Simbang Gabi: Si Stella at ang Bibingka

Author: BadJojoDotCom

 

Simbang gabi na naman.

As usual, malamig kong sasalubungin ang pasko.

Mula noong maghiwalay kami nung huli kong nobya, hindi ko alam kung bakit bigla na lang akong naging torpe.

Hindi ko alam kung dala ba ito ng pagkatakot na mabusted.

Pagkatakot masaktan na umibig muli tapos magwawakas lang din sa hiwalayan.

Oo, takot ako. Nawala na ang dating makapal kong apog.

Noon, lahat nang matipuhan kong babae ay nililigawan ko agad.

Pero ngayon, wala e. Natorpe na nga yata ako nang tuluyan.

Unang gabi ng misa de gallo. Naupo ako sa bandang gitna ng simabahan. Gusto ko kasing mapalibutan ng maraming tao para at least kahit papaano ay maramdaman kong hindi ako nag-iisa.

Nagumpisa ang misa at ako’y nakinig sa sermon ng pari. Ninanamnam ko ang bawat salita na naririnig ko.

Sa sobrang focus ko sa pagsisimba, hindi na ako naging mapagmasid sa mga taong nakapalibot sa akin.

Umabot na sa puntong mag-aama namin na at maghahawak kamay.
Pumikit ako at inabot ko ang kamay ng aking katabi.

Sa kaliwa, medyo makapal ang kalyo. Marahil isa itong ama na masipag magtrabaho para sa kanyang pamilya.

Sa kanan, malambot at makinis ang mga palad. Naisip ko isa itong pasarap lang sa buhay at walang ginagawa sa bahay.

Grabe ako mang-judge ng tao no? Haha.

Tumingin ako sa kaliwa, isa nga itong lalaki, kasama niya ang kanyang pamilya. Mukha naman silang isang maayos at masayang pamilya.

Sa kanan naman…

Dito medyo napahinto ang utak ko sa pag-iisip. Ewan ko, basta bigla na naman akong kinabahan kahit wala naman akong kasalanang ginagawa.

Nakita ko kasi ang isang magandang dilag at magkahawak kami ng kamay habang inaawit ang ama namin.

Siguro napansin niyang nakatitig ako sa kanya nang medyo matagal na kaya lumingon siya sa akin.

Shiiit! Di ko maiwasang mapamura sa aking isip kahit ako’y nasa loob ng simbahan.

Napapangiwi ako na parang natatae. E paano ba naman kasi, nginitian niya ako. Ang ganda ng kanyang mga ngiti. Maputi ang ngipin. May biloy sa magkabilang pisngi. Singkit ang mata.

Wow. Diyosa.

Napalunok na lang ako ng laway tapos ay tumingin ulit sa harap at nagpatuloy sa pag-awit ng ama namin.

Matapos ito, sinabi na ng pari na magbigayan ng kapayapaan sa isa’t isa.

“peace be with you”
Habang palingon lingon.

Nagulat na lang ako nang biglang ilapit ng magandang babae ang kanyang mukha sa aking mukha at akmang bebeso.

Sa taranta ko, napalingon ako sa likod sabay alis.

Shit! Ang bobo ko. Bakit ginawa ko ‘yun? Beso lang naman a. Puta.

Sa hiya ko. Lumabas ako ng simbahan at doon ko na lamang tinapos ang misa.

Kinabukasan, ikalawang gabi ng misa de gallo.

Kinakabahan ako at baka makita ko na naman ang magandang dalaga.

Pumasok ako ng simbahan at hindi nga ako nagkamali. Naroon pa rin siya sa pwesto namin kagabi. At bakante pa rin ‘yung pwesto ko. Siguro ay may hinihintay siyang kasama at inireserba ang upuan.

Dumiretso ako nang lakad nang bigla na lamang akong nakarinig ng sitsit.

“psst psstt! Dito!”

Ewan ko, pero normal yata sa Pinoy ang lumingon kapag may sumitsit. Napalingon ako at nakita ko ‘yung magandang dilag na parang tinatawag ako.

Shit! Ako nga ba ang tinatawag niya? Lumingon ako sa likod. Tapos ay lumingon ulit sa kanya. Tapos sumenyas siya na parang sinasabing,
“Oo, ikaw nga.”

Nahiya naman akong tanggihan at hindi siya lapitan.

Wala akong nagawa kundi tumabi sa kanya.

“hello.”
Bati niya sa akin.

Tang ina. Para akong tanga. Ang tagal kong sumagot. Parang naglalag ‘yung utak ko. Pentium version yata os ko. Hayup.

“h-hi.”
Ganting bati ko.

Natapos ang misa na para akong adik na aligaga sa kaba.

Lumakad ako papalabas ng simbahan at nagulat ako na nasa likod ko na ‘yung magandang babae at ako’y kinalabit.

“u-uy i-ikaw pala.”
Pautal kong sambit.

“Ang weird mo talaga. Hihi.”
Tatawa tawang sabi niya.

“ahm I’m Stella.”
Pagpapakilala niya sabay abot ng kamay.

“ahhm Mark. The name’s Mark.”
Puta, napa-english pa ang mokong.

