The Chronicles Of A Modern Magdalene 1

 

---

Author: Joyce_Craig

---

 

OCTOBER 2008

Mula pa kaninang madaling-araw ay hindi na magkamayaw sa paghahanda ang mga tao. Wala pa ang haring-araw ay maririnig mo na ang sabay-sabay na palahaw ng mga kataying baboy.

“Tapos na ba magpakulo ng tubig? Ihanda na ang lamesa’t mga kutsilyo!”

Sa likod bahay nagaganap ang katayan. Tumalikod ako para di makita kung paano mawalan ng buhay ang dalawang baboy na ilang buwan ko din inalagaan. Mahigit-kumulang apat na buwan siguro. Tipong araw araw mong papaliguan, papakainin at lilinisin ang kanilang kulungan.

Kaliwa’t kanan na naman ang utos ni Auntie Mer. Hindi ko na matandaan kung anong oras ako huling umupo. Ngayon ay alas otso na ng gabi. Paroo’t parito ang mga tao sa labas ng bahay. Masaya ang lahat. Pwera ako. Gusto ko na lang matapos ang gabi upang makapagpahinga.

Bakit ba nauso ang pista? Nakakayamot. Nakakapagod.

Siguro ako lang ang nakakaramdam nang ganito. Dahil ang mga kasibulan ko ay abala sa paghahanda para sa sayawan sa plaza. Ako? Di bale na. Mas gusto kong matulog. Pagod ako sa pagtulong sa paghahanda ng mga pagkain para sa mga bisita sa Araw ng Pista bukas. Tatlong araw ang handaan sa probinsya. Walastik! Uubusin ang pera na inipon ng ilang buwan para lamang sa ilang araw na handaan. Pinoy nga naman!

Ako nga pala si Jennie. Disi-otso anyos. Third year high school. Nakikipanirahan ako kina Tiya Mer at Uncle Ernie. Teacher si Auntie; pulis naman si Uncle. Pangatlong taon ko na ito sa poder nila. Hinatid na ako sa kanila ng aking Lola Letty taong 2005. Sa dinami-rami namin na babae sa pamilya, hindi ko alam bakit ako ang pinili nilang ibigay sa malayo naming kamag-anak. Sabi ng lola ko, hindi raw sila mapapahiya sa akin. May utak daw ako, masipag at hindi mareklamo. Magpasalamat daw ako at pumayag si Auntie Mer na pag-aralin ako. Siguradong makakakain ako ng tatlong beses sa isang araw at hindi ako mapapariwara dahil madidisiplina ako ni Uncle Ernie.

Pinsang buo ng tatay ko si Uncle. Pero ni minsan hindi ako nginitian ng tiyo ko. Mas kami pa ni Auntie Mer ang malapit sa isa’t isa. Siya kasi lagi ang may utos.

May tatlo silang anak. Isang babae at dalawang lalake. Med Tech yung lalaking panganay na si Lex na bente sais anyos, nurse ang babaeng si Lea na bente-tres samantalang estudyante pa sa high school ang disi-syete anyos na bunsong lalake na si Rafhael.

Mahilig akong asarin ng pinsan kong si Raf, mas matanda ako sa kanya pero graduating na siya sa Marso, samantalang ako ay nasa pangatlong taon pa lamang. Hindi ko na lamang pinapatulan ang pambubuska niya at ako rin naman ang malilintikan kay Auntie sa bandang huli.

Biro ko na lamang sa sarili ko ay nakakarma naman siya sa sama ng ugali niya. Halos matadtad na ng tighiyawat ang mukha niya. Malayong-malayo sa makinis kong pisngi. Wala akong ginagamit na kahit anong kolorete o pampakinis ng mukha. Natural ang kayumanggi kong balat. Sa taas kong 5’1″ at may balingkinitan pangangatawan ay takaw pansin ako lalo na kapag natitigan ang aking mukha. Hanggang balikat ang itim kong buhok na kadalasan ay nakapusod. Maliit ang hugis ng mukha na binagayan ng makipot na labi at may katamtamang hugis ng ilong. Ang kulay tsokolate kong mata ay matiim kung tumitig. Sabi nga ng mga classmate ko, ako ang morenang version ni Maxene Magalona. Kaya siguro asar sa akin ang pinsan kong babae, palibhasa ay parang kwago ang mga mata nilang magkakapatid.

