Kapag Naglaro Ang Tadhana

Author: BadJojoDotCom

 

“Bakit umalis nang walang sabi? Bakit ‘di siya lumaban kahit konti? Bakit ‘di maitama ang tadhana?”

Ramdam na ramdam ko ang bawat salita sa lyrics ng kantang pinasikat ni Moira.

Bawat letra’y tumatagos sa aking puso. Tila nilikha itong kantang ‘to para sa’kin.

Iyan ang aking naramdaman nang iwan ako ng taong pinakamamahal ko. Matapos kong maibigay ang lahat. Ang katawan ko, ang puri ko, ang puso ko, ang buong buhay ko. Putang ina. Iiwan lang din pala ako ng walang hiyang lalaking ‘yun.

“Putang ina mo, Jojo! Mamatay ka na. Mamatay ka na!”
Iyan ang sigaw ng aking puso habang umiiyak at nakatingin sa kawalan.

Paano, akala ko siya na talaga ang lalaking para sa akin. Sobrang bait niya kasi sa akin noong bago pa lamang ako sa trabaho. Senior ko siya. At talaga namang mabilis niyang nakuha ang loob ko sapagkat masarap siyang kausap. Walang dull moments kapag siya ang kasama ko sa opisina. Akala ko noong una ay wala siyang gusto sa’kin dahil malapit naman siya sa lahat ng empleyado. Akala ko normal lang sa kanya ang pagiging friendly sa lahat.
Pero akala ko lang ‘yun.

One time, GY ang shift namin noon, biglang may nagpop-up na message box sa monitor ko. Binasa ko ito.

“Hello baby, wet ka na ba ngayon? Hmmm.”

Tangina? Sino naman ito? Hindi ko ito pinansin at halata namang nantitrip lang ito. At alam kong isa sa mga kaopisina ko lang itong nagchat.

“baby, pansinin mo naman ako. Ang tigas na ng burat ko.”
Nagchat muli ang bastos.

Hindi ako nakapagpigil at nireplyan ko ito sa galit ko.

“hoy. Putangina ka. Kung sino ka mang hinayupak ka. Bugbog ka sa akin pag nalaman ko kung sino ka.”
Galit na sagot ko sa bastos na misteryosong nagchat.

Isa lang ang pinaghihinalaan ko, si Makoy. Siya lang kasi ang sa tingin kong kayang gawin itong bagay na ‘to dahil dalawa lang sila ni Sir. Jojo na lalaki sa office. Impossible namang sila Alice at Merly(officemates namin) ang magsend noon. Noon pa ma’y madalas na ang palipad hangin sa akin ni Makoy. Pati ang palagiang pantsansing nito sa akin.

Para naman akong nabunutan ng tinik nang hindi na magreply ang bastos na hinayupak na ‘yun.

Matapos ang ilang minuto sa pagtawag ng mga calls bilang costumer service, nagtungo ako sa coffee vend machine para kumuha ng kape.

Nang makakuha ako nang kape, nagulat ako pagtalikod ko dahil nasa likod ko na si Sir. Jojo.

“Ay puke!”
Pagkagulat ko at tumapon ang kape kay Sir. Jojo.

“Asan? Asan ang puke?”
Nakuha pang magbiro ni Sir. Jojo kahit alam kong napaso siya dahil sa tumapon na mainit na kape sa kanyang dibdib.

“ay! Sorry sir. Nagulat kasi ako sa inyo.”
Paghingi ko ng dispensa habang pinunasan ko ng damit ang kanyang basang tshirt sa ibabaw ng kanyang matipunong dibdib.

“it’s ok, Ann. Kasalanan ko rin. Dapat kasi ay hindi muna ako nagpunta dito. Nagulat pa tuloy kita. Saka hindi naman ako nasaktan. Don’t worry.”
Paliwanag niya. Sabay ngiti niya sa akin. Shit. Talaga namang sobrang gwapo ni Sir. Jojo. Ngiti niya pa lang parang mamamasa na ang kepyas ko.

“ah ok po. Magbihis po kayo nang pamalit na tshirt at baka mapaano po kayo, sir.”
Saad ko.

“ow ok.”
Maiksing sagot niya tapos ay nagpunta sa locker room.

