Sexual Hidden Desire 18

Written by Jhasmine23

 

“Mahal mo pa ba ako?”

Agad na tanong ko sa kanya. Kita ko ang gulat sa mukha nya pero agad iyong napalitan ng pagkaseryoso.

“Trish.” Sabi nya at sa pagkakataong iyon ay ako naman ang nagulat. This is the first time na tinawag nya ako sa pangalan ko dahil simula ng maging kami ay hindi na nya ako tinatawag sa pangalan kundi Hon na.

Napailing ako. Alam ko na agad.Sabay kaming naupo na dalawa pero hindi magkatabi. Magkatapat kaming naupo at alam kong ramdam sa buong bahay ang kaseryosohan sa amin.

“Kelan pa?” Sunod na tanong ko. Hindi ko alam kung ang pagkakaroon nya ng babae ang tinutukoy ko o ang pagkawala ng pagmamahal nya sa akin.

“Hon, please let me explain.” Hindi sya natataranta. Hindi sya yung tipong handang humingi ng tawad. Wala akong nakitang ibang reaksyon sa kanya kundi pagkaseryoso nya. Tumango ako sa kanya. Nakita ko ang pagbuntong hininga nya bago nagsalita.

“Last year.” Sabi nya. Huh? Last year? Inisip kong mabuti. Last year ay andito lang sya sa Pinas. Hindi sya umaalis ng bansa, paanong last year pa?

“I met her during our conference sa office. She’s one of the director ng company na magta-tie up sa amin. Nung una wala lang sa akin. Yes she’s pretty, sexy, nice and rich pero para sa akin ikaw pa din ang pinaka sa lahat dahil asawa kita at mahal kita kaya hindi ko magawang suklian ang paglalandi nya. Hanggang sa one time kaming dalawa lang ang naiwan sa office. Remember the time when I went home late?” Tanong nya saka ko kinalkal sa isip ko iyon. And yes, there was this time na first time nya umuwi ng late dahil nag over time sya kasama ng boss nya.

“Yes. I remember but you told me that you were with your boss.”

“Yes. I was pero umuwi din sya agad kaya naiwan kaming dalawa. That time medyo nagkainuman na kami ng mga boss dahil na din sa matagaumpay na pag invest nila. Dala ng alak may nangyari sa amin.” Yumuko sya. Napahawak sya sa batok nya at nang tumingin sya sa akin ay kita ko ang guilt sa mata nya.

“That night was a mistake. At sinabi kong hindi mo na kailangang malaman dahil hindi na mauulit pero Hon..” tumigil sya saglit para huminga ng malalim “…naulit ulit. Hindi lang isa, dalawa kundi madaming beses pa. Hanggang sa hindi ko na kayang ihinto pa.” Napalaki ang mata ko sa sinabi nya. Hindi ako makapaniwala sa pinagtatapat nya ngayon.

Nagagalit ako. So, last year pa pala sya nagloko sa akin. That time sobrang sweet nya sa akin yun pala may kinababaliwan na syang iba.

“Then Singapore happen. Kasama kaming dalawa doon. Pati sa apartment. Na inupahan ng company ay magkasama kami.”

“So, namuhay kayong parang mag-asawa doon ganun ba?” Hindi nakaligtas ang pait sa tanong kong iyon. Tumulo ang luha ko sa pagtango nya.

“Mahal mo ba sya?” Ulit kong tanong dahil hindi naman nya ito sinagot kanina.

“Yes.” That’s it. Masakit pa din palang malaman na may mahal na syang iba. Kahit pa nga parehas na kaming dalawa ng sitwasyon ngayon.

“I learned to love her nung araw-araw na kaming magkasama sa Singapore. She’s kind, caring at pakiramdam ko totoong asawa ko sya.”

“Ganun din naman ako sayo hindi ba? Kapag magkasama tayo?” Agad kong sabi.

“Yes pero Trish, may kakaiba sa kanya. Pakiramdam ko sya ang asawa ko ng mga panahong iyon.”

“Did she love you too?” Tanong ko. Isang tango ang ibinigay nya sa akin. So all this time, kapag umuuwi sya dito hindi pala ako ang naiisip nya. Kaya pala palagi syang nagmamadaling makabalik ng Singapre dahil may naghihintay sa kanya.

Ang sakit. Sobrang sakit. Tuloy-tuloy ang bagsak ng luha ko. Pinunasan ko agad iyon ng makita kong balak nyang abutin ang pisngi ko. Huminga ako ng malalim. Andito na din naman kami, umamin na sya kaya kailangan ko na din aminin sa kanya ang pakikipagrelasyon ko sa iba.

“I’m sorry. Alam kong hindi mo ako mapapatawad ngayon pero -”

“I also have an affair.” Matapang kong sabi sa kanya. Tumingin lang sya sa akin ng seryoso at hindi ko sya nakitaan ng gulat. Akala ko magugulat sya o magagalit dahil sa inamin ko pero mas ako ang nagulat sa sinabi nya

“I know.”

