A Call Center Experience : Ondoy….

Written by motown

 

---

Its me again Darius. Share ko lang story ko from my 2nd call center.

2009, na-employ ako sa isa pang call center sa Mandaluyong. 4 months pa lang ako sa company nung na-meet ko si Jane. 1 year na sya sa company. Considered as a tenured agent. Isa sya sa maga naging close friend ko sa company. Maganda at sexy si Jane, pero honestly, di talaga sya yung object of desire ko sa company. Pero panalo talaga sya sa looks and body. Di lang siguro ganun kalakas yung appeal nya sa akin. Maputi si Jane, usual chinita, palagi nakaayos, maganda magdamit, though hindi sya pa-sexy kung manamit, tipong pa-kikay/fashionista kumbaga. Payat sya pero malaki ang didbdib. Though di naman ganun kalaki, mukha lang malaki kasi mas malusog ang didbdib nya compared sa katawan nya. Matambok din ang pwet nya, madalas ko mapansin yun kapag, nakasuot sya ng fitted na pants or skinny jeans.

Madala ko makasama si Jane sa mga hangouts, bukod sa pareho kami ng schedule, ay may mga common friends kami. Sabay nga kami umuuwi madalas, specially kapag madaling araw ang out namin. Sa QC umuuwi si Jane, ako naman ay sa Sta. Mesa. Madalas, sinasabayan ko sya hanggang Cubao, kahit na may daan papuntang Sta Mesa via Shaw. Paraan ko yun para mapalapit sa kanya.

Isang gabi, nagkayayaan kami ng mga officemates namin na gumimik sa isang bar sa makati. Wala kami pasok nung araw na yun kaya ok na ok sa amin. Gumimik kami sa isang bar sa may Glorrieta. Inom, yosi, kwentuhan at sayawan. Kasama syempre si Jane. Si Jane ay nakasuot ng black na sando na may maong na jacket at skinny jeans an plack na talagang hapit na hapit sa pwet, hita at binti nya. Labas na labas ang hubog ng katawan nya.

alas dose ng hatiiggabi na nag nagdecide kami na mag-uwian na, kanya-kanya kami ng tawag ng taxi. Ang lakas ng ulan. Nagpasya kami ni Jane na magshare ng taxi pauwi. Nakiusap sya na ihatid ko saya sa Kamias kung saan sya uuwi. Halos 45 mins hanggang isang oras kami naghintay ng masasakyang taxi. Basang-basa na ng talsik ng ulan ang laylayan ng pantalon namin. Sa wakas, huminto sa harap namin ang isang taxi.

Binaba ng driver ang bintana sabay sigaw sa amin, “Saan kayo?”

“Manong Kamias po!” malakas na sagot ni Jane

“Magdagdag na lang kayo ng trenta ha? pagarahe na kasi sana ako eh.” sabi ng manong.

“Sige, ayos lang!” sagot ko.

tumakbo kami papasok sa taxi, pero ganun din, basang basa na kami sa sobrang lakas ng ulan.
Dumerecho ang taxi patungo sa JP Rizal, sa EDSA Guadalupe sana ang labas namin.

“May bagyo ba, Manong?” tanong ko sa driver.

“Oo, kaya nga di ako maka-garahe sa Pasig, baha na dun!” sabi na manong sabay bukas ng car stereo at inilipat sa AM.

Wala ako kaalam alam na sa araw na yon ay yun yung pagdating ng bagyong Ondoy, dahil nung mga panahon na yun, di ako tumututok sa balita.

“Ay putang-ina!” sigaw ni manong,

Bago kami sumampa palabas ng Guadalupe, lubog na yung lugar sa hanggang tuhod na baha. Sumesenyas yung lalaking nakakapote (barangay tanod) na di kayang dumaan ng sasakyan.

may dalawang minuto, di kumibo ang driver.

“Di ako makaka-derecho sir! kahit saan baha. Lusungin nyo na lang yung baha, pag-akyat nyo na lang ng EDSA, dun na lang kayo kumuha ng taxi.” suhestyon ni Manong.

“Sige ho.”, sabay abot ng 100 kay manong ng isang daan\

“Wag na, ok lang sabi ng driver.”