Matapos ang araw na iyon, napapansin kong madalas na ang pagsabay sa akin ni Sir. Jojo sa pagkuha ng kape.

Madalas na rin siyang makipagkwentuhan sa akin. Na akin namang ikinatuwa dahil matagal ko nang crush si Sir.

Minsan naikwento ko sa kanya ‘yung nagchat sa akin ng mga bastos.

“oh? Talaga? Sira ulo ‘yun a.”
Sabi ni Sir. Jojo.

“opo sir. Lagot talaga sa’kin ‘yun kapag nalaman ko kung sino ‘yun.”
Galit na sabi ko.

Lumipas ang mga araw at naging mas lalong malapit kami ni Sir. Jojo.

Pag-upo ko sa cubicle ko, biglang lumapit sa akin sila Alice at Merly.

Alice: uyy Ann. Ikaw ha. Anong something meron sa inyo ni Sir. Jojo? Hihi.

Ako: huh? Pinagsasasabi mo?

Merly: naku Ann. Huwag ka ngang painosente diyan. E halata namang pinopormahan ka ni Sir. Jojo e. Haller.

Ako: naku kayo talaga masyado kayong malisyosa.

Alice: huy bruha. Balitaan mo kami huh?

Merly: oo nga, Ann. Saka sabihin mo sa’min kung masarap ba at kung gaano kalaki. Hihi.

Tanginang ‘tong mga ‘to. Mga tsimosa.

“tse. Umalis na nga kayo dito’t baka mapagalitan tayo ng bisor.”

Lumipas ang mga araw at nagtapat na nga sa akin si Sir. Jojo na gusto niya raw ako. Nag-aalangan lang daw siyang ligawan ako dahil baka raw may nobyo ako. Ako naman si gaga, excited na sumagot nang,
“ah eh. Naku wala sir. Wala akong boyfriend.”
Haha. Tangina. Natatawa ako sa sarili ko.

“talaga? So pwede akong manligaw?”
Tanong niya.

“Sus. Wala nang ligaw ligaw. Bukaka agad ako sir.”
Sa isip ko.

“ah eh. Manliligaw po kayo? Sa akin sir? Bakit naman ako sir?”
Maang-maangan ko.

“why not?”
Maiksing sagot at tanong niya sa akin.

“hmm. How about a dinner? Tomorrow night, at my place. Ipagluluto kita.

Hindi naman ako makatanggi dahil gustong gusto ko talaga. Kahit ga rapin niya ako ay willing akong maging biktima.

“ahhmm sige sir.”
Sagot ko.

Dumating ang gabi. Sinuot ko ang pinaka maganda kong dress. Ewan ko at bakit sinuot ko ito, samantalang simpleng dinner lang naman ‘yun sa kanyang apartment. Ang nasa isip ko lang ay dapat maging maganda at kaaya aya akong tingnan.

Nakarating ako sa apartment ni Sir. Jojo. Maganda ang ayos ng bahay. Masinop pala si Sir. Jojo. Parang hindi bahay ng isang binata, bagkus tila isang bahay ng sampung babae sa ayos.

Pagkapasok ko ay nakipagbeso pa sa akin si Sir. Jojo. Sobrang kaswal.

“good evening, Ann.”

“good evening, sir.”

Dumiretso kami agad sa dining table, siyempre dinner ang pinunta ko dito e. Unless kung sa kama kami didiretso at iba ang ipapakain niya sa akin.

Nakahain na ang pagkain sa hapag. Simple nga. Pero mukhang masarap.

“wow sir. Ang husay niyo naman po pala sa ganitong bagay. Tapos maayos pa ang bahay niyo. Pwede na kayong mag-asawa.”
Sabi ko kay Sir. Jojo bago ako maupo sa silya.

“naku, hindi pa kasi ako sinasagot ng magiging asawa ko e.”
Makahulugang sagot niya.

“ahmm. Pasensiya ka na at ito lang ang nakaya ko. Kanin, tubig, wine, egg-drop soup, at bicol express. Iyan lang kasi ang alam kong lutuin.”
Katwiran niya.

“naku, sir. Mas magaling pa nga kayo kaysa sa akin e. Ako ang tanging alam ko lang ay ang kumain… Ng burat.”