Wala akong kasundo sa kanilang tatlo. Kakausapin lang nila ako kapag may iuutos. Feel na feel ko ang pagiging alipin sa pamamahay na ito. Kaso ako talaga yung tipong no choice. Hindi ako makakapasok ng high school kung di ako tumira sa kanila. Walang pampaaral sa akin ang mga magulang ko. Matagal ko na tinanggap ang katotohanang yun. Kaya nga kinse-anyos na ako ng makapag-enroll sa sekondarya. Kung di nga lang mapilit ang itay, ayoko na lang sana mag-aral, mas mainam pa mangamuhan sa karinderya dahil may bayad, kesa dito…

“Jennieeeee! Parine at magligpit ka muna dito sa kusina bago ka matulog!”

Napaikot na lang ang mata ko sa narinig. Pero di ako pwedeng magreklamo.

“Opo, Auntie! Saglit lang!”, pasigaw kong balik dahil nasa second floor na ko ng bahay.

Binilisan ko ang pagkilos. Diretso ako kwarto ko, este kwarto ng pinsan kong lalake na si Lex. Ako kasi ang gumagamit nun kapag nasa Manila siya. Madalang ko siyang makita, actually tuwing fiesta lang. Sino nga naman ang makakatagal sa lugar na iyon. Malayo sa kabihasnan. May oras lamang ang pagkakaroon ng kuryente. Tuwing alas kwatro ng madaling araw hanggang alas syete ng umaga mayroong supply ng kuryente. Sa gabi naman ay alas kwatro ng hapon hanggang alas-diyes ng gabi lamang pinapaandar ang generator sa buong poblasyon ng San Roque, Eastern Samar.

Bumaba ako matapos kumuha ng damit pantulog. Plano kong maligo nang matagal pagkatapos maglinis ng kusina.

Umabot ng tatlumpong minuto bago ako nakapasok ng banyo. Hapong-hapo na ang katawan ko. Pero kailangan kong maligo para makatulog nang maayos. May artesian well pump sa loob ng palikuran namin. Sagana sa tubig. Nagbabad ako sa pagligo hanggang sa maging maaliwalas ang aking pakiramdam. Sinuot ko ang puting sando na paborito kong pantulog at pinaresan ng maluwag na shorts.

Umakyat na ako sa second floor. Maluwag ang itaas na kabahayan. May balkonahe sa kaliwang bahagi pagkaakyat ng hagdan, kung saan tanaw ang sayawan sa plaza. Tatlo naman ang kwarto sa bandang kanan, may mini sala sa taas at sa dulong bahagi, katapat ng huling pinto ng kwarto ay ang mini-library ni Auntie Mer. Open area lamang ito, sa gitna ay ang may kalakihang oval-shaped na lamesang gawa sa kahoy ng mahogany. Kung karaniwang araw ay mga encyclopedia ang makikita sa ibabaw nito. Ngunit dahil kapistahan ngayon ay sari-saring panghimagas ang nakapatong dito. Macaroons, graham balls, pastillas at macapuno. Patong- patong din ang slice bread at mamon.

Kinuha ko ang unan, kumot at banig ko upang ilipat sa kabilang kwarto na inookupa ni Ate Lea. Sa kanya ako nakikitulog kapag nasa bahay si Kuya Lex. Nang maiayos ang higaan ay agad na akong humilata. Nakikiramdam sa mga tao sa baba. Mukhang lilipat ng inuman sila Uncle. Sa bahay siguro ng kumpare niya. Mainam, sa isip ko, para di marami ang ligpitin bukas.

Si Auntie Mer naman ay kanina pa nakapasok sa kwarto. Mabilis makatulog ang matandang yun. Pagod na din sa pagprepara maghapon. Ang mga pinsan ko naman ay kanya-kanyang gala kasama ang kanilang mga batchmates. Malamang ay aabutin pa ng hating gabi bago magsiuwian ang mga iyon.