“bago lang ako dito e. Kaya wala pa akong kakilala. Bale ikaw ang first friend ko. Hihi.”
Si Stella na ngumiti nang pagkaganda-ganda.

“ang ganda mo talaga.”
Shittt! Did i just blurted it out?

“huh? Uy ikaw ah. Bolero ka pala. Hihi.”
Natatawang sabi ni Stella sabay hampas sa braso ko nang mahina.

“ah eh. Hindi naman bola ‘yun. Maganda ka naman talaga.”
Uy improving. Bumabalik na yata ang dating ako.

“saan ba banda ang bahay niyo? Hatid na kita.”
Dagdag ko.

Pinaunlakan niya naman ang hiling ko.

Nang makarating kami sa kanilang bahay, inalok niya pa akong pumasok pero tinanggihan ko na siya.

“ah hindi na, Stella. Salamat na lang.”
Pagtanggi ko.

“ah sige. Bukas ulit. Kita tayo. I-save mo ako upuan sa tabi mo ‘pag nauna ka sa akin ah.”
Sambit ni Stella bago pumasok sa kanilang bahay.

Kinabukasan, nauna nga akong makarating sa simbahan. Natanaw ko si Stella sa labas ng simbahan at tila may kausap sa cellphone.

Sa hitsura niya, mukha siyang malungkot habang nakikipagusap sa phone.

Bago mag-umpisa ang misa ay natapos na ang kanyang pakikipag-usap at tumabi na sa akin.

“hello.”
Bati ko sa kanya.

“hi. Musta? Hehe.
Alam kong pilit ang kanyang mga ngiti. Hindi ito tulad nung unang gabi ko siyang makita.

Natapos ang ikatlong gabi ng misa de gallo at hinatid ko siya ulit sa kanila. Walang usap-usap. Naglalakad lang kami papunta sa kanila.

Nakarating kami sa kanila at nagpaalam na kami sa isa’t isa. Kaswal na kaswal.

Ika-apat na gabi, lumakas na ang loob ko. Sasabihin ko kay Stella na liligawan ko na siya.

Natapos ang misa at hinatid kong muli si Stella pauwi.

“ahm Stella.”

“huh? Bakit?”

“p-puwede bang manligaw sa’yo?”

“ah eh.”

Saktong nakarating kami sa kanilang bahay at hindi man lang niya nasagot ang tanong ko.

“salamat sa paghatid, Mark. Bukas ulit.”
Paalam niya sa akin.

Shit! busted na ba ako?
Hindi puwede ‘to. Hindi ako susuko.

Ika-limang gabi.

Nang matapos ang misa, hinaya ko munang kumain si Stella, nakakita kami ng mga nagbebenta ng kakanin.

Kumain kami ng bibingka at puto-bumbong.

Dito ay medyo parang bumabalik na ang dating Stella na nakita ko noong unang gabi.

Nakapagkwentuhan kami. Tapos dumating din ang usapan namin tungkol sa panliligaw ko.

“oo, Mark. Pumapayag na akong ligawan mo.”

What? Is this for real?

“huh? Talaga Stella? Woooh!”
Para akong tangang nagsisisigaw e hindi pa naman kami. Pinayagan niya pa lang akong manligaw.

Ika-anim na gabi at nagpursigi talaga akong manligaw sa kanya. Lahat ng alam ko sa panliligaw ay ginamit ko. Pinipilit kong makuha ang kanyang matamis na oo.

Ika-pitong gabi, sinabi ko ang lahat ng tungkol sa akin. Lahat ng mabubuti at masasama.

Wala akong itinago.

“Stella, kung papalarin ako. Gusto kong dito tayo sa simbahan na ito ikasal.”

Hindi naman sumagot si Stella. Nginitian niya lamang ako at hinalikan sa pisngi.

“Stella.”

“Shhhh. Bukas, Mark. May ibibigay ako sa iyo.”

Nahiwagaan naman ako sinabi niya.

Ibibigay na ba niya ang kanyang matamis na oo?

Ika-walong gabi, matapos ang misa ay hinatid kong muli si Stella sa kanila. Hinaya niya akong pumasok.

Dito ay hindi na ako tumanggi. Pinaunlakan ko na ang kanyang alok.

Pagkapasok namin. Humarap siya sa akin. Nagulat na lamang ako ng alisin niya ang kanyang mga saplot sa katawan. Tumambad sa akin ang kanyang makinis na balat. Matayog na mga suso. Ang kanyang hiyas na napapalibutan ng balahibong pusa.

Shit! Ito ba ‘yung sinasabi niyang ibibigay niya sa akin?
Natulala ako. Natauhan na lamang ako nang magsalita si Stella.

“Angkinin mo ako, Mark.”

Puta. Nalalunok na lang ako ng laway ko. Di ko alam magiging reaksyon ko.

Well, hindi naman bago sa akin ang makilagtalik. May karanasan na rin naman ako sa mga una kong naging nobya.

Lumapit si Stella sa akin at agad akong siniil ng halik sa labi.

Mainit. Maalab ang kanyang mga halik. Tila sabik na sabik.