“a-ano?”

“wala sir. Sabi ko, mukhang masarap itong luto niyo.”

“mas masarap ka pa rin kaysa sa mga iyan.”
Sagot ni Sir. Jojo.

“naku si sir, bolero.”
Sabi ko.

Kumain kami habang nagkekwentuhan. Ang sarap talaga kasama ni Sir. Jojo. Hindi ko namamalayan ang oras kapag siya ang kausap ko.

Matapos kumain at makapahinga ng ilang minuto, nagpaalam na ako kay Sir. Jojo upang makauwi na. Hinatid niya ako hanggang sa pintuan, nakahawak na ako sa door knob upang buksan ang pinto at nang makalabas na, nang bigla akong hinatak ni Sir. Jojo mula sa likod at niyakap niya ako.

“Ann. Hindi ko na kayang pigilan pa ang sarili ko.”
Bulong ni Sir. Jojo.

Ramdam ko ang mainit niyang hininga sa aking batok.

“Ahhh siirrrr.”
Hindi ko mapigilang umungol dahil sa init na aking nadarama.

Hiniharap ako ni Sir. Jojo at agad na sinunggaban ang aking mga labi ng mga maalab na halik.

Ako nama’y lumaban na nang halik sapagkat gusto ko naman talaga ito.
Nageskrima ang aming mga dila.

“slluurppp sllurrpp”

Marahang humihimas ang mga kamay niya sa aking katawan. Una sa bewang, pataas gilid ng aking mga suso. Hanggang sa tuluyan na ngang nilamas ni Sir ang aking mga dede.

“auuuggghh Sir.”
Ungol ko habang nilalamas na nang marahas ni Sir ang aking mga suso.

Isinandal ako ni Sir sa pinto. Tapos ay hinalikan niya ako sa leeg na may kasamang pagdila. Pababa sa aking mga suso, ginagawa niya ito habang bumabagsak ang suot kong dress, kasabay nang paghatak niya pababa sa aking bra.

Tumambad sa knya ang aking tayung-tayong mga suso.

“sluurrppp slluurrppp”

“ahhhh sir. Ahhh. Sige pa sir. Ahhh. Sipsipin mo ang utong kooo. Ahhhh.”

Halos makalas ang utong ko sa aking suso sa lakas nang pagsipsip ni sir dito. Nang magsawa siya sa pagpapala sa aking mga dede, bumaba ang kanyang mga labi sa aking tiyan, pababa sa pusod, at puson. Inamoy amoy niya pa muna ang aking puson bago tuluyang bumaba sa aking hiyas na natatabingan pa ng pulang lace panty.

“hmmm ang bango nito baby.”

“ahhh siirrr.”

Inabot ni sir ang gilid ng aking panty, hinatak niya ito nang dahan dahan pababa. Lumitaw ang aking malabalahibong pusang bulbol sa ibabaw ng aking pepe.

Tapos ay tuluyan pang bumaba ang aking panty. Tumambad sa kanya ang aking tinatagong yaman.

Kanina pa ito naglalawa. Basang basa na. Malagkit.

“wow, Ann. Mukhang masarap ‘to a. Hmmmpp.”
Sabay subsob sa aking puke. Sinungkal sungkal niya ang aking tinggil. Pumahid ang kanyang dila sa aking biyak. Pataas-pababa. Paikot. Hiniklat niya rin ito gamit ang dalawang kamay kaya naman lumitaw ang aking mani at ang butas ng aking langit.

Agad na ipinasok ni sir ang kanyang malikot na dila sa aking lagusan.

“ahhhh. Siiirr. Saraaappp niyannn. Ahhh. Sige pa sirr. Ahhh. Kainin mo paaa.”

“Ganito ba, baby? Huh? Hmmpp”

“yes babe. Ganyan nga. Ahhhh. Shiiiittt. Ahhh”

“malapit na ako sir. Ahhh. Sige pa. Ahhhh. Kainin mo pa ang pekpek ko. Ahhh. Siiir. Babbeee.”

“sluurpp sluurppp”

Mga ilang minutong pagbrotsa pa at nilabasan na nga ako ng aking katas. Sumirit ito sa buong pagmumukha ni sir Jojo.