Kung kailan ko naisipang ipikit ang mga mata, saka ako nakaramdam ng gutom. Tangina. Ayoko sanang bumangon pero masakit sa tiyan ang kalam ng aking sikmura. Idinikit ko ang aking tenga sa sahig upang makinig sa mga ingay sa baba. Sa wakas, paalis nga ang mga lintik na pulis. Hinayaan kong lumipas pa ang ilang minuto. Narinig ko ang pagsara ng gate sa harapang bahay. Tuluyan akong bumangon upang magtimpla ng gatas. Plano kong kumain ng isang tinapay at matulog pagkatapos.

Isinara ko nang bahagya ang pinto sa sala. Hindi ito nilo-lock kapag fiesta. Lalo na at nasa labas ang mga pinsan ko. Malilintikan ako bukas kapag sinara ko ito. Dumiretso na ako sa sala upang magtimpla ng gatas. Hinahalo ko pa ang mainit na inumin nang biglang dumilim ang kabahayan.

Nawala sa isip ko ang oras. Alas-diyes na pala. Sa ganitong panahon ay plaza na lang ang tanging may supply ng kuryente. Pakapa-kapa akong lumakad papunta sa lagayan ng gasera at posporo. Sa araw araw na ginawa ng Diyos, kabisado ko na ang bawat sulok ng bahay na ito. Ngunit bago pa ko makapagsindi ng gasera ay may malamlam na na ilaw ang tumapat sa mukha ko. Cellphone. Tinaas ko ang kamay ko upang hindi masilaw sa liwanag nito. Pilit kong inaaninag ang may-ari ng aparato.

Si Kuya Rex.

Hindi ko siya kaano-ano. Kaibigang matalik siya ni Kuya Lex. Magkaedad sila. Mukhang galing sa sayawan at wari’y nakainom na. Naamoy ko ang beer mula sa kanyang hininga nang magsalita siya.

“Jeannie, bakit di ka makisayaw? Andun sa plaza mga classmates mo.”

“Ayoko po, Kuya. Matutulog na lang po ako”, sagot ko sa kanya.

Binalikan ko ng tingin ang gasera at sinindihan. Pagkatapos ay nilagay sa gitna ng lamesa sa kusina.

“Ang laki mo na, Jeannie…”, medyo mahina niyang pagkakasabi.

Nakita ko siyang nakatitig sa dibdib ko. Pinagkrus ko ang mga braso sa dibdib ko dahil wala akong suot na bra. Hindi pa kalakihan ang laman ngunit hindi maitatanggi ang papasibol na kayamanan sa bahaging iyon.

“Uhm, nasa plaza pa po si Kuya Lex?”, pag-iiba ko ng usapan.

“Sus, andun nakikipagharutan na sa syota niya. Ikaw ba wala ka pang syota? Siguro meron na ano? Lagot ka sa Uncle mo pag nalaman kung sino yan”, halong biro-banta niya sa akin.

“Wala po akong syota. Bata pa ko”, nakasimangot ko ng sagot sa kanya. “Teka, ano po bang kukunin nyo?”

“Makikibanyo lang ako saglit at malayo pa ang lakarin sa bahay. Teka lang, saglit lang ako. Antayin mo ako”, diretso siya sa banyo. Feel at home talaga ang damuho.

Uminom ako ng gatas mula sa tasa. Gumuhit ang init mula lalamunan papuntang tiyan. Nasa taas ang tinapay, tsk.

Bumukas ang pinto ng banyo at iniluwa si Kuya Rex. Umakma agad akong lalakad na sa sala nang hawakan niya ang braso ko. “Iilawan na kita paakyat baka madapa ka pa.” Hawak ko sa kanang kamay ang tasa ng gatas. Hindi ko alam kung bakit kailangan niyang hawakan ang bewang ko. Nasa likod ko siya. Dumiretso ako sa mini-library habang pumunta naman siya sa balkonahe. Salamat sa liwanag ng buwan na pumapasok sa malaking bintana at kita ko ang lahat.

Kumuha ako ng tinapay at sinawsaw sa gatas. Halos manginig na ang kamay ko sa gutom na nararamdaman. Nang maubos ang isang silce ay tinungga ko ang laman ng tasa. Sa wakas, makakatulog na ako.

