Ang Tulay

Written by 3angels

 

Ang Tulay

Naaalala ko noong taong 1997, may isang information advertisement noon sa tv which regard sa isang tulay at sa corruption. Isang ordinaryong bata ang bida doon, I mean hindi naman talaga bida kasi hindi naman siya child star ay never siyang naging child star, siya lang yung nagsalita kung gaano katibay yung tulay na tinutukoy niya.

Something like this ang pagkakasabi niya sa advertisement na iyon about sa tulay, “Matibay ang tulay na ito dito sa amin sa Cabuyao, hindi gaya nang nasa maynila, ilang lindol lang giba agad; paglaki ko gusto kung maging engineer para makagawa rin ako nang tulay na kasing tibay nito.”

1997 pa yung information advertisement na iyon na hindi ko alam kung commercial ba nang isang company or advertisement campaign ng isang pulitiko but until now hindi ko pa nakakalimutan kahit ilang libo na ang magagandang advertisement ang lumabas sa television na tumatak sa kaisipan ng mga viewers.

Paano ko ba naman kasi makakalimutan iyun kung laging nakikita ko ang aking Tito Benny. Tuwing makikita ko kasi siya will remind me of that advertisement dahil naging ‘tulay’ ko siya noon sa isang babaeng nakursunadahan ko.

I was 16 years old that time and fresh graduate from high school ng pag-aralan at seryosohin ko kung paano ang kalakaran sa pagpapatanim ng palay habang hindi pa nagsisimula ang pagpasok ko sa college, dahil sabi sa akin ng mga magulang ko ay ako daw ang magmamana nang lupang sakahan namin sa may Brgy. Mahipon, Gapan, Nueva Ecija, kaya sumama ako kay Tito Benny upang matuto.

During that time kasi ilang linggo nang nakapagpatanim ng palay ang mga magulang ko sa lupa namin, kaya kay Tito Benny nila ako pinasama na magpapatanim pa lang ng palay sa hekta-hektaryang lupang inuupahan niya sa may barangay Bungo, kalapit ng barangay namin.

Co-incidence naman na kakilala at isa sa mga crush o hinahangaan ko noong high school ako yung anak noong may-ari nang lupang pinapataniman ni Tito Benny na walang iba kundi si Leizel. Kaklase ko siya from second year to third year high school and I would say na isa siya sa mga kursunada ko noon sa school namin kahit na hindi na kami naging magkaklase pagsapit ng fourt year dahil magka-iba na kami nang section.

Unang araw pa lang ng maghapong pagtambay namin sa kubo nila Leizel na nasa likuran lang ng bahay nila ay napansin na agad ni Tito Benny na may kursunada ako kay Leizel dahil panay ang tingin ko dito tuwing lalabas ito at pupunta sa kusina nila.

“Pamangkin ko, hanggang tingin ka na lang ba? kanina mo pa sinusulyapan yan (si Leizel) ah; lapitan mo na kaya”, ang puna ni Tito Benny sa akin ng makita niya uli na bumaling ang aking ulo at leeg para tingnan si Leizel habang papunta ito sa kusina nila.

Kasalukuyan kasi kaming nasa kubo noon na nasa likuran ng bahay nila Leizel at tinitingnan ang mga inupahang magsasaka na magtatanim ng punla. Ginawa at ipinuwesto ang kubong tinatambayan namin sa likod ng bahay nina Leizel upang pahingahan o tambayan ng mga nagpapatanim o mga nagtatanim dahil karaniwang nasa likod ng bahay ang lupang sakahan, kaya mula doon ay kita namin ang kusina nina Leizel na nakahiwalay sa mismong bahay nila.

Ganoon naman kasi talaga sa amin sa Nueva Ecija, nakahiwalay o wala sa loob ng bahay ang kusina; at minsan pati na rin ang palikuran. Usually nakadikit o malapit sa poso o water pump ang palikuran at kusina para hindi na pumasok sa loob ng bahay ng may-ari nang lupa ang mga magsasaka kung sakaling kailangan nilang makigamit ng palikuran o nang kusina mismo.

“Tito hindi ko po siya type, saka may boyfriend na yan”, ang denial ko kay Tito Benny na wala akong gusto kay Leizel, na I think common reaction ng mga lalaking hindi pa talaga kayang pangatawanan ang mga nararamdaman o ikinahihiya pang malaman ng iba ang kanilang paghanga sa isang babae.