“ahhh. Grabe ka kung kumain sir jojo. Ahhh. Nanghihina na ako sir. Ahh. Nangangatog na ang tuhod ko. Ahh.”

“luhod ka, baby. Tsupain mo ako.”

Agad naman akong lumuhod sapagkat pagod na ang aking mga binti sa pagkakatayo habang ako’y kinakain ni Sir. Jojo.

Habang ako’y nakaluhod, hinubad ni Sir ang kanyang pantalon kasama na ang brip nito. Puta! Tumambad sa akin ang gabakal niyang uten. Halos maputol na ito sa sobrang tigas.

“wow sir. Sobrang tigas nito sir.”
Hinawakan ko ito at marahang sinalsal.

“ahhh. Shittt baby. Ahh. Sige. Ahh. Isubo mo na babyyy. Hh.”

Hindi na ako nagpaliguy-ligoy pa. Agad ko na rin itong isinubo. Dinilaan ko ang ulo ng kanyang tite habang subo subo ko ito.

“tssuuppp slrruuppp tssuupp”

Hinigop ko nang maigi ang kanyang tite. Sarap na sarap ako sa pagtsupa kay sir Jojo. Deep throat.

“gwaaarkkk bwarrkkk”

“ahhh. Tama na baby. Ahh. Baka labasan na ako. Ahh. Kakantutin na kita. Ahhh.

Nilubayan ko na ang kanyang burat.

Tumayo ako at kinarga ako ni Sir. Jojo. Nakakapit ang aking mga kamay sa kanyang batok. Habang ang aking mga binti ay nakapolupot sa kanyang baywang.

Naramdaman kong itinututok niya ang kanyang kahindigan sa butas ng aking kalangitan.

Ramdam ko ang init ng ulo nito na tumatama sa aking bukana.

“ughhhh”
Ungol ko na bumaon ang ulo ng burat ni Sir sa aking puke.
Ang laki, naghiwalay ang mga pisngi ng aking langit.

“uuuuggghhh babeeee. Ang lakiiii. Ahhhh”
Mas malakas kong ungol nang bumaon ang kalahati ng kanyang kahabaan.

Hinalikan ako ni sir habang karga karga niya ako. Nakasuporta ang kanyang dalawang kamay sa ilalim ng aking pigi.

Kalaunan ay ibinaon niya na lahat ang kanyang tite sa kailaliman ng aking hiyas.

“ahhhhh. Shiiit. Baby. Ahhh. Ang init sa loob mooo.”
Malakas na ungol ni Sir. Jojo nang sumagad ang kanyang tite sa aking namamasang puke.

Naumpisa nang umindayog si Sir. Kinantot niya ako nang patayo. Ramdam ko ang buong giting niyang pagkadyot sa akin. Baon na baon ang kanyang sandata. Ramdam ko ring nagkakatas na nang husto ang aking puday.

“plakk plakk plakkk.”
Malaswang tunog ng bungguan ng aming kaselanan.

“ahhh. Shiittt. Ang sarap mong iyutiiin, babeee. Ahhh.”

“ang sarap mo ring umiyot babyyy. Ahhhh. Lalabasan na naman akooo. Ahhh. Ayan naaa. Ayan naa. Ahhh. Bilisan mo pa. Ahhh.”

Napakapit ng husto ang aking mga kamay sa kanyang batok.

Mga ilang kadyot pa rumagasa na ang aking katas na bumalot sa buong kahabaan ng burat ni Sir. Jojo.

“ahhh. Nanghihina ako sir. Ahhh. Ihiga niyo ako sir. Ahhh.”
Hiling ko sa kanya.

Tumalima naman siya, naglakad siya papunta sa may sala at inihiga ako sa sofa. Ginawa niya iyon habang karga karga niya ako at nakatarak pa rin ang kanyang tite. Walang hugutan.

Matapos niya akong maihiga ay bumayo siyang muli. Nanggigil siya sa pagkantot sa akin. Bumilis na nang bumilis. Alam ko lalabasan na rin siya.

“ahhhh. Ahhhh. Ang sarap ng puke mo, Ann. Ahhh. Akin na ‘to huh? Akin na ‘to! Ahhh.”