Pagpihit ko para bumalik ng kwarto ni Ate Lea ay bumunggo ako sa matipunong katawan ni Kuya Rex.

“Sorry po!”, agad kong sabi.

Kinabig niya ang balakang ko, upang wari ay hindi ako matumba. Ngunit ang kabilang kamay niya ay humawak sa likod ng ulo ko. Natuod ako sa pagkabigla.

Lumakad siya papunta sa kwarto ni Kuya Lex, hindi ko na mawari kung paanong sumabay ang katawan ko. Isinara niya ang pinto at isinandal ako sa cabinet at naramdaman ko ang dila niya sa leeg ko. Nakahawak na ang mga kamay ko sa balikat nya. Hindi ko malaman kung itutulak ba siya o kakabigin. Mainit ang buga ng katawan niya. Patuloy ang basang dila sa paggalugad ng leeg at tenga ko.

Sa pocketbooks ko lang nababasa ang mga ganitong pangyayari…

Pinikit ko nang mariin ang aking mga mata nang maramdaman ko ang pagpisil ng magkabilaan nyang kamay sa aking puwetan. Wari’y gigil na gigil. Nakatutok ang matigas niyang ari sa bandang tiyan ko. Nag-iinit ang pakiramdam ko.

Gumapang ang halik niya paakyat sa mukha ko. Sa pisngi. Hanggang sa kuyumusin niya ako ng halik. Hindi ko alam kung paano magrereact. Bago ang lahat ng karanasan. Nababasa ko pero hindi ko pa nagagawa.

Pilit na pumapasok sa loob ng bibig ko ang pangahas niyang dila. Mainit, mapusok. Ibinuka ko ang bibig ko dala ng kuryosidad— ng kung ano pa ang mga gagawin niya na bago para sa akin.

Napaungol siya pagkapasok ng dila niya. Lalong tumigas ang laman na nakatutok sa bandang tiyan ko. Umakyat ng haplos ang kamay niya. Hinawakan ang garter ng shorts ko. Ngunit pagdaka’y hindi tinuloy. Tumaas pa ang haplos papunta sa aking dibdib. Nananantya ang paglamas. Bumigat ang paghinga ko nang bumaba ang mukha niya. Kasunod ay ang pagkabasa ng utong ko. Tinaas niya na pala ang sando at dinila-dilaan ang bahaging iyon.

Napahawak ako sa buhok niya nang dumausdos pababa ang palad niya. Mainit. Salitan niyang pinagpapala ang mga umbok na siya pa lamang ang nakakakita kasabay ng pagpasok ng kamay niya sa shorts ko. Walang kahirap- hirap niyang nakapa agad ang pang ibaba ko. Namamasa na.

“Malandi kang bata ka…”, bulong niya sa akin sabay dila sa aking tenga.

Marahan niyang nilaro-laro ang labas ng aking pagkababae. Hindi ko na alam kung anong nangyayari, basta gusto ko ang init at ang bawat dantay ng kamay niya sa balat ko. Bago ang lahat. Masarap sa pakiramdam.

Ipinasok niya ang dalawang daliri sa gilid ng panty ko. Nakikiramdam. Nang akma niyang ipapasok ang daliri sa aking laman, papigil kong hinawakan ang braso niya.

“Kuya, baka mabuntis ako!”, natataranta kong sabi.

“Sssshh, di ka mabubuntis. Akong bahala. Hindi ko ipuputok sa loob…”

“Kuya…”, pigil ko pa din sa kanya.

Nilaplap niya ulit ang labi ko. Mas gigil na ngayon. Pati ang paglamas sa dibdib ko ay mas madiin na.

“Nakantot ka na ba?”, bigla niyang tanong sa akin.

“Hindi pa, Kuya”

“Syet, ako unang kakantot sayo? Talaga? Nafinger ka na ba?”

“Hindi pa, Kuya. Wala pang humahawak sa akin nang ganyan.”

“Kahit si Lex? Hindi ka hinipuan?”

“Anong sinasabi mo? Pinsan ko yun!”