“Hindi mo type? Bakit parang nanghihinayang ka pamangkin ko?”, ang parang pang-aasar ni Tito Benny sa akin habang kami lang dalawa ang nasa kubo at nakikita namin si Leizel sa kusina sa pamamagitan ng bintana at pintuang bukas.

“Wala talaga tito. May boyfriend na rin yan tito”, ang sagot ko kay Tito Benny habang pinipilit kung ngumiti para tapusin o ibaling na niya sa ibang bagay ang usapan namin at i-iwas na kay Leizel.

“Boyfriend pa lang, hindi pa asawa. Asawa nga nasusulot pa e, girlfriend pa kaya?”, ang ayaw ng paawat ni Tito Benny sa personal na pang-gigisa sa akin tungkol kay Leizel dahil lang sa pagkakapansin niyang pagsulyap ko dito.

“Kilala ko boyfriend niya tito, nakakakahiya. Kaibigan at naging kaklase ko rin iyon”, ang pagtatapat ko kay Tito Benny para tigilan na niya ako. Nalaman kasi niyang magkaklase kami ni Leizel noong umaga pa lang ng araw na iyon ng pagsama ko sa kanya; at ngayon naman ay ipinaaalam ko sa kanya na kakilala o naging kaklase ko rin ang boyfriend ni Leizel.

May boyfriend na kasi si Leizel na ewan ko lang kung sila pa rin noong araw na iyon. Pareho kung naging kaklase si Leizel at yung boyfriend niya noong third year pa lang kami kaya sinabi ko kay Tito Benny na may boyfriend na ito; subalit lalo pang naging makulit si Tito Benny sa pamimilit sa akin na lapitan ko daw si Leizel na noong mga oras na iyon ay nasa kusina pa rin.

“Sige na pamangkin, lapitan mo na. huwag mung isipin yung boyfriend niya, hindi pa naman niya asawa yun e”, ang pangungulit ni Tito Benny sa akin habang nakatingin kay Leizel na busy sa ginagawa nito sa kusina.

“Ayoko tito”, ang tanggi ko sa pangungulit ni Tito Benny na lapitan ko si Leizel. Tanggi na hindi talaga sa ayaw ko si Leizel, kundi isang pagtanggi dahil sa nahihiya akong lapitan siya dahil torpe at likas na mahiyain pa talaga ako noon.

“Naku, mahiyain ka talaga pamangkin ko, hindi ka magkaka-girlfriend n’yan. Sige ako ang bahala sayo, ako ang magiging tulay mo, ilalakad kita dyan. Didiskartehan ko para sayo”, ang nakangiting sabi ni Tito Benny habang tumatayo.

Nakalabas na nang kubo at mabilis ng naglakad si Tito Benny papunta sa direction ng kusina kung nasaan si Leizel bago ko mapagtanto na seryoso siya sa sinabi niya sa akin na siya ang magiging ‘tulay’ ko kay Leizel.

Para akong ibinababad sa malamig na tubig ng mga sandaling iyon lalo na nang walang ka-kabog-kabog na pumasok si Tito Benny sa loob ng kusina at nakita kung kinausap nga si Leizel. Hindi ko alam ang gagawin ko kung titingin ba ako sa kanilang dalawa o titingin na lang ako sa malayo upang tingnan ang mga magsasaka para kunwari ay wala akong alam sa mga sasabihin ni Tito Benny kay Leizel kung sakaling tumingin ito sa akin.

Gustuhin ko man ibaling ang tingin ko sa mga magsasakang nagtatanim ng mga punla ay hindi ko magawa dahil parang may bato-balaning humahatak sa aking mata, ulo at leeg para tingnan kung ano na ang ginagawang pangdidiskarte ni Tito Benny kay Leizel para sa akin at kung ano na rin ang magiging reaction ni Leizel sa ginagawang pangdidiskarte sa kanya ni Tito Benny para sa akin.

Mukha namang ayos ang lahat dahil kahit hindi ko alam kung ano ang mga sinasabi ni Tito Benny kay Leizel, dahil malayo ako, ay nakikita kung pareho silang masaya habang nag-uusap; maya-maya pa ay tumingin na nga silang pareho sa akin ng nakangiti na siyang dahilan upang makaramdam ako nang sobrang hiya. That was the first time kasi talaga na malalaman ng isang babae na kursunada ko siya.