Si Jane naman ay may kausap sa telepono, tinawagan nya ang ate nya na kasama nya sa bahay.
Lumabas kami ng taxi at naglakad sa baha. Nahihiya ako kay Jane dahil hirap na hirap sya lumakad sa baha, na may halong pandidiri. pero alam nya na wala kami choice, nakaakyat kami sa Gudalupe Edsa pero walang Taxi or Bus, may dumadaan na bus pero di tumitigil sa bus stop. pumasok kami sa jollibee, may mga ilang tao din dun na basang-basa at parang naghihintay na lamang tumigil ang ulan. halos mag-aalas tres na ng madaling araw yun.

“Gusto mo kumain?” tanong ko sa kanya habang si Jane naman ay hawak hawak pa rin ang busy sa pagtetext.

“Hay! Malas!” sagot nya.

“Basang basa na tayo, di pa tayo makauwi.” sabi nya.

“Oo nga eh.” sagot ko

“May pera ka pa?” tanong nya sa akin

“May 600 pa ako” sagot ko

“Tara share tayo, check in tayo, ayan oh Sogo” sabay turo sa malaking pulang building sa Guadalupe.

“Gusto kong maligo at matulog na, OA na tong adventure natin, maya-maya lang wala na yang bagyo, sabi nya.”

“Sige tara.” sabi ko.

Kahit sa panahon ng crisis or trahedya ay tinamaan ng malisya ang utak ko.
syempre di ko maiwasan mag-isip ng malalanding kaisipan. hahahaha..

Mabilis naman kami nakakuha ng kwarto. 12 hours ang kinuha namin.

Pagpasok ng kwarto, pabirong tinulak ako papasok ng kwarto ni Jane. at tila nakipag-unahan sa akin kumuha ng twalya.

“Ako unang maliligo! Shit, ang dugyot dugyot ko na!” Inis na sabi nya..sabay derecho sa bathroom.

Naiwan ako sa kwarto, iniisip kung huhubarin ko na ang basang-basa kong pantalon or hihintayin ko na lang si Jane makalabas ng banyo at dun ko na lang hubarin.

Binuksan ko ang TV at hinubad ang aking tshirt at piniga-piga ko sa iababaw nung tsahcan ng kwarto.

Maya-maya pa, lumabas na ng kwarto si jane, nakatapis ng twalya at dala ang basang damit.

“Paano matutuyo to?!” sabi nya.

“malabo yan!” Sagot ko. “ask mo sa reception kung my dryer sila.” suhestyon ko sa kanya.

di ko na hinintay ang sagot nya, pumasok na ako sa kwarto at naligo. sa loob ng bathroom, nakita ko na kasampay ang puting bra at ang tback ni Jane. Shit!

Maya-maya, may kumatok sa sa pinto ng kwarto.

Sumilip ako sa pinto, nakita ko si Jane naka-tapis pa rin ng twalya.

“Bigay mo sa akin yung mga basang damit mo, papatuyoin daw nila sa baba?”

may room boy sa loob ng kwarto na may dalang black na garbage back, na may masking tape na sinulatan ng room number namin.

Inabot ko ang basa kong pantalon tshirt at medyas kay Jane na agad nyang inabot sa roomboy.

Isinilid ng roomboy sa itim na garbage bag ang damit. “Sir, deliver na lang namin to maya-maya.” sabi ng room boy

“Sige ok lang, tawag na lang kami before magscheckout.” sabi ni Jane.

nagulat ako sa sinabi ni Jane. Ibig sabihin, wala sya isusuot buon gabi kundi yung towel lang na pagkaliit-liit.

Tinapos ko ang paliligo ko, innisp pa rin ang arrangements namin sa pagtulog.

Paglabas ko ng CR, nakahiga si Jane sa kama at nagtetext, nakatapis pa rin sya ng twalya “Hubad tayo matutulog?” pabirong sabi ko.

“Hoy, leche ka! wag na wag ka didikit sa akin. Puputulin ko yang patotoy mo!” mataray na sagot nya.

Tumawa ako. “Pero seryoso? ganito lang tayo? naka-towel lang?” sabi ko.

“may choice ba?” masungit na sagot ni jane.

Itutuloy……