Nahaluan na ng pag-aalala ang kiliting ngayon ko lang naranasan. Baka isumbong niya ko kay Kuya Lex!
Patuloy siya sa paghaplos sa katawan ko samantalang para na akong tuod na nakasandal pa din sa cabinet. Sa dilim ng kwarto ay tanging liwanang ng buwan sa labas ang tumatagos sa mga tabla ng dingding. Bahagyang-bahagya pa. Sa wakas ay napansin niya ang pagkatigagal ko.

Nawala ang daloy ng pag-iisip ko nang lumapat ang bibig niya sa bandang tiyan ko. Nakaluhod na si Kuya Rex sa harapan ko at dahang ibinababa ang aking shorts kasama ang aking panloob. Awtomatikong humawak ang kamay ko sa ulo niya. Sabay nang pagbagsak ng tela sa aking paanan ay ang paglapat ng bibig niya sa aking kaselanan. Nanunudyo ang dila. Padampi-dampi.

Bahagya niyang pinaghiwalay ang mga hita ko upang lumaki ang espasyo ng ulo niya sa pagitan nito. Ramdam ko ang dila niya sa singit ko. Di rin nakaligtas ang parteng iyon sa maharot niyang dila.

“Kuya, ang sarap po…”

“Humiga ka”, utos niya sa akin.

Naglakad ako papunta sa may kalakihang papag na gawa sa malalapad na tabla. May twin-sized na foam sa ibabaw nito.

Alam ko ang mga ganitong eksena, nababasa ko sa pocketbooks. Ngunit kadalasan ay nilalaktawan ko, dahil naweweirduhan ako sa pag-iinit bigla ng aking katawan. Pero hindi ko gustong laktawan ang eksenang nasa harap ko mismo.

Sumampa siya sa papag at imunuwestra akong umusog paitaas pa. Pagdaka’y bumaba muli ang ulo niya sa aking kaselanan.

Malikot ang kanyang dila, naghahanap… Pinatigas niya ito at ipinasok sa aking laman. Napaigtad ako sa kiliting dulot ng kanyang ginagawa. Nagkakatas ang lagusan ko at ramdam ko ang nabubuong libog sa aking puson.

“Aray!”, impit kong hiyaw ng subukan niyang ipasok ang daliri niya sa aking hiyas.

“Sssshhh.. gusto mo bang ihinto natin? Mas masarap kapag may nakapasok diyan…”, engganyo niya sa akin.

“Pero masakit kasi, Kuya…”, nag-aalala kong balik.

“Basta wag kang maingay, hayaan mo muna ko. Kusang mawawala ang sakit.”

Bumalik siya sa pagkakasubsob at dinilaan ulit ang aking pagkababae. Sinipsip niya ang kuntil sa gitna ng laman. Napapaangat ang puwetan ko sa sarap na dulot nito. Walang sawa niyang dinilaan ang parteng iyon. Hanggang sa maramdaman ko ang pagdura niya sa aking kaselanan.

Bago pa ko makapagtanong ay nasa tapat ko na ang mukha niya. Pinasok niya ang dila sa bibig ko. Gumagalugad. Parang normal na lang ang pagtugon ko sa kanya. Nakisabay ang dila ko sa kanya. Naglaplapan kami at darang na darang na ako. Wala ng alinlangan sa akin.

Gusto ko maexperience ang sex.

Kasabay ng paglaplap niya sa aking labi ay ang pagpasok ng pangahas na daliri sa aking naglalawang pagkababae. Napaigik ako ngunit hindi na tumutol. Hinayaan ko siya sa gusto niya. Naglabas-masok ang daliri. Ganun pala pag nagpa-finger. Ang sarap. Nakakawala ng huwisyo.

Parang may sariling isip na kumilos ang mga kamay ko. Gusto kong may hawakan. Gusto kong pumisil. Kinapa ko ang butones ng kanyang pantalon. Alam kong may matigas na titi sa loob nun. Pero hindi pa ko nakakita ng tunay na titi.

“Syet ka, Jeannie… ang libog mo pala!”, nasisiyahan niyang sabi sa akin.

Sa loob ng madilim na kwarto, ipinikit ko nang mariin ang aking mata. Tama siya, hinahayaan ko na lamunin ang aking pagkatao ng kakaibang init na iyon…na nakakawala ng lohikal na pag-iisip.

Bahala na ang bukas…