Daglian kung ibinaling ang tingin ko sa mga magsasakang nagtatanim ng tingnan ako nina Tito Benny at Leizel para hindi magsalubong ang aming mga tingin. Ibinalik ko lang ang pagtingin sa kanila nang makita ko muli na nakaharap uli sila sa lababo at nag-uusap pa rin.

Nanatili si Tito Benny sa kusina at talagang masayang kinausap si Leizel kahit pa pumasok na rin doon ang nanay ni Leizel na si Aling Lorna na may-ari ng lupang pinapasakahan ni Tito Benny. Napaka-natural kay Tito Benny ang kausapin si Leizel at ang nanay nito na si Aling Lorna dahil siguro sa ilang beses na rin niya itong nakaka-usap dati.

“O ayan ha, nilakad na kita kay Leizel, lapitan mo mamaya pagpasok uli ni Lorna sa bahay”, ang sabi sa akin ni Tito Benny nang bumalik ito sa kubong pahingahan namin habang si Leizel naman ay napapansin kung patingin-tingin na rin sa amin.

“Nakakahiya tito, ano po yung mga sinabi mo sa kanya?”, ang pagtatanong ko kay Tito Benny dahil talagang nahihiya akong nalaman ni Leizel noong araw na iyon na may kursunada ako sa kanya.

“Wala akong sinabi sa kanya, basta ligawan mo na kahit pa boyfriend pa niya yung kaklase ninyo dati”, ang sagot ni Tito Benny sa akin na pagkukumpirma na rin na boyfriend pa rin ni Leizel yung dati naming kaklase.

“Kita mo na tito, boyfriend niya yung dating kaklase namin”, ang dahilan ko kay Tito Benny bilang pahiwatig na hanggang tingin na lang ako kay Leizel dahil hindi ko talaga pwedeng ligawan ito, hindi dahil sa naging kaklase namin ang kasalukuyang boyfriend nito, kundi dahil sa takot pa talaga akong manligaw noon.

“Walang mangyayari sayo nyan kapag ganyan ang iisipin mo, hindi mo makukuha si Leizel, hanggang tingin ka na lang”, ang sagot ni Tito Benny sa akin ng idahilan ko yung boyfriend ni Leizel na kaibigan at dating kaklase ko.

“Nakakahiya po kasi tito. Alam niya na kaibigan at kaklase ko yung boyfriend niya e”, ang sabi ko uli kay Tito Benny na pilit kung idinadahilan yung boyfriend ni Leizel para hindi ito ligawan kahit pa ang totoo ay nahihiya lang akong ligawan siya, may boyfriend man siya o wala.

“Naku pamangkin ko, wala talaga mangyayari sa iyo kapag laging ganyan ka, hindi bale ako na ang bahala kay Leizel, hindi ko titigilan para sayo”, ang sagot ni Tito Benny na ayaw ko mang aminin ay gusto ko rin na diskartehan niya para sa akin dahil hindi ko pa talaga kayang labanan ang aking hiya at pagka-torpe para maligawan siya nang walang tulong mula kay Tito Benny.

Noong araw na iyon ay dalawang beses pa uling nilapitan at kina-usap ni Tito Benny si Leizel ng hindi ako kasama kapag natataong bumabalik sa kusina si Leizel para may gawin doon. Sa bawat paglapit at pakikipag-usap ni Tito Benny kay Leizel ay lagi namang tumitingin sa kinalalagyan o kinauupuan ko sina Tito Benny at Leizel at pareho nila akong nginingitian.

Noong sumunod na araw ay ilang beses uling nalapitan at naka-usap ni Tito Benny si Leizel upang ilakad ako dito; meron pa ngang isang tagpo na kumaway sa akin si Tito Benny upang papuntahin ako sa kusina kung saan kinakausap niya si Leizel habang nagluluto ito. Sadyang mahiyain at torpe lang talaga ako dahil hindi ako pumunta doon kahit tinatawag na ako ni Tito Benny sa pamamagitan ng pagkaway sa akin.