“oo babe. Ahhhh. Iyong iyo na akooo. Ahhh. Iyong iyo iyang puke kooo. Ahhh.” ibaon mong mabuti ang titi mo sa pekpek kooo. Ahhhh.”

Talagang inilabas ko ang aking libog. Sarap na sarap akong tinatanggap ang mga bawat kadyot niya. Sobrang lakas nito. Halos mayupi ang pepe ko sa lakas.

Lalong bumilis ang mga pagbayo sa akin ni Sir. Jojo.

“ahhh. Malapit na akooo, Ann. Ahhhh.”

“sige babeee. Ahhh akoo rinn. Ayan naaa. Sabay tayoo.”

“Saan ko ipuputoook? Ahhhh. Shiiiit!”

“sa loob babe! Ahhh. Sa looooob! Ahhhh.”

“hetooo na babyyy! Ahhh. Saluhin moo ang tamoood koo. Ahhhhh.”

Hawak niya ang aking mga paa na nakataas sa ere habang kinakantot niya ako nang nakabukaka. Bukang buka ang aking mga hita. Kitang kita namin kung paano maglabas-masok ang kanyang tite sa aking puke.

Mga ilang kadyot pa at nanginig kami ni Sir. Sagad na sagad ang kanyang uten sa aking puke. Sabay naming naabot ang rurok ng kaluwalhatian. Naghalo ang kanyang tamod at aking katas sa loob ng aking sinapupunan. Sa sobrang dami ng kanyang nailabas, umapaw ang kanyang tamod sa aking puke. May mga lumabas pang tamod kahit na nakapasak pa rin ang kanyang burat sa aking nanlilibog na pekpek.

Hinalikan niya ako. Mainit. Maalab. Mariin. Puno ng pagmamahal.

“tsupp”

“So paano? Tayo na ba, Ann?”

“Ahh. Ikaw naman, sir. Nakantot mo nga ako, tinatanong mo pa ako.”

“eh tayo na pala eh. Bakit sir pa rin tawag mo sa akin? Jojo na lang, baby.”

“yes babe. Jojo.”

“i love you, Ann.”

“i love you too, Jojo.”

Nakadalawang rounds pa kami ng mainit na pagniniig. Ginawa namin ito sa bedroom at sa banyo. Lahat ng kanyang tamod ay sa loob ng aking puke niya inilabas. Pakiramdam ko namamaga ang pepe ko sa bugbog na inabot mula sa kanyang burat na matikas.

Kinabukasan nagbago ang lahat. Naging mas lalo kaming naging sweet sa isa’t isa. Kahit nasa office kami. Di namin maiwasan ang hindi mag PDA.

Minsan isang beses, habang nasa office ako. Nagtungo ako sa banyo upang umihi. Nang nakarating ako ng cr, nagulat ako nang sumunod pala sa akin si Jojo.

“Jo-jojo? Anong ginagawa mo dito, babe?”

“libog na libog ako baby. Kanina pa matigas ‘to.”

Kinuha niya ang aking kamay at ipinatong niya sa ibabaw ng kanyang harapan. Shit, matigas nga ito.

“ang libog mo, babe. Hihi.”

“tirahin kita dito sa cr, baby.”

“teka, tara dito sa cubicle. Pero wiwiwi lang ako saglit.”

Hinatak ko siya sa isang cubicle. Ibinaba ko ang aking panty at inangat ang aking palda. Tapos ay umupo ako sa inidoro upang umihi. Sa pwesto namin, sakto ang mukha ko sa kanyang harapan. Nagkatitigan pa kami ni Jojo. Ngumiti siya habang kinakalas ang kanyang sinturon. Tapos ay bumagsak ang kanyang pantalon sa sahig. Ako na ang umabot sa gilid ng kanyang brip at hinatak ito pababa. Umigkas ang kanyang matigas na uten.

Napangiti ako. Tapos ay hinawakan ko ang kanyang tite. Sinalsal ko ito nang marahan.

“shiiit. Ang sarap mong sumalsal babyy. Ahh.”

“shhh. Huwag kang maingay babe. Baka may makarinig sa’tin.”
Patuloy kong jinakol ang kanyang tite.