Laglag panga ako dahil sa sinabi nya. Paanong alam nya? Nahuli ba nya ako?

“Gusto nya na hiwalayan kita para magsama na kami pero hindi ako pumayag dahil kahit papaano umaasa ako na panandalian lang ang amin. Alam ko ikaw pa din sa huli. Kaya naman nagalit sya. Hindi ko alam na nagpunta sya sa dito para kausapin ka at sabihin sayo ang relasyon namin pero nahuli ka nya na may lalaking pinapasok dito at kahalikan. Kinunan nya iyon ng video at picture at ipinakita sa akin.”

Gulat na gulat ako sa sinabi nya. Hindi ko alam kung ano ba ang tamang maramdaman. Mataman kaming nakatingin sa isa’t isa habang patuloy ang daloy ng luha ko.

“At first nagalit ako. Bakit mo nagawa iyon pero kalaunan ay inintindi ko nalang. Baka naghanap ka ng iba dahil wala na akong time sayo, which is true. Baka nalulungkot ka at kailangan mo ng makakasama. Naiintindihan ko ang ginawa mo dahil ako naman ang nauna. Kaya ngayon ako naman ang magtatanong sayo, mahal mo ba sya?”

Halos mag unahan sa pagtulo ang luha ko habang tumatango sa kanya.

“Im sorry. Napamahal sya sa akin habang sya ang kasama ko imbes na ikaw. I’m sorry…Sorry.” Sunod- sunod kong sabi sa kanya.

Tumayo sya at lumapit sa akin. Niyakap nya ako. Niyakap nya ako ng sobrang higpit.

“Shhhh.. I’m sorry Hon. Ako ang unang nagloko. Ako ang unang nagkasala sa ating dalawa. Ako ang may pagkukulang. Naiintindihan ko kung nahanap mo sa kanya ang dapat ay ako ang gumagawa.”

“No. Mahina ako Hon, nagpadala ako sa tukso. Nagpadala ako sa libog. Hindi ko intensyon na mahalin sya dahil mahal kita pero hindi ko napigilan. I’m sorry.” Panay na ang hagulgol ko sa dibdib nya.

Niyakap nya ako ng mahigpit. Habang humihingi din ng sorry. Hinayaan nya akong umiyak ng umiyak. Matapos nun ay saka lang ako ulit naglakas loob na tignan sya.

“Paano na tayo?” Agad kong tanong. Pakiramdam ko kasi mas pipiliin na nya ang babaeng iyon kesa sa akin.

“Do you want to continue our relationship kahit alam mong may lamat na?” Balik tanong nya. Umiling ako sa kanya. No. Ayoko. Hindi dahil sa may lamat na ito kundi iba na ang mahal naming dalawa. Kung ipagpapatuloy namin ito ay hindi din kami magiging masaya.

“That’s what I thought.” Sabi nya.

“So, bakit ka pa unuwi dito kung hindi mo na pala ako Mahal?” Tanong ko. Medyo kumalma na ako ngayon pero napapahikbi pa din.

“I want to talk to you. Gusto kong kausapin ka ng maayos. Balak kong tapusin na ito.” Kahit na alam kong iyon na nga mangangyayari ay nagulat pa din ako. Tumulo na naman ang luha ko. Ganun lang pala kabilis matatapos ang lahat sa aming dalawa.

Tumango lang ako sa kanya. Mas mabuti na nga siguro iyon para hindi na kami magkasakitan. Siguro nga, mahal na mahal na nya yung babae at gusto na nya talagang makasama.

“Kung iyan ang gusto mo, sige papayag ako.”

“Thank You Trish. I’m sorry again. Hindi ko ginusto ang nangyayaring ito pero – ”

“I know. Wala na tayong magagawa pa.”

Tumango sya sa akin saka muli akong niyakap.

“I hope mapasaya ka ng lalaking iyon. Dahil habang buhay akong magi-guilty kapag hindi ka naging masaya Trish.” Niyakap ko sya pabalik at umiiyak na tumango.

Alam ko naman na magiging masaya ako kay Jake pero hindi ko pa din maiwasang masaktan sa nangyari sa aming mag-asawa. Hindi ko alam kung sino ba ang may kasalanan at may pagkukulang.

Ako siguro. Dahil hindi sya maghahanap ng iba kung wala akong pagkukulang sa kanya. But then again, maybe this is our fate. Sya doon sa babae at ako naman kay Jake.

“So, kanina habang nagsesex tayo ako ba ang namimiss mo o sya?” Medyo natatawa sya habang umiiling sa tanong ko. Hindi na nya kailangang sagutin dahil alam kong hindi naman ako ang nakikita nya habang ginagawa namin iyon.