Tatlong araw na ganoon ang mga pangyayari, puro si Tito Benny ang dumidiskarte kay Leizel para sa akin dahil para talaga akong tuod sa sobrang hiya at torpe noon. Pinababayaan ko si Tito Benny na maging tulay para mapalapit ako kay Leizel, hanggang sa dumating ang ika-apat na araw kung saan tanging si Leizel lang ang naiwang bantay sa bahay nila sapagakat dumalo sa isang kasalan ang mga magulang nito kasama ang dalawa niyang kapatid na mga mas bata pa sa kanya.

Umaga nang ika-apat na araw ng pagsama ko kay Tito Benny, pagkatapos magbigay ng mga instructions sa mga magsasaka ay muling sinabi sa akin ni Tito Benny na lalapitan niya si Leizel para maging tulay ko uli. Kasalukuyang naglalaba si Leizel noon sa may poso nang lapitan ni Tito Benny.

Masayang kinausap uli ni Tito Benny si Leizel habang naglalaba at maya-maya pa ay kinawayan na ako ni Tito Benny para palapitin sa kanila. Hindi ako lumapit kaya binalikan ako ni Tito Benny sa may kubo at personal na ayain ako papunta sa poso kung saan naglalaba si Leizel. “Halika, kausapin mo, pagkakataon mo na ito”, ang aya sa akin ni Tito Benny.

Napilitan akong lapitan si Leizel dahil na rin sa pagpilit sa akin ni Tito Benny. Sabay kaming lumapit kay Leizel na kasalukuyang nagkukusot ng damit. “Leizel pasyensya ka na dito sa pamangkin ko ha, masyadong mahiyain”, ang nakangiting sabi ni Tito Benny nang makalapit kami kay Leizel.

“O ano, iwan muna kita ha, tulungan mo, ipagbomba mo nang poso at ayusin ko muna yung palyado sa sasakayan natin”, ang instruction sa akin ni Tito Benny bago ito ngumiti kay Leizel at iwan kami.

Sa pagkakataong iyon ay nagkausap kami ni Leizel ng kung ano-anong bagay na may kinalaman sa katatapos pa lang naming high school days at kung ano ang mga plano namin in the future habang pinagbobomba ko siya nang poso noong nagbabanlaw na siya nang kanyang mga nilabhan. Hindi ko nasabi sa kanya na may gusto ako sa kanya dahil sa naunahan niya ako ang kwento tungkol sa kanyang boyfriend na kaibigan at naging kaklase ko rin.

Ganoon pala, mabilis pala talaga ang oras kapag kausap mo ang isang babaeng kursunada mo dahil matatapos na pala ang pag-uusap namin kasabay ng pagtatapos ng paglalaba niya nang hindi ko namamalayan. “O ano kamusta, naligawan mo na ba?”, ang tanong agad sa akin ni Tito Benny nang magbalik ito.

Nginitian ko lang si Tito Benny at sinabi ko sa kanya yung mga napag-usapan namin ni Leizel. “Ang hina mo naman pamangkin, nagkwentuhan na nga kayo hindi mo pa sinabing liligawan mo siya”, ang sabi sa akin ni Tito Benny nang masabi ko sa kanya na kwentuhan lang at hindi ko naligawan si Leizel.

“Ayan si Leizel, lapitan mo uli”, ang utos sa akin ni Tito Benny nang makita naming lumabas uli ito sa likod ng bahay nila at pumunta sa kusina nila para kumuha nang pagkain. Magtatanghalian na kasi nang mga oras na iyon. Hindi na ito nagsaing o nagluto dahil mag-isa lang naman siya sa bahay nila noong araw na iyon, mukhang yung natirang kanin at ulam sa agahan na lang ang kinuha nito sa kusina nila.

“Kain po tayo”, ang nakangiting aya sa amin ni Leizel bago pumasok sa loob ng bahay nila dala yung pagkaing kinuha niya sa kusina nila, na magiliw na sinagot naman ni Tito Benny ng “Sige lang Leizel, kakain na rin kami, hintayin lang namin yung mga nagtatanim para sabay-sabay na kaming kumain”.

Huling pagkakataon na nakita ko si Leizel nang araw na iyon ay noong bumalik ito sa kusina upang hugasan yung mga pinagkainan niya na nagkataong nandoon rin si Tito Benny sa kusina upang makigamit ng lababo sa pagsisipilyo. Nagkausap muli sila kahit konti bago pumasok uli si Leizel sa loob ng bahay nila and since then hindi na namin siya nakitang lumabas.