May pre-cum na ito. Dinilaan ko ito. Nang maubos ang pre-cum, isinubo ko ng buo ang ulo ng kanyang burat. Patuloy na nagtrabaho ang dila ko habang nakasubo ang bibig ko sa kanyang sandata.

Hinawakan ako ni Jojo sa ulo at hinatak papunta sa kanyang tite. Bumaon nang husto ang kanyang uten sa aking lalamunan.

“bwarrkkk gwarrkkk.”

“ahhh. Shiiitttt. Babeee. Ahhh. Ang sarap mong tsumupaaaa. Ahhh.”

Niluluwa ko minsan ang kanyang uten tapos ay didilaan ko ang buong kahabaan nito.

Mga ilang minuto kami sa ganitong ayos ng patuwarin ako ni Jojo.

Humawak ako sa bowl, tapos inangat ni Jojo ang aking palda.

Naramdaman ko ang ulo ng kanyang uten sa bukana ng aking puke. Mainit ito. Ramdam ko ang kanyang pagkasabik. Akmang ipapasok niya na ang kanyang burat nang biglang may pumasok sa cr.

“shiit”

Hindi kami gumagalaw. Nakikinig kami sa dalawang babaeng pumasok. Sa tingin namin ay si Alice at Merly ito.

Hinintay naming makaalis ang dalawa.

“maya na lang natin ituloy babe. Baka mahuli tayo.
Hiling konsa kanya.

“ok baby. Sayang. Bitin.”

“ako rin naman babe. Ikaw kasi e. Ang libog mo. Hihi.”

Nag-ayos kaming dalawa ng aming mga sarili. Nauna akong lumabas, tapos nang masigurado kong walangnibang tao, sinenyasan ko siyang lumabas na rin.

Nang makabalik na ako sa office at pumuwesto sa cubicle ko, nagpatuloy ako sa pagtatrabaho.

Mga ilang minuto ay nag pop-up na naman ang message sa monitor ko.

Binasa ko ito.
“wet ka na ba baby? Kanina pa akonutog na utog.”

Shit. Heto na naman siya. Lumingon ako sa paligid ng office. Busy ang lahat.

Maya maya ay nagchat ulit.
“baby, pansinin mo naman ako oh. Kanina pa matigas ang burat ko.”

Shit. Dahil sa pagkabitin ko kanina, hindi ko maiwasang hindi tablan ng libog. Napahimas pa ako sa aking panty. Shit. Basang basa ito.

Para makaiwas sa kalibugan. Tumayo ako at kumuha ng kape. Bago ko pa makuha ang kape, naramdaman kong may tao sa likod ko. Paglingon ko,

“Jojo?”

“baby, bakit hindi mo pinapansin mga chat ko? Hehe.”

Huh? Nagtaka ako, wala naman akong narecieve na ibang chat kundi yung sa misteryosong chatter.

“ow shit! Ikaw ‘yun?”

Ngumiti lang siya.

“so ikaw nga ‘yun?”

“hehe. Akala ko ba bubugbugin mo ako pag nalaman mo kung sino ako. Hehe.”

Hinampas ko siya nang mahina sa kanyang braso.

“langya ka babe. Ikaw lang pala ‘yun. Hahah salbahe ka.”

At nagtawanan na lamang kami.
Ang inakala kong si Makoy na nagchachat sa akin ay so Jojo pala. Kawawa naman si Makoy. Napagbinatangan nang walang kamalay malay. Pero deserved niya naman ‘yun. Panay kasi ang tsansing niya sa akin kaya sa lang ang pwedeng maging suspek kaagad.

Lumipas ang mga ilang buwan naging maayos ang pagsasama namin ni Jojo bilang magnobyo at magnobya. Ni minsan ay hindi kami nag-away. Talagang mahal na mahal namin ang isa’t isa.

Ngunit isang araw.

Pagpasok ko sa trabaho. Wala si Jojo.

Itinanong ko ito kila Alice at Merly.

Merly: hmmm. Hindi rin namin alam e. Baka naman nagleave.

Alice: oo nga, Ann. Huwag ka ngang praning. Isang araw pa lang absent ang nobyo mo, gaga.

Ako: pero kasi, hindi siya nagsabi sa akin na aabsent siya ngayon. Saka ito yata ang first time niyang lumiban sa trabaho.