Hinawakan niya ang aking mga kamay at isinapo sa kanyang mga suso.

Pinalamas niya sa akin ang kanyang dede. Hindi na ako nakapagpigil pa. Ako na ang kumilos. Kinarga ko si Stella patungo sa sala. Nakasaklang ang kanyang mga binti sa aking bewang habang nakayakap siya sa aking batok.

Inihiga ko siya sa sofa. Ibinuka ang kanyang mga hita at agad akong sumubsob sa kanyang namamasang puke.

Binorotsa ko siya nang walang humpay. Na siya namang nagpapaungol sa kanya.

Nang magsawa ako sa paglamon sa kanyang kaselanan, tumayo ako at kinalag ang aking sinturon. Sinunod kong ibaba ang aking salawal kasama na ang panloob.

Umigkas ang aking nagtutumigas na burat.

Lumuhod ako at itinutok ang aking sandata sa kanyang bukana.

Ikiniskis ko muna ito bago tuluyang ibaon sa kanyang hiyas.

“uggghhmpp”
Impit na ungol ni Stella nang simagad ang aking tite sa kanyang pwerta.

Bumayo ako nang marahan sa simula. Hanggang sa bumilos nang bumilis.

“ahh. Sige pa. Ahh. Ibaon mo. Ahhh.”
Nagsusumamong si Stella.

Sinunod ko ang gusto niya, ibinaon ko nang husto ang aking kargada. Sagad na sagad.

“plakk plakk plakk”
Malaswang tunog ng pagbubungguan ng aming kaselanan.

“ahh. Bilisan moo. Ahh. Malapit na ako. Ahh. Ibaoon mong maigi. Ahhh”

“ahhh. Heto na Stella. Ahhh. Sabay tayoo ahh.”

“sige. Ahh.”

“saan ko ipuputok? Ahhhh.”

Sa loob. Sa loob, Mark. Ahh. Punuin mo ako ng tamod mo. Ahhh.

Mga ilang pagkantot pa at naghalo na nga ang aming katas sa kanyang sinapupunan.

Pagod na pagod kami sa aming pagniniig.

Nagpahinga lang akon ng ilang minuto at nagpaalam na ako sa kanya.

“Una na ako Stella. Kita tayo bukas.”
Paalam ko at humalik pa ako sa kanya.

Ika-siyam na gabi. Huling gabi ng misa de gallo.

Walang Stella akong nadatnan sa loob ng simbahan. Timingin ako sa paligid at baka lumipat lang siya ng puwesto.

Pero wala.

Tinapos ko ang misa. Nag-aalala ako baka napaano na siya.

Dumiretso ako sa kanila.
Kumatok sa kanilang pintuan.

“tok tok tok”

“tao po”

Bumukas ang pinto. Lumabas dito ang isang matandang babae.

“ahm manang, nandiyan po ba si Stella?”
Tanong ko sa matanda.

“ah wala na si Ma’am Stella. Bumalik na sa Canada. Umalis kaninang umaga.”
Sabi ng matanda.

Nalaman kong caretaker pala ito ng bahay nila Stella.

“nga pala. Inaasahan ka yata ni Ma’am Stella. Mark? Tama ba?”

“ah opo.”

“heto. Pinabibigay ni Ma’am.”

Inabot ang isang liham.

“a sige po. Salamat.”

Nanlulumo akong umuwi ng bahay bitbit ang liham ni Stella para sa akin.

Hindi ko muna ito binasa at natulog na lang muna ako upang mapawi kahit papaano ang sakit na nadarama ko.

Kinabukasan, paggising ko. Una kong ginawa ang basahin ang sulat ni Stella.

“Hi Mark. I’m sorry kung hindi ako nakapagpaalam sa’yo nang maayos. Pasensya ka na kung napaasa kita. Pero totoong nahuhulog na ako sa’yo. Kaso nga lang ay ayaw kong saktan ka pa. Kaya hangga’t maaga pa ay tatapusin ko na. May asawa na ako, Mark. At may isa na akong anak. Dito kami nakatira sa Canada. Dumadalaw dalaw lang kami sa Pinas tuwing may pagkakataon. Pasensya ka na. Hindi ko intensiyong saktan ka. Gulong gulo kasi talaga ang isip ko nung mga panahong nandiyan ako. Nalaman kong may ibang babae ang asawa ko. Pero nung nakaraan lamang ay tumawag siya sa akin at nagmakaawa na magka-ayos na kami. Para sa aming anak, kaya mas pinili kong mabuo kaming pamilya. I’m sorry, Mark. Sana mapatawad mo ako.

-Stella”

Wait. What? So ganun pala? Wow. Ang saklap naman Lord! Napakamalas ko naman yata. Akala ko pa man din ay natagpuan ko na ang para sa akin.

Natapos ko ang siyam na gabi ng misa de gallo pero hindi pa rin natupad ang hiling ko.

Siguro ganun nga talaga ang buhay. Hindi lahat ng hilingin mo ay ibibigay sa iyo.

“Sigh.”

Akala ko ang ibibigay ni Stella sa akin ay ang kanyang puso at pagmamahal niya,
‘Yun pala ay ang kanyang bibingka.