Mag-a-alas dos ng hapon ng magpa-alam sa akin si Tito Benny na kukumpunihin niya uli ang elf truck na gamit namin na nakparada sa harapan ng bahay nina Leizel. “Dito ka muna pamangkin, tingnan-tingnan mo yung mga nagtatanim natin at aayusin ko uli yung palyado sa sasakyan natin”, ang bilin niya sa akin.

Iyon nga ang ginawa ko, nanatili ako sa kubong pahingahan namin at sinubaybayan ko ang mga magsasakang nagtatanim ng punla habang palinga-linga ako sa pintuan na nasa likod ng bahay nina Leizel hoping that she would come out from there para pumunta uli sa kusina nila para masulyapan ko uli siya pero hindi siya lumabas.

Inisip ko na lang noon na baka natulog ito dahil nakaka-antok ang oras na iyon at napagod siya sa paglalaba noong umaga.

Dahil sa inip at wala akong maka-usap sa kubong tambayan namin na nasa likuran ng bahay nina Leizel ay naisipan kung puntahan si Tito Benny sa harapan ng bahay nina Leizel upang tingnan kung paano nito inaayos ang sinasabi niyang palyado sa sasakyan naming elf truck.

Nakita kung nakalapag sa lupa ang toolbox ng sasakyan namin at nakakalat ang ibang tools na laman nito subalit hindi ko makita si Tito Benny kahit ang kanyang anino. Inisip ko na baka naglakad-lakad muna ito at pumunta sa tindahan para bumili nang sigarilyo kaya naisipan kung bamalik na lang uli sa kubo dahil baka mapagsabihan ako ni Tito Benny sa pagbalik niya na hindi ko binabantayan yung mga nagtatanim.

Ewan ko kung bakit naisipan kung dumaan sa kabilang gilid ng bahay nina Leizel imbes na doon sa isang gilid na talagang dinadaanan namin papunta sa likod nina Leizel kung nasaan ang kubong tambayan namin at ng mga magsasaka.

Marahil out-ot-curiosity ang pagdaan ko sa gilid na iyon dahil yun lang ang pagkakataon na makakadaan ako doon dahil wala yung mga magulang ni Leizel. Hindi kasi talaga daanan yung side na iyon papunta sa likod ng bahay nina Leizel dahil sa side nang bahay na iyon ang kwarto nang bahay nila.

Dahan-dahan at maingat kung binaybay ang gilid na iyon ng bahay nina Leizel para hindi ako makagawa nang ingay na maaaring makagising kay Leizel na naiisip kung natutulog ng mga oras na iyon, pero pagtapat ko sa huli sa dalawang bintanang kahoy na nakasara ay may narinig akong ungol. Ungol ng isang babae na nagmumula sa loob ng nakasarang bintanang kahoy. Ungol na parang si Leizel ang may gawa.

Tiningnan ko ang bintana kung saan pwede kung masilip kung ano ang meron sa likod ng bintanang kahoy na nakasara at nakita ko ang siwang sa pagitan ng bintana at ng hamba nito. Sumilip ako sa siwang at nagulat ako sa aking nakita.

Kitang-kita ng kanang matang pinangsisilip ko sa siwang si Leizel na nakahiga sa kama. Nakaliyad ang ulo nito, nakalitaw ang kanyang mga medyo may kalakihang mga suso dahil nakalilis paitaas ang suot nitong damit at bra at nakabukaka habang may nakikita akong isang lalaki na hindi ko makilala dahil nakasubsob ang mukha nito sa pagitan ng mga nakabukakang mga hita ni Leizel na wala nang saplot.

Panay ang ungol ni Leizel habang nakasubsub sa hiyas niya ang mukha nang lalaki na tingin ko ay ma-edad na. Lalaki na nakapantalon na lang na kakulay ng suot na pantalon ni Tito Benny at wala nang suot na pang-itaas. Lalaki na ka-resemble ni Tito Benny ang pangangatawan.

Lalong lumakas ang ungol ni Leizel nang mapansin kung habang nakasubsob sa hiyas niya ang mukha nang lalaki ay sinapo nito nang dalawang kamay niya ang mga suso ni Leizel para lamasin.