“I want to meet her.” Biglang sabi ko. Hinawakan nya ang kamay ko at tumango.

“Yes. But not now. Maybe someday when our path will cross again.” Muli na namang tumulo ang luha ko. Alam ko eto na ang huling beses na magkikita kami. Mamimiss ko sya dahil matagal din kaming nagsama pero sadyang hindi talaga kami para sa isa’t isa.

After ng pag-uusap namin ay agad na syang umalis dala ang mga damit nya. Sinabi nyang nakaplano na pala silang umalis ng babae bukas pabalik ng Singapore at hindi na babalik. Wala syang balak na sabihin sa akin yun kung hindi kami nakapag usap ng maayos ngayon. Ibig sabihin magmumukha akong tanga sa kakahintay sa kanya kung nangyari iyon kaya mabuti nalang at naglakas loob ako na kausapin sya.

Hinalikan nya ako sa noo at niyakap ng mahigpit bago sya tuluyang makaalis sa bahay. Naiwan ako doong malungkot pero may kakaibang gaan sa pakiramdam ko.

Halos mag-iisang oras ko ng hawak ang cellphone ko at paulit-ulit ko ng binabasa ang mga messages ni Jake pero wala akong lakas ng loob na itext sya o kaya ay tawagan. Hindi ko alam ang sasabihin ko sa totoo lang. Kahit miss na miss ko na sya ay hindi ako makabuo ng salita para sa kanya. Totoong masaya ako ngayon na nagkaroon ng linaw ang sa amin ni Ryan pero kahit ganun ay masakit pa din iyon. Minahal ko sya at sya lang ang minahal ko ng matagal na panahon kaya kahit papano ay hindi ko magawa ang tuluyang maging masaya.

Nagulat ako nang magtext si Ryan at nagpapasalamat. Huminga ako ng malalim. Ganun nalang ba kadali para sa kanya ang lahat? Matapos ang pang iiwan nya sa akin ay masaya na sya agad?

Itinabi ko nalang ang cellphone ko sa side table at hindi na sya nireplyan. Siguro bukas may lakas na ako ng loob na kausapin si Jake at sabihin sa kanya ang nangyari. Bukas sana ay maging maganda din ang araw para sa akin.

Ang hiling kong magandang araw ay hindi nangyari dahil pagkagising ko ay umuulan ng malakas. Wala naman daw bagyo pero bakit umuulan? Mukang sinasabayan ng puso ko ang panget na panahon dahil ang bigat ng pakiramdam ko ngayon. Siguro dahil ito sa pag-uusap namin ni Ryan kagabi. Tanggap ko naman na ang nangyari sa relasyon namin. Siguro namimiss ko na talaga si Jake at kelangan ko na talaga sya makita.

Kinuha ko ang cellphone ko at agad syang tinawagan pero lalo lang naging mabigat ang pakiramdam ko ng cannot be reach ang cellphone nya. Naka ilang dial pa ako pero ganun pa din. Tinigilan ko nalang at nagpasyang maligo. Pupuntahan ko nalang sya sa apartment nya. Sa isiping iyon ay medyo nabuhayan ako ng loob.

Dali-dali kong ginawa ang routine ko. After 30 minutes ay tapos na agad ako at umalis na.

Kahit malakas ang buhos ng ulan ay hindi ako nun napigilan. Sobrang kaba ko ng makarating ako sa apartment nya. Nag-ipon muna ako ng lakas ng loob bago tuluyang kumatok. Limang beses siguro akong kumakatok bago nya iyon binuksan.

Nagkukusot pa sya ng mata nya ng pagbuksan nya ako ng pinto. Magulo ang medyo mahaba na nyang buhok. Nakasuot ng red na boxer shorts at walang pang itaas.

Bakit tila nag-iinit ako sa tanawin na nasa harap ko?

Kitang-kita ko ang gulat sa mukha nyang ng sa wakas ay makita nya ako.

“Hi. Go-Good morning.” Medyo utal kong sabi dahil kinakabahan pa din ako. Nagulat ako ng bigla nyang isinara ang pinto.

Bakit? Galit ba sya dahil ilang araw akong hindi nagtetext sa kanya? Galit ba sya dahil nagpunta ako dito? Anong problema? Ayaw na ba nya sa akin?

Napapaluha na ako. Pinaghalong lungkot, kaba at disappointment ang nararamdaman mo. Aalis na sana ako ng biglang bumukas ulit ang pinto. Ganun pa din naman ang ayos nya. Tulala akong nakatingin sa kanya. Hindi ako magalaw kaya naman nagulat ako ng bigla nya akong hilahin papasok sa loob.

Hindi pa man naisasara ng maayos ang pinto ay agad na nya akong hinalikan sa labi. Napaluha ako. Akala ko ayaw na nya sa akin. At lalo pa ako napaiyak ng niyakap nya ako sabay sabi ng, “Miss na miss kita Mommy ko.”