ni hipag ang kanyang ari. ..gamit ang tissue.

Agad kong isinara ang pinto  at lumabas. Naghintay ako sa may pinto. Gusto kong muling magpaliwanag at magsorry. Pero talagang naginit ang punong tenga ko sa aking nakita. Parang na-freeze sa aking memorya ang eksena sa CR.

“Azon, sorry talaga ha, hindi ko sinasadya”  Buong katapatang sabi ko.

“Ah,  eh  kuya kalimutan na lang natin yun. Kasalanan ko rin, hind ako nagsasara ng pinto, nasanay na kasi ako dito sa bahay ng ganun.  Nakalimutan kong marami nag palang tao ngayon.”  Asiwang  salita ni Azon.  Pulang-pula ang mukha.

Sa CR, ang tagal kaya bago ako naka jingle. Hinintay ko munang lumambot ang aking titi .

————————–

Tatlong araw kami sa Tarlac hanggang sa mailibing si Bilas.  Medyo nagkakailangan kami ni Azon mula ng insidente sa CR. Pero nang  magpaalam na kami  para bumalik na Manila , napansin kong mas mahigpit ang kanyang yakap. Mas nakadikit ang kanyang  dibdib  sa akin.

—————————

Araw ng pagdating nina Azon.  Excited akong hindi mawari. Tumawag siya at sinabing nasa taxi na sila at malapit na sila sa bahay ko.

Naghanda na ako ng pananghalian namin.

“Kuya”  bungad ni Azon pagbukas ko ng pinto.  Sabay halik at yakap niya sa akin.

“Tito”  Ganun din ang ginawa ni Roan sa akin.

Tang na , ang gaganda ang seseksi ng magina.  Hakab ang   mabilog na puwet  at magandang legs…sa suot nilang leggings ….lalo na  pagitan ng hita.  Grabe,!! Naalala ko na naman ang nakita ko sa CR

Litaw naman ang cleavage  ni Azon sa suot niyang sleeveless  blouse.

Buong-buo naman ang dibdib ni Roan sa masikip nitong  tshirt.

Haaaay bigla kong na namiss sina Kariza at Marites.

Dalawang buwan ng hindi napapalaban si manoy ko.

Habang kami ay kumakain ,  hindi matapos-tapos ang palitan namin ng  kwento . Maraming  ng taon    ang nakalipas na  hindi na kami napapasayal sa Tarlac…. mula ng mamatay si Salve.

Naging busy na kame ng mga anak ko  sa work. Lalo na ng nagsipagasawa na ang aking mga anak.  Nang  magisa na lang ako sa bahay tamd na talaga akong maglalalabas ng bahay.

.Sa gitna na aming masayang paguusap ay nararamdamn ko na parang may dinadlang mabigat na problema si Azon.

Ano kaya ang tunay na dahilan  ng pagpunta nila dito?

Nalaman ko ang  dahilan habang kami ay nagkakape sa sala.

Ang pakiusap ni Azon.

KUNG PWEDE DAW NA MAKITULOY MUNA SILANG MAGINA SA AKIN KAHIT PANSAMANTALA  LAMANG!!

Tang na,   Wala namang ganyanan!  Anong klaseng biro ito ng tadhana

itutuloy

This  story is  fictional any resemblance to names, places and events  is purely coincidental.

©2017 Starst1949. This story may not be reproduced in any manner, without the expressed permission of the author by any means available..