Madiin ang mga lamas ng lalaking nakasubsob sa hiyas ni Leizel sa mga suso ni Leizel. Tinutulak niya paitaas at hinahatak niya paibaba ang mga suso ni Leizel habang nilalamas, subalit hindi iyon alintana ni Leizel na nakatingkayad pa rin ang ulo at nakahawak lang sa mga palad na lumalamas sa kanyang mga suso habang nakababad pa rin sa hiyas niya ang mukha nang lalaking ka-resemble ni Tito Benny.

Gusto kung itutok ang attention ko kay Leizel na sarap na sarap sa ginagawa nang lalaking nakasubsob sa kanyang hiyas habang parang gumagawa ng poso kung lamasin at hatakin ng paitaas at paibaba ang kanyang mga suso; subalit kapantay noon ang kagustuhan kung malaman kung sino yung lalaking iyon na gumagawa sa kanya nang ganoon.

Maya-maya pa ay inangat na nga nang lalaking ka-resemble ni Tito Benny yung kanyang mukha mula sa hiyas ni Leizel at hindi na ako nagulat ng makita ang kanyang mukha dahil mismong si Tito Benny nga iyon.

Seryoso itong nakatingin sa nilalamas niyang mga suso ni Leizel habang dahan-dahang inaangat ang mukha papunta doon; pagtapat sa mga susong nilalamas niya ay pinanggigilan nitong lamutakin at kagat-kagatin ang mga susong hawak niya. Tila masakit yung ginagawang iyon ni Tito Benny sa mga suso ni Leizel subalit parang baliwala kay Leizel ang marahas na pagpapasasa ni Tito Benny sa kanyang mga medyo may kalakihang mga suso.

Saka lamang itinapat ni Tito Benny ang kanyang mukha sa mukha ni Leizel nang magsawa siya sa pagsuso sa mga medyo may kalakihang mga suso nito. Mula sa ibaba hanggang paitaas ang paggapang ni Tito Benny sa katawan ni Leizel dahil inabutan ko si Tito Benny na nagsimula sa hiyas papunta sa mga suso hanggang sa masumpungan nito ang labi ni Leizel pero marahil ay yun na lang ang nakita ko. Hindi ko nakita yung umpisa na talagang sa taas ni Leizel nagsimula si Tito Benny pababa sa hiyas nito at bumalik na lang uli ito sa itaas para muling makipaghalikan dito.

Naghalikan sila at kitang-kita ko mula sa paninilip ko sa siwang kung paano lumaban ng halikan si Leizel kay Tito Benny. Parang sanay na itong makipaghalikan base sa nakikita kong galaw niya kahit pa magkasing-edad lamang kami, kung sabagay may boyfriend na ito at marahil ay nasanay na siya dito dahil kahit wala pa akong karanasan noon sa pakikipagtalik ay masasabi kung hindi ganoong galaw na katulad ng iginagalaw ni Leizel ang galaw ng isang babaeng wala pang karanasan dahil habang gumaganti siya sa halikan nila ni Tito Benny ay napapansin ko rin na hinihimas-himas niya nang kanyang palad ang pantalon ni Tito Benny kung saan nakatapat ang ari ni Tito Benny.

Pagkatapos maghalikan ay tumayo si Tito Benny at hinubad ang kanyang pantalon, isinunod ang brief at sumampa uli sa kama para lumuhod sa pagitan ng mga nakabukakang hita ni Leizel. Itinapat ni Tito Benny ang kanyang ari sa hindi ko nakikitang hiyas ni Leizel. Nakatagilid o line (not column) formation kasi yung position nila mula sa siwang na pinagsisilipan ko sa kanila kaya hindi ko nakita yung actual na pagpasok ng ari ni Tito Benny sa hiyas ni Leizel.

Hindi ko man nakita kung paano pumasok yung ari ni Tito Benny na hawak niya sa hiyas ni Leizel ay alam kung naipasok na ni Tito Benny iyon doon dahil binitawan na nito ang kanyang ari upang mahawakan naman niya ang magkabilang hita ni Leizel para maibuka nang todo bago ang sunod-sunod niyang pagbayo kay Leizel.

Sunod-sunod ang ungol ni Leizel ng bayuhin na siya ni Tito Benny lalo na nang isalya ni Tito Benny sa braso niya ang mga nakabukakang hita ni Leizel upang masapo niya ang mga may kalakihang suso nito habang nakataas ang balakang ni Leizel sa kama niya.