Ni minsan kasi ay hindi pa umabsent si Jojo sa trabaho. Tinawagan ko si Jojo sa phone ngunit hindi ko siya macontact. Nagumpisa ana akong mag-alala.

Matapos ang duty ko, tinanong ko sa bisor namin kung napaano si Jojo.

Bisor: nagfile siya ng leave a. May aasikasuhin daw siya sa probinsya. Family matter yata.

Nagtaka naman ako dahil hindi man lang siya nagpaalam sa akin.

Nagpunta ako sa kanyang apartment. Pumasok ako. May sarili na kasi akong susi nito mula noong maging kami ni Jojo.

Pagpasok ko, patay ang mga ilaw. Walang tao. Nasaan kaya si Jojo?

Binuksan ko ang mga ilaw at nagtungong sala. Dito nakita ko ang isang liham sa ibabaw ng center table.

Binuksan ko ito’t binasa.

“Hi Ann. Kung nababasa mo ito, malamang wala na ako. Nasa malayo na akong lugar. Pasenya ka na at bigla na lang akong nawala. Hindi ko intensiyong saktan ka. Pero, i have no choice but to do this. Kailangan kong lumayo. Kailangan nating maghiwalay upang ‘di ka na masaktan pa. I’m sorry Ann. Patawarin mo ako.

Mahal kita, Ann.”

Bumagsak ang aking mga luha. Dumaloy ito sa aking mga pisngi at nahulog sa sahig. Tila pinagsakluban akonng langit at lupa.

Napakaraming tanong sa aking isipan. Bakit kailangan niya akong iwan? Bakit kailangan niya akong saktan ng ganito? Bakit pinaabot niya pa sa puntong mahal na mahal konna siya at saka pa siya lalayo? Pinaglaruan niya lang ba ako?

Puno ng galit at puot ang aking puso ng mga oras na iyon.
Galit sa taong pinakamamahal ko tapos ay iiwan lang ako.

“Putang ina mo, Jojo! Mamatay ka na. Mamatay ka na!”

Iyan na lamang ang nasambit ko habang umiiyak at hawak ang liham na kanyang iniwan.

Kinabukasan, pumasok ako sa trabaho kahit wala akong gana. Nanlalata ako. Matamlay.

Papasok na sana ako ng office nang mapansin kong tila nagmi-meeting sa loob.

Mula dito sa pwesto ko ay narinig kong nagsasalita ang bisor namin. Papasok na sana ako nang marinig kong mabanggit ang pangalan ni Jojo. Napahinto ako. Nakinig muna ako sa kanilang usapan.

Bisor: I’m sorry guys. But your team leader, Jojo has sent his resignation letter just this morning. Malungkot man, pero ganun talaga e. Mabuti pa man din siyang emoleyado.

Alice: ow. Sad naman sir. Nagresigned na pala si Sir. Jojo.

Merly: e bakit daw po siya magreresign?

Bisor: I’m sorry. But that matter is confidential.

Makoy: eh sir, gusto namin malaman talaga kung bakit biglaan umalis si Sir.

Alice: oo nga sir. Kawawa naman pala si Ann kung ganun.

Bisor: huh? Bakit? Bakit kawawa si Ann?

Nadulas si Alice. Tanging ang bisor lamang kasi ang hindi nakakaalam ng relasyon namin ni Jojo.

Makoy: e kasi boyfriend kasi ni Ann si Sir. Jojo, sir.

Bisor: ow. Talaga ba? Hmmm. I think i need to talk to miss Ann.

Nang matapos ang usapan nila. Pumasok na ako.

Merly: oh nandiyan ka na pala Ann e. K-kanina ka pa?

Ako: ah eh. No. I just arrived. Bakit?

Bisor: Ms. Ann. Come with me to my office. I have something to discuss with you.

At nagpunta nga kami sa office ni Bisor. Nang makarating, pinaupo niya ako.

Bisor: hindi na ako magpapaligoy-ligoy pa, Ms. Ann. Si Mr. Jojo kasi…

Ako: ahmm. Sir. Please. I don’t wanna hear a single thing about that asshole.