Madidiin ang mga bawat pagbayo ni Tito Benny kay Leizel na siyang nagpapangitngit sa kamang ginagamit nila na sinasabayan pa nang impit na ungol ni Leizel at ng tunog ng pagbabanggaan ng kanilang mga katawan.

Mahahabang impit na ungol na “Ohhh….”, langitngit ng kama na ‘kritt, kritt, kritt’ at ‘Plok, plok, plok’ na tunog na nagmumula sa nagbabanggaan o nagsasalubong na dalawang katawan ang mga pinaghalong nakaka-inggit at nakakabuhay ng dugong mga ingay ang naririrnig ko habang nakasilip ako sa kanilang dalawa.

Gigil na gigil silang dalawa lalo na nang inaakala kung malapit na silang labasan. Hinugot ni Tito Benny ang kanyang ari at kitang-kita ko na sinalsal niya ito sa tapat ng pusod ni Leizel, habang si Leizel naman ay nakangiting nakatingin lang kay Tito Benny. Ilang ulit lang ng pagsalsal ni Tito Benny sa kanyang ari na hinugot niya sa hiyas ni Leizel ay nakita kung sumabog na ang katas niyon sa pusod ni Leizel.

Agad tumayo si Tito Benny pagkatapos niyang labasan na ipinutok niya sa pusod ni Leizel at kaagad itong nagbihis, samantalang si Leizel naman ay agad ring pinunasan ang katas na ipinutok ni Tito Benny sa kanyang pusod.

Mabilis akong bumalik sa kubo gamit ang daan na talagang papunta doon, yung kabilang side ng bahay nila Leizel; hindi na ako tumuloy sa side na sinubukan kung daanan sana dahil baka abutan pa ako ni Tito Benny at ma-discover niyang nasilipan ko siya na kinantot ang babaeng kursunada ko na sabi niya ay ilalakad niya ako dito.

Nakabalik ako sa kubo bago pa man makabalik si Tito Benny doon para kamustahin ako at ang mga magsasaka. “Kamusta, hindi pa yata nagpapahinga yung mga nagtatanim a”, ang masayang bati at tanong sa akin ni Tito Benny na casual na casual na humarap sa akin, na akala niya ay hindi ko alam ang nangyari sa kanila ni Leizel.

“Ayos lang po, magbre-break-time na sila”, ang sagot ko kay Tito Benny kasabay ng paglapit ng mga magsasaka sa kubo. Pinilit kung huwag niyang mahalata na nagbago ang tone nang aking boses.

Bago pa makalapit ang mga magsasaka sa amin ay tinanong pa ako ni Tito Benny kung lumabas daw ba si Leizel noon mga oras na ginagawa niya yung sasakyan namin at kung naka-usap ko daw ba ito, na sinagot ko naman ng “hindi, baka tulog”.

Maya-maya pa ay dumating na rin ang mga magulang ni Leizel kasama ang dalawang nakakabatang kapatid niya. Doon pa lang uli lumabas si Leizel. Pumunta ito sa kusina upang ilagay sa plato yung dalang handa nang mga magulang niya mula sa kasalan at ibinigay iyon sa amin ni Tito Benny ng nakangiti.

“Leizel, ano na, ano na lagay ng pamangkin ko?”, ang nakangiting tanong ni Tito Benny kay Leizel habang ini-aabot nito kay Tito Benny yung platong may lamang pancit at kakanin. Tumingin lang sa akin si Leizel at ngumiti tulad ng mga ngiti niya noong nagdaang tatlong araw tuwing magkakatinginan kami.

“Kaya mo yan pamangkin ko, mapapasagot mo yan, tutulungan kita, ako ang magiging tulay mo para mapasagot sya”, ang nakangising sabi sa akin ni Tito Benny pagkalayo ni Leizel sa amin.

Kinabukasan, huling araw ng pagsama ko kay Tito Benny dahil huling araw rin iyon ng pagpapatanim niya ng palay sa hekta-hektaryang lupain ng mga magulang ni Leizel ay muling nakakuha nang pagkakataon si Tito Benny para maging ‘tulay’ ko uli kay Leizel nang umalis uli ang mga magulang ni Leizel at mga nakakabatang kapatid nito para pasukatan ng uniporme ang mga ito na pangkarate, active kasi sa karate ang mga nakakabatang kapatid ni Leizel kapag summer at walang pasok.

Umaga iyon at bago daw makatanghalian ay nakabalik na ang mga ito dahil magpapasukat lang naman ang mga iyon ng uniporme sa tahian sa may palengke kaya umaga rin ng muli akong pagsabihan ni Tito Benny na tingnan-tingnan uli ang mga nagtatanim ng punla at aayusin daw uli niya yung sasakyang gamit namin na nakaparada uli sa harapan ng bahay nina Leizel, sinabihan niya ako nang ganoon ng mapansin ko nang hindi na lumabas si Leizel sa likod ng bahay nila.

Hindi tulad kahapon ay dahan-dahan ko munang tiningnan si Tito Benny kung talagang ginagawa niya yung sasakyang dala namin na nakaparada sa harapan ng bahay nina Leizel. Nang natiyak kung wala si Tito Benny sa sasakyan ay mabilis pero maingat akong nagtungo sa kabilang side nang bahay nina Leizel kung nasaan ang bintanang kahoy ng kwarto niya.

Muli akong sumilip sa siwang sa pagitan ng bintana at ng hamba nito at muli kung nakita si Leizel na kinakantot ni Tito Benny. Nakahiga siya at nakalilis lang uli ang suot niyang damit at bra habang nilalamas ni Tito Benny ang kanyang mga may kalakihang suso habang mabilis at may gigil siyang binabayo ng kantot ni Tito Benny.

Gaya nang nangyari kahapon ay ganoon na naman ang nangyari. Ipinutok ni Tito Benny ang kanyang katas sa pusod ni Leizel at bago pa man siya makalabas uli ng kwarto o bahay nina Leizel ay nakabalik na rin ako sa kubong pahingahan o tambayan namin na nasa likod ng bahay nina Leizel.

“Lapitan mo na si Leizel”, ang utos sa akin ni Tito Benny nang magkasama na kami sa kubo makalipas ang ilang minuto nang pagkantot niya kay Leizel na akala niya ay hindi ko alam. “Puntahan mo na”, ang sabi niya nang makita naming pumunta na sa kusina si Leizel para magluto nang tanghalian.

Ayaw ko na sanang lapitan si Leizel noong araw na iyon dahil parang hindi ko na kayang sakyan yung pagpapanggap ni Tito Benny bilang tulay ko para mapalapit kay Leizel pero minabuti ko pa rin na sumakay para hindi makahalata si Tito Benny na may alam ako sa kanila ni Leizel.

Actually, somehow, parang nakatulong yung na-discover ko sa kanila dahil nawala na yung hiya ko para kay Leizel. Nagawa kung lapitan at kausapin siya noong araw na iyon sa kusina nila habang nagluluto siya nang hindi na ako kailangan pang samahan ni Tito Benny.

Noong araw ding iyon ay natuto akong mambola nang babae. Binobola ko si Leizel dahil hindi ko na siya kaya pang ligawan dahil noong mga oras na iyon na magkaharap at nag-uusap kami ay walang ibang laman ang isip ko kundi ang imahe niya kung paano siya kinantot ni Tito Benny na hindi niya alam na alam ko na.

Pinangatawanan na ni Tito Benny ang pagiging tulay niya sa amin ni Leizel dahil noong dumating na yung mga magulang ni Leizel bago makatanghalian ay biniro niya ang mga ito na payag ba sila kung sakaling ligawan ko daw ang kanilang anak na si Leizel na sinakyan lang nila na sinakyan sinakyan ko rin.

Yung mga pangyayaring iyon ay sumakto naman sa paglabas sa tv ng isang information advertisement na sinasabi ko tungkol sa isang ‘tulay’ kaya tumatak sa akin ang advertisement na iyon dahil nakaka-relate ako sa batang lumabas sa mismong advertisement na iyon na para bang walang bilib o tiwala sa ‘ibang tulay’.

Kaya sinabi ko noon sa sarili ko na hinding-hindi na ako gagamit ng sinong tao para maging tulay sa babaeng makukursunadahan ko; ako na mismo ang maglalakas loob na manligaw sa babaeng makukursunadahan ko para hindi na uli mangyari yung nangyari sa akin at kay Leizel na na-corrupt ng isang ‘tulay’.

:'(