Bisor: pero sa tingin ko kailangan mo itong malaman…

Ako: no sir. Hindi ko na kailangan pang marinig iyan sir. I’m sorry. Please excuse me.

At lumabas na ako at nagpunta sa working area ko.

Nang makabalik ako, agad akong sinalubong nila Alice at Merly.

Merly: huy Ann. Anong sabi? Nakit daw nagresign si sir. Jojo?

Nang mapansin nilang wala akong gana makipagusap

Alice: Ann? Ok ka lang?

Nagpunta ako sa cubicle nang dire-diretso nang hindi sila pinapansin. Naupo ako. Natulala.

Mga ilang minuto.

“Bakit umalis nang walang sabi? Bakit ‘di siya lumaban kahit konti? Bakit ‘di maitama ang tadhana.”

Tanginang kanta iyan. Nananadya ba talaga iyan?

“hoy. Pwede bang pakipatay ang radyo ang ingay e.”
Pagalit na sigaw ko.

Natapos ang working hours ko nang tila lutang ako.

Lumipas ang ilang buwan na pilit kong kinakalimutan ang sakit na dulot nang pag-iwan sa akin ni Jojo.

Papasok na ako ng trabaho noon nang mapadaan ako sa apartment ni Jojo. Nakita kong may mga tao at hinahakot ang mga gamit ni Jojo. Nilapitan ko ang isang babae at tinanong ko ito.

Ako: ahmmm. Bakit po kinukuha yung gamit diyan?

Babae: ahmm hinahakot kasi namin. Iyan lang kasi ang naiwang mga alaala sa amin ng anak ko.

Ako: a-anak? Alaala? So kayo po ang nanay ni Jojo.

Babae: yes. I’m his mother. Why? Do you know my son?

Ako: ah o-opo. I’m his workmate. And his friend. A special one.

Babae: ow. So you’re Ann?

Hindi ako nakasagot.

Babae: maraming naikwento sa akin ang anak ko tungkol sa iyo. Sayang nga lang at wala ng lunas ang kanyang sakit. By the way, I’m Olivia.

Ako: sa-sakit? Ano po?

Olivia: yea, my son has a brain tumor. Hindi na namin ito naagapan. Actually, nung umuwi siya sa amin sa Canada, doon ko lang siya nakitang sobrang lungkot. Masiyahin kasi ang anak ko. Kahit tinaningan na siya ay masaya pa rin siya at nagpapasalamat sa buhay na naibigay sa kanya. Noon pa man ay handang handa na siyang magpunta sa langit. Pero few months ago, nung umuwi siya sa amin. Kita namin sa kanyang mukha ang kalungkutan. Parang ayaw niya pang mawala. Parang may pinanghihinayangan siyang maiwan. Dahil sa kanyang pagiging masiyahin kaya namin natanggao ang kanyang pagpanaw, pero nung nakita namin siyang malungkot, bumalik at mas lalo kaming nahirapan the fact na iiwan na kami ng anak ko.

At dito na naiyak si Ma’am Olivia. Ganun din ako. Niyakap ko ang nanay ng taong mahal ko. Mali ang hinala ko. Mali ang pag-isipan siya nang masama. Mabuting tao si Jojo. Minahal niya ako. Sa sobrang pagmamahal niya, lumayo siya nang walang paalam para lang hindi na ako masaktan at hindi na ako mahirapan pa sa paghihiwalay namin.

Ngayon. Nasa harap ako ng puntod mo, babe. Bakit Jojo? Bakit hindi mo na lang sinabi sa akin nung umpisa pa lang. Mahal kita. Kaya kong damayan ka kahit sa ano pang pagsubok. Handa akong masaktan. Sana ay sinabi mo noong una pa lang para nakasama kita sa mga huling araw mo dito sa mundong ibabaw. Sana ay hindi mo na inisip ang kapakanan ko. Babe. Hindi kita malilimutan. Lahat ng masasayang araw natin na magkasama ay babaunin ko hanggang sa aking hukay.
I love you, babe. And i always will.

Bakit ganun no? Mahirap talaga maging sobrang saya kung minsan, kasi nandoon ‘yung kaba mo na baka bukas ay mawala lahat ng ito at mapalitan ng sobrang kalungkutan.

The End.